Günümüzde inovasyon için dört temel süreç yeterli görülmektedir. Bu dört temel fikir toplamak, fikirleri yönetmek, başarı potansiyeli olan fikirleri seçmek ve uygulamak biçiminde sıralanmaktadır.

Yaratıcılığı ateşlemek ve canlandırmak için fiziki ortamların etkisinin olduğu kabul edilmektedir. Bazı işletmeler donanım için maliyetten kaçınmaz iken bazıları yaratıcılık için yapılacak düzenlemelerin yaratacağı maliyete katlanmak konusunda o kadar iştahlı değillerdir. Ancak, yenilikçi şirketlerin böyle davranmadıkları söylenebilir. Örneğin, Google’ın genel merkezinin enerjik ve dinamik bir üniversite kampüsü gibi görüldüğü ve hissedildiği bilinmektedir.

Müşteriye değer, girişimciye kâr, topluma fayda sağlayacak, ürün ve hizmete dönüşebilecek fikirlere iş fikri denilmektedir.

Rasyonellik

Yeni girişlere yol açacak süreçler uygulamalar ve karar alma faaliyetleri kavramı iç girişimciliğin tanımı değil eğilimleri arasında yer almaktadır.(Tablo 2.1.)

Girişimciliğin tanımı ilk kez, 18. yüzyılın başlarında Fransa’da yaşayan İrlandalı ekonomist Richard Cantillon tarafından yapılmıştır. Bu tanımda girişimci, henüz belirginleşmemiş bir bedelle satmak üzere üretimin girdilerini ve hizmetlerini satın alan ve üreten kişi olarak ifade edilmiştir. Bu tanım, girişimcinin risk üstlenme özelliğini vurgulamakta ve bunu ortaya çıkarmaktadır.