Kiklad adalarından biri olan Siphnos Adası, kurşun, gümüş ve bakır; Paros ve Naksos adaları ise mermer ve zımpara minerali açısından zengindi. Zımpara minerali mermer işçiliğinde çok ihtiyaç duyulan bir hammaddeydi. Kiklad kökenli hammaddelerin, adalar dışındaki komşu ülkelerde imal edilen eşya ve eserlerde de kullanılmış olması, bu hammaddelerin adalardan dışarıya ihraç edilmiş olduğunu göstermektedir.

Perslerle Büyük İskender arasındaki ilk karşılaşma Granikos (Biga Çayı) yakınında oldu. İskender’in savaşta uyguladığı taktik sonucu Persler kesin bir yenilgiye uğradılar (M.Ö. 334). Granikos Savaşı ile Anadolu’nun kapısı İskender’e açılmış oldu.

En eski yasa koyucular (nomothetai) arasında Atinalı Drakon’u gösterebiliriz. Diğer bir yasa koyucu olarak Atinalı soylu devlet adamı ve ozan Solon’un M.Ö. 6.yüzyıl başlarında yaptığı reformlar çok önemlidir. Solon’un anayasasını yürürlükte bırakan Peisistratos, köylünün ve fakirin haklarını gözetmiş, Atina’da önemli bayındırlık faaliyetlernde bulunmuştur. Kleisthenes’in M.Ö. 508 yılında hazırlamış olduğu reformlarının özünde aristokratların ya da soyluların devlet yönetimindeki tekelini kırmak yatıyordu.

Akha merkezlerinin Ege Göçleri sonrasında ortadan kalkmasından sonra, Ege dünyasında ‘Karanlık Çağ’ veya “Yunan Orta Çağı” adı verilen bir suskunluk dönemi yaşanmıştır. Kuşkusuz bu dönem, isminde yer aldığı gibi hiçbir zaman “karanlık” bir dönem olmadı; yapılan çalışmalar bu dönemin siyasal ve kültürel yaşamını gözler önüne sermektedir. Kabaca M.Ö. 1100 ile 750/700 yıllarını arasını kapsayan bu döneme ilişkin bilgilerimiz, ne yazık ki, çok azdır.

Linear B tabletlerinde nüfus bilgilerine ait herhangi bir işaret görülmemiştir.

Satraplıkları Kyros kurmuş, I. Dareios yeniden organize etmiş ve yeni bir vergi sistemi olan nomosu da o ilan etmiş, Babil Krallığı’nı ise yine Kyros yıkmıştır. Mısır ise Kyros’un oğlu Kaymbyses tarafından fethedilmiştir. 

Bir toplumun ya da bir kent-devleti halkının tarımsal veya ticari faaliyetlerde bulunmak için kendi sınırları dışında elverişli toprakları yurt edinmesi sürecine kolonizasyon adı verilir. 

Korinthos Birliği’nin ilk hegemonu II. Philippos’tur.

Ege Göçleri sırasında Yunanistan’dan çıkıp başka coğrafyalara yayılan halklar Aioller, Ionlar ve Dorlardır. Yani I, II ve III doğru seçenekleri temsil etmektedir.

Akhalar, her biri kendi saray-kalelerinde hüküm süren feodal beylikler halinde yaşıyorlardı. Mykenai dışındaki önemli Akha merkezleri arasında Tiryns, Midea, Pylos, Thebai, Orkhomenos, Atina ve Gla’yı gösterebiliriz.

Akhalar, her biri kendi saray-kalelerinde hüküm süren feodal beylikler halinde yaşıyorlardı. Mykenai dışındaki önemli Akha merkezleri arasında Tiryns, Midea, Pylos, Thebai, Orkhomenos, Atina ve Gla’yı gösterebiliriz.

Eski Yunan siyasal ve toplumsal yaşamının en karakteristik örgütleniş biçimi olan kent-devleti, polis (çoğulu poleis) terimiyle ifade edilmektedir. 

