Şirketin aktivitesini azaltmak sigorta şirketlerinin yeni hayat sigortası ürünlerine ihtiyaç duyma sebeplerinden biri değildir.

Ülkemizde gönüllü katılıma dayalı ve katkı esasıyla oluşturulan bireysel emeklilik sisteminin 4632 sayılı Kanuna göre amaçları, kanunun “amaç ve kapsam” başlıklı ilk maddesinde ayrıntılı olarak düzenlenmiştir. Buna göre kanunun amacı, kamu sosyal güvenlik sisteminin tamamlayıcısı olarak, bireylerin emekliliğe yönelik tasarruflarının yatırıma yönlendirilmesi ile emeklilik döneminde ek bir gelir sağlanarak refah düzeylerinin yükseltilmesi, ekonomiye uzun vadeli kaynak yaratarak istihdamın artırılması ve ekonomik kalkınmaya katkıda bulunulmasını teminen, gönüllü katılıma dayalı ve belirlenmiş katkı esasına göre oluşturulan bireysel emeklilik sisteminin düzenlenmesi ve denetlenmesidir.

1. Kişiye Bağlı Değişmeler:
a. Yaş
b. Cinsiyet
c. Meslek ve özel meraklar (hobiler)
d. Kalıtımsal özellikler
e. Alışkanlıklar (Sigara, içki, uyuşturucu v.b.)
f. Toplumsal sınıf ve yaşam biçimi
g. Medeni hal

2. Dış Etkenlere Bağlı Değişmeler:
a. Irk
b. Yaşanılan ülke ve çevre
c. Salgın hastalıklar
d. Savaş
e. Göç hareketleri
f. Çevre kirlenmesi

Özel emeklilik fonlarının işleyişinde; emeklilik şirketi, sisteme girmek isteyen katılımcının, ortalama gelir düzeyini, risk profilini, önceliklerini, ihtiyaçlarını ve emeklilik dönemindeki beklentilerini göz önüne alarak, katılımcıya en uygun planı hazırlar.

Bu kuruluşu, 1872’de Siemens ve 1879’da BASF takip etmiştir. Genelde özel emeklilik fonlarının ilk uygulandığı ülke olarak atıfta bulunulan ABD’de ise ilk özel emeklilik fonu, 1875 yılında Amerikan Demiryolu Şirketi (The Amrican Expres Company) tarafından kurulmuş, sonraki dönemlerde özellikle demiryolu şirketleri ve banka çalışanlarına yönelik olarak bu uygulama genişletilmiştir.

Osmanlı Devletinde sosyal güvenlik anlamında ilk örgütlenmenin örnekleri, 13. yüzyılda önce esnaf, zanaatkâr, çiftçi vb. bütün çalışma kollarını içine alan ocaklara yani Ahiliklere dayanmaktadır. Doğru cevap E'dir.  

Hepsi Türkiye’de Bireysel Emeklilik Sistemi mevzuatının kaynaklarından biridir.

Bireysel Emeklilik Danışma Kurulu (BEDK), üç ayda bir Hazine Müsteşarlığı tarafından önerilen ve başkan tarafından belirlenen tarih ve gündemle olağan olarak toplanmaktadır.

Ülkemizde de sosyal güvenlik reformunun bir parçası olarak hazırlanan Bireysel Emeklilik Tasarruf ve Yatırım Sistemi Kanunu, 7 Nisan 2001 tarih ve 24366 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanmıştır. Kanun, yayımı tarihinden itibaren 6 ay sonra, 7 Ekim 2001 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Bireysel emeklilik sistemi, ilk emeklilik plânlarının tasdiklenmesiyle, 27 Ekim 2003 tarihinde fiilen başlamıştır.

Hayat sigortalarını etkileyen faktörler:

- Enflasyonist Yapı

- Gelir Düzeyi

- Vergilendirme

- U¨rün Geliştirme

Sigortalının ödediği ücrete prim denmektedir

Sigorta kuruluşları özeldir,Sigortalı tarafından yatırılan prim ile finanse edilmektedir,Sigorta süresi anlaşma ile belirlenmekte vegenellikle 1 yıllıktır,Gönüllü katılıma tabidir

Minimum sigorta süresi 10 yıldır. Başlangıçta belirlenen sigorta süresi, yazılı başvuruyla sonradan değiştirilebilir. Sigorta süresiyle sigortalının yaşının toplamı 70’le sınırlıdır.

