Atinalı hatip (rhetor) Isokrates, M.Ö. 346’da Makedon Kralı II. Philippos’a yazdığı açık mektupta, Hellen ulusunun başlıca beş büyük kentinin (Atina, Argos, Sparta, Korinthos ve Thebai) güç birliği yaparak, onun komutasında Perslere karşı sefer düzenlemesini istiyordu.

Melos adası volkanik cam olarak da bilinen obsidyen; Siphnos adası kurşun, gümüş, ve bakır; Paros ve Naksos adaları ise mermer ve zımpara minerali açısından zengindi. 

Girit’in Tunç Çağı kültüründe iki tür yazı kullanılıyordu: M.Ö. 2 binyılın başlarında hiyeroglif piktografik yazı = resim yazısı M.Ö. 1600’lerden sonra ise bir tür çizgi yazısı olan Linear A yazısı.

Ege Dünyası M.Ö. yaklaşık 3100 yılı civarında tarihöncesi çağlardan çıkmış ve “Tunç Çağı” olarak adlandırılan bir sürece girmiştir. Bu süreç yaklaşık M.Ö. 1100 civarında tamamlanmıştır.

Kral, vanaks, yanında çalışan ve orduya komuta eden kişi ise lavagetas adını taşıyordu.

Kiklad Adaları’ndaki İlk Tunç Çağı Kültürü’nün en karakteristik buluntuları mermer idolleridir; bu idollerden Paros Adası yakınındaki Saliagos Adası’nda çok miktarda bulunmuştur.

Köleliği yasaklamak hariç tüm seçenekler Atinalı yasa koyucu Solon’un yaptığı düzenlemelerdir. Solon, köylülerin borçlarını düzenlemiş ve borçlarından dolayı köle olanlara borçlarını silerek özgürlüklerini geri vermiştir. Ancak kölelik uygulamasını yasaklamamıştır.

Girit’te yaşayan halkın geçim kaynağının balıkçılık, tarım ve hayvancılığa dayalı olduğu söylenebilir. En önemli tarımsal ürünler arasında buğday, zeytin, incir ve üzüm yer almaktaydı.

Pers Kralı Büyük Kyrosi M.Ö.546 yılında Lydia Kralı Kroisos’u yenilgiye uğratarak, krallığın başkenti Sardeis’I ele geçirmiştir. Böylece, Anadolu 200 yıl kadar sürecek olan Pers egemenliğine girmiştir. Büyük Kyros, çekirdek bölgeleri olan İran’ıçevre tehditlerden korumak ve imparatorluğun sınırlarını genişletmek amacıyla güneybatıya ilerleyerek, Babil Krallığı’nıda yıkmıştır. Böylece, tarihe “Babil Sürgünü / Esareti” olarak geçen trajedi de son bulmuştur. Çünkü, yaklaşık yarım yüzyıl önce, M.Ö. 587/86’da, Babil KralıNabukadnezar tarafından Iudaia’dan (Filistin ve civarı) sürgün edilerek Babil’e getirilen ve burada esaret hayatı yaşayan Yahudiler, tekrar kendi yurtlarına dönmüştür.

Sosyo-ekonomik ve siyasal yapısı itibariyle her kent-devletinin, yurttaşlarının sağlıklı koşullarda ve eşit haklara sahip olarak yaşamalarını sağlamak için bir anayasası vardı. Toplum, bu anayasaya göre düzenlenirdi.

Metal işçiliği Miken saray ekonomisinde oldukça önemliydi. Diğer iş kolları da vardı ama metalcilik ön plandaydı. Akhalar metal işçiliğinde oldukça gelişmişlerdi.

“Büyük” lâkaplı Pers kralı Kyros (M.Ö. 559-529), hakkında fazla bilgiye sahip olmadığımız Med Devleti’ne son vererek, Pers Krallığı’nın M.Ö. 6. yüzyılda Önasya’nın en büyük gücü olmasını sağlamıştır. Pers Kralı Büyük Kyros, M.Ö. 546 yılında Lydia Kralı Kroisos’u yenilgiye uğratarak, krallığın başkenti Sardeis’i ele geçirmiştir. Böylece, Anadolu 200 yıl kadar sürecek olan Pers egemenliğine girmiştir. Kyros, yönetimde kolaylık olsun diye Anadolu’yu ve Indus Vadisi’ne kadar Yakın Doğu’yu ve biraz ötesini satraplıklara (bir tür yerel yönetim sistemi) ayırmıştı. Bu nedenle diğer şıklardaki bilgiler doğru iken 'Yahudilerin Babil’de esaret hayatı yaşamasına neden olması' seçeneğinde verilen bilginin tersine, Kyros Babil Krallığı’nı da yıkmıştır (M.Ö. 539/38). Böylece, tarihe “Babil Sürgünü / Esareti” olarak geçen trajedi de son bulmuştur.

Philippos birkaç evlilik yapmıştı. Fakat en önemli evliliği, hiç kuşkusuz, Molossia hanedanından Olympias ile olandı. Philippos, bir “autokrat” olarak egemenlik sürüyordu. Philippos tek lider olarak neredeyse sınırsız bir davranış özgürlüğüne sahipti. Meclis’in, öneride bulunma dışında, kralın üstünde bir gücü yoktu. Bu bilgiler çerçevesinde I ve II numaralı seçeneklerde verilen bilgiler doğru, diğerleri yanlıştır.

Hellenler için en büyük düşman Perslerdir.