Görsel sanatlar eğitiminin, bireyin kendini tanımasına olanak sağlayan bir süreç olduğu düşünülürse, bireyin diğer eğitim süreçlerindeki etkililiğini de olumlu yönde etkileyebileceğini söyleyebiliriz. Okulöncesi eğitim programlarında büyük ölçüde yer alan görsel sanatlar eğitiminin çocuğun gelişim alanlarında birçok işlevi bulunmaktadır. Bunları aşağıdaki şekilde sıralayabiliriz. Buna göre görsel sanatlar eğitimi çocuğun;

• Yaratıcılığını geliştirmek,
• Özgüvenini geliştirmek,
• Kendini ifade etmesine olanak sağlamak,
• Deşarj olabilme olanağının ve ortamının sağlanmasına,
• Teknik bilgi ve beceri kazandırmak,
• Bağımsız eleştirel düşünebilme becerilerinin gelişimine,
• Sorumluluk kazanmasına,
• Girişimciliğinin gelişimine,
• Sosyal ve duygusal gelişimine,
• Fiziksel gelişimine,
• Bilişsel gelişimine,
• Dil gelişimine katkıda bulunmaktadır.

  Sonuç olarak, çocuğun gelişiminde böylesine önemli işlevleri bulunan görsel sanatlar eğitimi, çocuğun tüm eğitim sürecini daha etkili kılabilecek bir güce sahiptir.

Okulöncesi temel sanat eğitim etkinliklerinden renkli çalışmaların içeriği şu şekildedir; kuru boya, mum boya, sulu boya, pastel boya, parmak boyası, şeker boyası, renkli farklı keçeli kalemler, mürekkep ile yapılan her türlü renkli çalışmaları içerir. Çalışmalarda renklerin kullanımı, karıştırma, kağıt ve fırça seçiminde esnek davranılmalıdır.

Yağlı boyayla yapılan çalışmalar okulöncesi görsel sanatlar eğitiminde uygulanan çalışmalardan biri değildir.

Okulöncesi yaratıcılık eğitimi çocuklarda gerçek olay ve nesnelere bağımlı kalmak yerine, hayal güçlerini geliştirmelerini sağlar.

1927-1928’de İstanbul’da iki yıllık eğitim veren Anaokulu öğretmeni yetiştiren bir okul açılmıştır. 1930-1931’de bu okullar kız teknik okullarına nakledilmiş ve 1933 yılında da kapatılmıştır. 1953’de V. Milli Eğitim Şurası kararlarıyla kapanan okullar yeniden açılmıştır. Okulöncesi eğitim resmi ve resmi olmayan (özel teşebbüs) kurumlara bırakılmıştır.

Öğretmenler sık sık teknik bilgiler vermek için çocukların çalışmalarına karışmamalıdırlar.

Disipline dayalı sanat eğitimi yaklaşımı sanat eğitiminde sanat tarihi, sanat eleştirisi ve estetik alanlarını sanat uygulamalarıyla bir arada öğretmeyi amaçlayan bir anlayışı içerir.

A,B,D ve E seçeneklerinde karalama evresinde görülen özellikler bulunmaktadır.

Çizgisel Çalışmalar; Kuru boya, mum boya, pastel boya, farklı kalınlık ve çeşitte fırçalar, kurşunkalem ile yapılan çizimler çocukların görsel ifade biçimlerini ve yorumlarını içerir.
Renkli Çalışmalar; Kuru boya, mum boya, sulu boya, pastel boya, parmak boyası, şeker boyası, renkli farklı keçeli kalemler, mürekkep ile yapılan her türlü renkli çalışmaları içerir.

Hayali oyunlar, hayali resimler, öyküyü tanımlayan resimler, elişi etkinlikleri, artık malzemeyi değerlendirme, yoğurma malzemeleri yaratıcılığa yönelten etkinliklerdendir.

Yaratıcı eğitim alan çocuklar her şeyi merak ederek soru sorarlar ve tahminlerde bulunurlar.

• Bütün çocukların yaratıcı olduğu düşünülerek, çocukların sanatsal çabaları desteklenmeli, onurlandırılmalı gerektiğinde ödüllendirilmelidir. Ancak bir çocuğun yaratıcı özelliğini bir diğerinden üstün tutup başarısı sürekli vurgulanmamalı, model gösterilmemelidir. Ya da başarısızlıklar, yetersizlikler sürekli gündemde tutulmamalıdır.

Lowenfeld’e göre ise çocuk resimlerinin gelişim evreleri şu şekilde sıralanmaktadır:
- Karalama evresi (2-4 yaş, kişisel ifadenin başlangıcı)
- Şema öncesi evre (4-7 yaş, ilk sembolik girişimler)
- Şematik evre (7-9 yaş, sembolleştirme kavramının başarısı)
- Ergenlik öncesi evre (9-12 yaş, resimde gerçekliğin ortaya çıkışı)
- Mantık çağı (11-13 yaş, olayların sebeplerini sorgulama dönemi)
- Ergenlik krizi (13 yaş ve sonrası, olaylara ilişkin karar verme dönemi).

Okulöncesi çocukların görsel sanatlar eğitimi programlarında, hayali oyunlar, hayali resimler, öyküyü tamamlayan resimler, elişi etkinlikleri, artık malzemeyi değerlendirme, yoğurma malzemeleri yaratıcılığa yöneltici etkinlikler olarak sıralanabilir.

Görsel sanat eğitimi, katı kurallar dizgesi içinde değil, onların yaratıcı gelişmelerine olanak sağlayan, ilgi ortamının oluşturulduğu, fırsatların verildiği iki ve üç boyutlu etkinlikler şeklinde yürütülmelidir.

1974’teki IX. Milli Eğitim Şurası, okulöncesi eğitimin amaç ve görevlerini, Milli eğitimin genel amaç ve ilkelerine uygun olarak yeniden belirlemiştir.

A,C, D ve E seçeneklerinde yer alan ifadeler sanat uygulamaları içinde öğrenilecek konulardır.

Her çocuğun farklı özellikleri, eğilimleri ve yönelişleri olmakla birlikte çocuk resimlerinde bir takım genellemelere gidilebilmektedir. Bu genellemeler doğrultusunda çocuk resimlerinde tamamlama, saydamlık, düzleme ve hiyerarşi gibi bir takım özellikler bulunmaktadır.

Şema öncesi evre 4-7 yaş aralığında görülen ilk sembolik girişimlerdir. Şematik evre 7-9, Mantık çağı 11-13 yaş aralığında görülmektedir.