Akhalar’ın, yukarıda da değindiğimiz gibi, günümüz bilim adamları tarafından Linear B olarak adlandırılan ve soldan sağa doğru yazılan bir yazıları vardı.

Pers Kralı Büyük Kyros, çekirdek bölgeleri olan İran’ıçevre tehditlerden korumak ve imparatorluğun sınırlarını genişletmek amacıyla güneybatıya ilerleyerek, Babil Krallığı’nıda yıkmıştır. Böylece, tarihe “Babil Sürgünü / Esareti” olarak geçen trajedi de son bulmuştur. Çünkü, yaklaşık yarım yüzyıl önce, M.Ö. 587/86’da, Babil Kralı Nabukadnezar tarafından Ludaia’dan (Filistin ve civarı) sürgün edilerek Babil’e getirilen ve burada esaret hayatı yaşayan Yahudiler, tekrar kendi yurtlarına dönmüştür.

Akha (Myken) merkezlerinin yıkılışı M.Ö. 13. Yüzyılın sonnunda veya 12. Yüzyılın başında gerçekleşmişti. Bu dönem aynı zamanda Ege Göçlerine sahne olduğundan, Akha merkezlerinin yıkılışı da bu göçlere bağlanmaktadır. Neredeyse aynı tarihlerde Troia hem de Hitit devleti tarih sahnesinden silinmiştir.

Giritliler, Hint-Avrupa dil grubuna yabancı olan bir dil konuşuyorlardı ve bu nedenle kendilerinden çok daha sonraki bir uygarlığa damgasını vuran Eski Hellenlerin ataları değillerdi. Tunç Çağı Giritlilerinin etnik kökeni henüz açıklanamamış olsa da, adaya ilk yerleşenlerin, olasılıkla Paleolitik Dönem sonunda veya Neolitik Dönem başlarında Anadolu’dan gelmiş olabilecekleri ileri sürülmektedir. Girit Adası’nda, kimi bilim adamlarına göre birdenbire ortaya çıkan bu uygarlık, kültürel kaynağını nereden alıyordu? Olasılıkla o dönemde en parlak dönemlerini yaşayan Mezopotamya ve Mısır kültürleri, Yakın Doğu ve Kuzey Afrika aracılığıyla Girit’e ulaşmıştı. Böylece Orta Tunç Çağı’nın ilk evrelerinde, yani M.Ö. 2. binyıl başlarında, Girit’te, ihtişamlı saraylarla temsil edilen yüksek bir uygarlık ortaya çıktı ve bu uygarlık Orta Tunç Dönemi boyunca önemini ve etkisini sürdürdü; Geç Tunç Çağı’yla birlikte ise çöküş süreci başladı.

Adada kazı yapan Sir Arthur Evans, Girit’in Tunç Çağı uygarlığını, adanın efsanevi kralı Minos’tan dolayı, ‘“Minos Uygarlığı” olarak adlandırmıştı. Çünkü, bu uygarlık Yakın Doğu ve Avrupa’nın eski uygarlıklarına benzemiyordu; kendine özgü bir karakteri vardı. Doğru cevap C'dir. 

Sarayların etrafı, Yakın Doğu saraylarının aksine, surla çevrili değildi; bir ada uygarlığı olması nedeniyle Giritliler savunma gereksinimi duymamış olmalıydılar. Sarayların duvarları çeşitli konuların işlendiği fresklerle süslüydü.

Sparta ile Atina arasında M.Ö. 395 yılında başlayan Korinthos Savaşı; Haliartos, Knidos ve Koroneia gibi üç önemli çarpışmadan sonra, Perslerin Sparta’ya destek vermesi ile M.Ö. 386 yılında son bulmuş oldu.

Batı Anadolu Pers egemenliğinden MÖ 479 tarihinde tamamen kurtulmuştur.