Âşık Garip ve Tahir ile Zühre’yi bilimsel yöntemlerle inceleyen araştırmacı Fikret Türkmen'dir.

Bugünkü bilgilerimize göre on beşinci yüzyılın sonundan itibaren Anadolu sahasında ozanlık geleneği yerini âşıklığa; hikâye anlatıcısı kıssahan da yerini meddaha bırakmışlardır.

Ali Duymaz tarafından hazırlanan Kerem ile Aslı Hikâyesi Üzerinde Mukayeseli Bir Araştırma adlı doktora tezinde Kerem ile Aslı hikâyesinin Anadolu ve Türk dünyasından on dört varyantı; epizotları, şiirleri ve motifleri bakımından mukayese edilmiş; ayrıca hikâyenin halk ve aydınlar üzerindeki etkileri üzerinde durulmuştur. 

Köroğlu’nun Memleketi: Köroğlu’na gerek Türkiye içinde gerekse, Türkiye dışında pek çok yer ev sahipliği yapmak istemektedir. Türkiye’de Bolu ilinin Dörtdivan ilçesi, Erzincan ilinin Kemah ilçesi, Van ilinin Muradiye ilçesi, Kars ilinin Sarıkamış ilçesi ile Tokat ve Bingöl illeri bunlardan birkaçıdır. Türkiye dışında ise yukarıda da belirttiğimiz gibi; Türkmenistan’ın Daşoğuz ilçesinin Göroğlu köyünü sayabiliriz

Vladimir Propp

Köroğlu destanının halk ağzından ilk derlenmeleri, on dokuzuncu yüzyılda başlar. İ. Şopen XIX. yüzyılda Azerbaycanlı bir âşığın ağzından dinlediği destanını konusunu, Rusça’ya tercüme edip yayımlar. 1840’lı yıllarda A. Chodzko adlı Polonya asıllı bir Rus Azerbaycan ve Türkmen vadilerini dolaşarak on üç hikâyelik ilk önemli Köroğlu destanı metnini tespit eder ve Rusça’ya tercüme ederek bastırır.

Kirmanşah hikâyesinin kaynağı Binbir Gece Masaları’dır. Doğru cevap B’ dir.

Bu yöntemi Türkiye’de Tuba Saltık Özkan (2006), Bey Böyrek hikâyesine uygulamıştır. 

Doğu varyantlarında Köroğlu’nun babası Ravşan (Kazakistan), Revşenbek (Türkmenistan), Ravşanbek (Özbekistan), Hazreti Ali (Doğu Türkistan), vb. adlarla bilinmektedir. Batı varyantlarında ise Köroğlu’nun babası Uruşan (Rövşen, Ruşen) Baba; Yusuf, Deli Yusuf veya Ali’dir. Batı varyantlarında Köroğlu’nun babası hakkında fazla bilgi bulunmamaktadır.

Köroğlu destanının halk arasından derlenmiş ilk Türkçe yayını Mir Babaoğlu Hasan Molla tarafından yapılmıştır.

Âşık Gülistan, Türk âşıklık geleneği ile birlikte halk hikâyeciliğinin de en önemli merkezlerinden birisi olan Kars'a aittir.

Divan, Tecnis,Tekerleme ve Koşma halk hikayelerinin Mansur kısmıdır. Döşeme Mensur kısmında yer alır. Doğru yanıt 'E'. 

Türkiye’de halk hikâyelerini bilimsel yöntemlerle ele alıp değerlendiren araştırıcıların başında Pertev Naili Boratav gelir.

Karaca Oğlan Belgratlı, İsmikan Sultan’ın babası ise Tunalıdır. Belgratlı ve Tunalı gençlerin murat alıp vermesi için kırk gün kırk gece düğün yapılır.

Görmeyen gözün tedavi edilmesi genelde toprak ve kanladır. Ancak burada babası tarafından gözleri çıkarılan Şah İsmail’in gözlerinin yerine konulması ve tekrar görmesinde bir kuş yardımcı olmaktadır. Gözlerin yerine konulması ve kuşların bıraktığı tüyün göze sürülmesiyle göz tekrar görmeye başlar. Doğru cevap C’ dir.

Bamsı Beyrek, Dede Korkut hikayeleri içinde yer almaktadır.

Türk halk hikâyelerinde adaletsizliği, haksızlığı temsil eden ve genellikle Gence’de oturan kişilik Kara Vezir'dir.

Çukurova yöresinde bozlak okumada öne çıkan kalıp sözler bozlağın kime ait olduğunu belirlemede bir ölçüdür: Bozlaklar; Ahey, Eyy’le başlarsa Karaca Oğlan’a, Aydost’la başlarsa Dadaloğlu’na ve Heyhey’le başlarsa Köroğlu’na aittir.

4

Emrah ve babası Selvi Han'ı ararken Selâtin Peri adlı genç bir kıza Pir Dede üç bade sunar. Bu badelerden üçüncüsü Emrah’ın aşkına içilmiştir. Pir Dede ertesi gün Selâtin Peri’nin rüyasına da girer ve viran yerde bir bahçe kurmasını, adını da “Veran Bağları” koymasını söyler. Selâtin Peri, yedi yıl bağların meyve vermesini bekleyecek; o zaman da Emrah gelecektir. Selâtin Peri aynı rüyayı ikinci kez görünce ertesi gün bahçenin dikimine başlar.