George Dickie, Arthur Danto’nun görüşünü geliştirerek ‘Kurumsal Sanat Kuramı’ anlayışını ortaya atmıştır. Bu anlayışa göre bir şeyi sanat eseri yapan o şeyin nasıl göründüğü, duyulduğu ya da hangi malzemeden yapıldığı gibi içsel özellikleri değil, bu şeyin bir kurumla nasıl ilintili olduğudur. Buna göre ‘sanat’ denen kurum olmadan sanat eserlerinden söz edilemez.

Fresk, herhangi bir bağlayıcıya gerek kalmadan yalnızca su ile karıştırılmış olan renk pigmentlerinin duvara ya da tavana uygulanmasıyla bir resim yapma yöntemi anlamına gelir.

Org, Barok müziğin en önemli çalgılarından biri olmuştur. Bu dönemde klavsen yapımcılığı ve yorumculuğu oldukça yaygınlaşmış ve ilerlemiştir. Piyano bu dönem kullanılmaya başlanmış; lir, davullar, yan flüt, korno, lavta, viyola ve keman bu dönem kullanılan çalgılar olmuştur.

Örneğin İngiliz sanatçı Bansky, Fransız sanatçı Blek le Rat; sosyal ve politik eleştiri yaptıkları için kendilerini artist ve aktivist terimlerinden türetilmiş artivist terimi ile etiketlemektedirler.

Afife Jale

Sanatçının öznel duygularına dayanan akıma göre sanatçının görevi,
dış dünyanın anlamsızlığına, ruhsuzluğuna farklı bir anlam katmaktır. Daha çok psikolojik analizi gerektiren iç gözlem sonucunda, bireyin iç hâlleri
diyebileceğimiz tespitler, Ekspresyonist anlayışın ilkeleri doğrultusunda dile dökülür. Buna göre gerçek, sanatçının içinde ya da ruhunda gizlidir ve dış dünyada var olan bir nesneyi kopyalamak sanata bir şey katmaz.

Ludi: Roma halkının yararı ve eğlencesi için düzenlenen oyun ve etkinliklerdi.

Marksist estetik kuramı kendi ideolojik sistemine dayalı bakış açısını yansıtma kuramının temeline yerleştirmiştir. Marksist görüşe göre bir toplumun ekonomik yapısındaki değişimler, yeni felsefi düşüncelerin doğmasına, dinî inançlardaki değişimlere ve yeni sanat türlerinin doğmasına neden olur. Buna bağlı olarak edebiyat da bir ideoloji türü olarak ekonomik açıdan güçlü olan sınıfın çıkarlarını dile getirir.

İnsanlar, yazıyı icat etmeden çok önce çeşitli amaçlarla resim yapmaya başladılar. Hangi amaçla olursa olsun insanlığın bu entelektüel üretimleri onların yaşam biçimlerini ve inançlarını yansıtan göstergeler olarak kullanılmaktadır. Bu
ilk üretimler insanlığın sanatsal ve kültürel gelişiminin başlangıcı olarak ilgili araştırmaların merkezinde yer almaktadır. İnsanlar, Üst Paleolitik Çağ’da mağara duvarlarının yanı sıra kemiklerin üzerine, hayvan derisine resimler yaptılar. Ancak
bu dönemden günümüze kalan örneklerin büyük çoğunluğunu taşınamaz sanat eseri olarak sınıflandırdığımız mağara duvarlarına uygulanan resimler oluşturmaktadır.

Romantizm

Çağın en büyük orgcusu ve bes- tecisi Johann Sebastian Bach (1685- 1750)tır. J.S. Bach, kendisinden önce gelen müzik çalışmalarını titizlikle inceleyip yazdığı eserleri ile Barok Dönem’i tekrar edilemez şekilde sonlandırarak yeni bir döneme ufuk açmış, müzik tarihinde çok önemli bestecilerden biridir. Bach’ın pek çok piyano eseri, füg sanatı, solo çalgı ve orkestra için kon- çertoları, solo süitler gibi eserleri bulunmaktadır.

Öykü, yaşanmış ya da yaşanması olası olayları,
durumları bir kurgu biçiminde anlatan yazınsal bir
türdür.

1915’te fütürizm akımının teorisini oluşturan Marinetti ve arkadaşları birkaç dakikaya sıkıştırılmış gösteriler sergilerler. Bu gösterilerde yer alan konu, duygu ve düşünceleri sembollerle ifade ederek makineleşen toplumun dinamizmini yansıtmaya çalışmışlardır.

David Hume beğeni sahibi insan, hangi sanat eserlerinin diğerlerinden daha iyi olduğu konusunda bir uzlaşıya varılmasını sağlayan bazı yetilere sahiptir. Hume’a göre bu insanlar zamanla belli bir noktada uzlaşacak ve böylece evrensel bir ‘zevk standardı’ belirleyeceklerdi. Kant, güzellik ve estetik değerlerini açıklamaya çalışırken; bu durumun sadece bizim yargımıza bağlı olmadığını, bizzat sanat eserinin kendi özellikleriyle ilgili olduğunu göstermeye çalışmıştır. Bu anlayışa göre, güzellik ve estetik gibi değerler, evrensel nitelikler taşır. Bir eseri güzel bulmamızın nedeni; ondaki denge, uyum, oran, ahenk gibi unsurların, insanlarda ortak olan bir estetik algıya hitap etmesidir.

Hume, sanat eserinin niteliğini algılayan incelikli yeti olarak ‘beğeni’den söz eder.

Bir resimde konu olarak bir ya da birden fazla nesnenin, çiçeklerin, meyvelerin, yiyeceklerin ya da ölü hayvanların tasvir edilmesi ölü doğa olarak adlandırılır. Resimde yer alan nesnelerin hareket etmemesi nedeniyle bu konu, Fransızların nature morte adlandırılmasından hareketle natürmort ya da terimin birebir çevirisi olan ölü doğa olarak adlandırılmaktadır.

Psikanalizin kurucusu Avusturyalı bilim adamı Freud sanat eserini, sanatçının iç dünyasının dışavurumu olarak görmüş ve eserini inceleyerek sanatçının ruh halinin analiz edilebileceğini öne sürmüştür.