Tüm sigorta sözleşmelerinin gerçekleştirilmesinde ana amaç, kişinin mal veya can varlığına gelebilecek tehlikelere yani rizikolara karşı güvence sağlayabilmektir. Rizikonun konusuna göre yapılan ayrımda, sigorta sözleşmeleri "mal varlığı sigortası" ve "şahıs sigortası" olarak iki grupta toplanabilir. Mal varlığı sigortasında riziko malvarlığı üzerinde gerçekleşecek bir olay olarak tanımlanabilirken; şahıs sigortalarında riziko belirli bir şahıs üzerinde meydana gelen olaylardır. Hayat sigortaları, şahıs sigortaları grubunda değerlendirilmelidir. Doğru yanıt B seçeneğidir. 

Hayat sigortasında belirlenen safi riziko değerlerine şarjmanlar ve rezervin de eklenmesiyle tarife primi oluşur. Hayat sigortası tarife priminin hesaplanmasında aşağıdaki unsurlar mutlaka dikkate alınmalıdır.
1. Tazminatlar: Tazminat miktarı sigorta bedeli ile ölüm veya yaşama hali rizikosunun gerçekleşme olasılığının çarpımına eşittir. Çeşitli istatistiksel ve matematiksel yöntemler kullanılarak aktüerler tarafından hesaplanır. Tazminatların geçmiş yıl deneyimlerine ve riskin gerçekleşme olasılıklarına göre de belirlenmesi mümkündür. Sigorta şirketi her yaşa göre düzenlenmiş mortalite tabloları kullanarak tazminat miktarını tahmin ederler.
2. Katastrofik risk: Aynı türdeki rizikonun yaygın olarak ve belli bir dönemde gerçekleşmesi olasılığıdır. Örneğin deprem sonucu toplu ölümler prim hesaplamalarında dikkate alınmalıdır.
3. İdare ve Tahsil Masrafları: Sigorta şirketinin sigortacılık faaliyetlerinden kaynaklanan genel giderlerinin poliçe bazındaki değeridir. Riskin yüklenimi ile ilgili tüm masraflar kural olarak safi prime yansıtılmalıdır.
4. Rezervler: Sigorta şirketinin üstlendiği rizikolar için rezerv ayrıldığı durumlarda bunun etkisi
primlere yansıtılmalıdır. Sigorta şirketlerinin sigortalılara olan yükümlülüklerine istinaden ayırdıkları matematik karşılıkların dışında mali bünyenin güçlenmesi ve olağanüstü durumlar için ayırdıkları rezervler, kullanılacak fon miktarını azaltması nedeniyle prim hesaplamalarında dikkate alınmalıdır.
5. İşletme Kârı: Sigorta şirketleri kâr amacı güden işletmeler olduklarından primlerin belli bir kâr marjı içermesi gerekir.

Şirketin yönetim kurulu üç kişiden az olamaz ifadesi emeklilik şirketlerinin yapısı ve organları hakkındaki düzenlemelerden biri değildir.

Emeklilik şirketlerinin yapısı ve organları hakkındaki düzenlemeler kanunun 12. Maddesinde düzenlenmiştir. Buna göre;

• Şirketin yönetim kurulu beş kişiden az olamaz.

• Şirket genel müdürü ve yokluğunda vekili, yönetim kurulunun doğal üyesidir.

• Yönetim kurulu üyelerinin salt çoğunluğunun bu maddede genel müdür için öngörülen mesleki deneyim süresi hariç diğer şartlara haiz olması gerekir.

• Denetim kurulu üyelerinin, genel müdürün, genel müdür yardımcılarının ve başka unvanlarla istihdam edilseler dahi yetki ve görevleri itibariyle genel müdür yardımcısına denk veya daha üst konumlarda imza yetkisine haiz diğer yöneticilerin, bu maddenin üçüncü fıkrasında öngörülen şartları haiz olmaları, en az lisans düzeyinde öğrenim görmüş olmaları ve sigortacılık veya işletmecilik alanında mesleki deneyime sahip olmaları şarttır.

Riziko
Hayat sigortalarında 3 temel riziko vardır.
a. Vefat Riski: İnsanların gerek ecelen gerekse herhangi bir kaza sonucu yaşamını yitirmesi halinde, yakınlarının hayat standardında meydana gelecek olağanüstü düşüş veya kayıplar ölüme bağlı risklerdir.
b. Maluliyet Riski: Gerek kaza gerekse hastalık sonucu oluşabilecek çeşitli sakatlıklara bağlı olarak yine çalışma hayatının kısmen veya tamamen sona ermesi sonucu meydana gelecek hayat standardı düşüş ve kayıpları maluliyet risklerini oluşturmaktadır.
c. Emeklilik Riski (Yaşama Riski): İnsanların belli bir yaştan sonra çalışamayacak ve kendi kazançlarını sağlayamayacak duruma gelmeleri sonucu hayat standartlarında meydana gelen düşüşler emeklilik risklerini oluşturmaktadır.