Havayolu işletmelerinde sıkça karşılaşılan bir durum olarak birinci ve ikinci sıradaki yolcuların arka sıralarda boş yer olması nedeniyle sekizinci ve dokuzuncu sıralara geçtiğini düşünelim. Bu durumda uçağın ağırlığında bir değişiklik olmayacaktır ancak ağırlık merkezinin yeri değişecektir. Doğru yanıt B'dir.

Meydandaki mevcut pist uzunluklarının uçak performansa bağlı ağırlık limitlerine uygunluğunun değerlendirilmesi, • Meteorolojik tahminlerin değerlendirilmesi, • Yük durumunun ve varsa özel (tehlikeli ve insan ile çevre sağlığına zararlı yükler vb.) yüklerin bilgilerinin değerlendirilmesi.

Maksimum kalkış ağırlığı 5670 kg (12500 lb) veya daha az; koltuk sayısı, pilot koltuğu veya koltukları hariç, dokuz veya daha az olan; Avrupa Havacılık Emniyet Ajansı (EASA) CS-23 sertifikasyon gereklerinde ve Amerikan Federal Havacılık Kuralları Part 23 kapsamındaki uçaklar küçük uçaklardır. 

Uçaklar  mürettebat, yolcu, bagaj, kargo, ikram malzemesi, yakıt gibi yükleme bileşenlerinden oluşur.

Uçuş emniyeti yönünden yüklerin toplam ağırlığı kadar bu yüklerin uçak içerisindeki dağılımları, bir başka ifadeyle yüklemenin dengeli olması da önemlidir. Yük dağılımının kontrolünden pilotlar sorumludur.

TAS gerçek hava hızını (uçağın havaya göre izafi hızını) ifade etmektedir.

Gövde istasyonu uçağın gövdesi üzerindeki herhangi bir noktanın uçağın referans (datum) çizgisine uzaklığını gösterir.

Yolcu kompartıman tablosu içerisinde kompartımanlar içerisindeki koltuk sayıları ve sıra sayıları yer alır. Doğru cevap B'dir.

GR=(Mevcut Yakıt)x SGR formülünden hareketle GR=14000x(390/4000)= 1365 nm’ dir.

Yükleme ve dağılım formunda yolcu dağılımının dengeli yapılabilmesi için yolcuları taşıyan ambar, uçak burnundan başlayarak kuyruğa doğru kompartımanlara ayrılmıştır. Yolcu kompartıman dağılımı tablosu ile kompartımanlara düşen koltuk sayısı yük ve denge formunda verilir. Yolcu kompartıman tablosu içerisinde kompartımanlar içerisindeki koltuk sayıları ve sıra sayıları yer alır. Doğru cevap E'dir.

Yakıt debisi bir motora birim zamanda giren yakıt ağırlığıdır.

Avrupa Havacılık Emniyet Ajansı’nın (EASA) CS-23 sertifikasyon gerekleri ve Amerikan
Federal Havacılık Kurallarının (Federal Aviation Regulations - FAR) Part 23’ü maksimum
kalkış ağırlığı 8618 kg (19000 lb) veya daha az; pilot koltuk veya koltukları haricinde 19
veya daha az yolcu koltuğu olan pervaneli ve iki motorlu uçakları dolmuş (commuter) uçak olarak tanımlamaktadır. Doğru yanıt C'dir.

Uçaklar büyüdükçe mürettebat, yolcu, bagaj, kargo, ikram malzemesi, yakıt gibi yükleme bileşenlerinin sayıları artar.

Yakıt transferi ve tüketimi sıralaması şu adımlarla gerçekleşir:

• Adım: Merkez yakıt tankındaki yakıt miktarı belirli bir kritik seviyeye inene kadar merkez tanktan tüm iç kanat yakıt tanklarına (1,2,3 ve 4) yakıt transferi yapılır.
• Adım: Bu noktadan sonra tüm iç kanat yakıt tanklarındaki yakıt miktarını belirtilen kritik seviyelerde tutmak için sadece 1 ve 4 no’lu kanat tanklarına merkez tanktan yakıt transfer edilir. Bu işleme merkez tank tümüyle boşalana kadar devam edilir.
• Adım: Merkez tankının boşalmasından sonra iç kanat yakıt tanklarındaki yakıt miktarı belirli bir seviyeye gelene kadar tüketilir
• Adım: Bu seviyeden sonra trim tankındaki yakıt iç kanat yakıt tanklarına transfer edilir.
• Adım: İç kanat yakıt tanklarındaki yakıt miktarı belirli bir seviyeye düşene kadar tüketilir.
• Adım: Dış kanat tankları boşalana kadar iç kanat tanklarına yakıt transfer edilir ve sonrasında iç kanat tanklarındaki yakıt bitene kadar tüketilir.

Yolcu kompartıman dağılımı (passenger compartment division) tablosu ile kompartımanlara düşen koltuk sayısı yük ve denge formunda verilir. Yolcu kompartıman tablosu içerisinde kompartımanlar içerisindeki koltuk sayıları (number of seats -No. Of Seats) ve sıra sayıları (row) yer alır.

Uçak altına yük yükleme çeşitleri yığma ve konteyner yükleme sistemi olarak sınıflandırılırken, yüklerin konteyner ve paletler içerisinde uçak altına yerleştirilmesi konteyner yükleme olarak adlandırılmaktadır.

Yük kontrolü, uçağın belirlenmiş limitler içerisinde izin verilen en fazla trafik yükünün tespit edilerek emniyetli biçimde yüklenmesinin sağlanmasıdır.

Pratik olarak bakıldığında piston-pervaneli ve türboprop motorlarda giren ve çıkan hava hızlarının düşük olması nedeni ile türbojet ve türbofan motorlara göre daha verimlidirler, ancak pervanenin hız limiti nedeni ile bu verimleri ve itmeleri hızla azalmakta ve özellikle yüksek hızlarda uçuş için gerekli itmeyi üretememektedirler. Türbojet ve türbofan motorlarda ise hız farkının yüksek olması nedeni ile verimin daha az olmasına rağmen yüksek hızlarda itme kayıpları daha düşüktür.

Ağırlık ve denge konusundaki kısaltmalar, uçağın ana boyutları, denge referans sistemi: denge kolları, gövde istasyonları, MAC, LEMAC; sertifikalandırılmış ağırlık ve ağırlık merkezi sınırları, kalkış için yatay dengeleyici trim ayarları, iniş takımları ve flapların uçağın dengesine etkileri genel bilgiler kısmında yer alırken yakıt tanklarının konumu yakıt kısmında yer almaktadır. 

Amerika Birleşik Devletleri uçak üreticileri veya Anglo-Sakson üreticiler gövde istasyonlarının tanımlanmasında uzunluk olarak “inç (inch)” kullanırlar. Metrik sistem kullanan üreticiler ise gövde istasyonlarının tanımlanmasında uzunluk olarak genellikle “santimetre” veya “milimetre” kullanırlar.