Tunç Çağı, Yunanistan’da, “Hellas” olarak adlandırılmaktadır. Bu nedenle Tunç Çağı’nın ilk evresi için İlk Tunç Dönemi yerine, İlk Hellas Dönemi ifadesi kullanılmaktadır.

Ege Göçleri, Batı Anadolu’ya ilk gelenler Aioller idi. Yunanistan’daki Thessalia ve Boiotia bölgelerinden gelen Aioller, Lesbos Adası ile Batı Anadolu’nun kuzeydoğu kesimine (Edremit Körfezi ve civarı) yerleştiler. Daha sonra gelen Ionlar, izmir ve civarına ve Dorlar ise Batı Anadolu’nun güneybatı köşesi ile karşısındaki adalara, özellikle Rhodos ve Kos’a (İstanköy) yerleştiler.

Akhalar, arkeolojik kazılarda ortaya çıkartılan buluntuların gösterdiğine göre özellikle metal işçiliği ve mücevher yapımında ustaydılar; bakırı Kıbrıs Adası’ndan, gümüş ve kalayı Attika bölgesinden, altını Trakya ve Doğu’dan sağlıyorlardı.

Tunç çağı sona ermiştir. 

Atinalı hatip (rhetor) Isokrates, M.Ö. 346’da Makedon Kralı II. Philippos’a yazdığı açık mektupta, Hellen ulusunun başlıca beş büyük kentinin (Atina, Argos, Sparta, Korinthos ve Thebai) güç birliği yaparak, onun komutasında Perslere karşı sefer düzenlemesini istiyordu.    

Issos zaferinden sonra İskender, kendi adını taşıyan Aleksandreia (bugünkü Esentepe /İskenderun) kentini kurdu.

Dönemin Tunç Çağı olarak adlandırılmasının nedeni, bakır-kalay alaşımı olan tunçtan yapılmış eşyaların ya da silahların Ege Dünyası' nda görülmeye başlamasıdır. 

Tunç Çağı’dır.  Tunç Çağı, Girit’te Minos, adalarda Kiklad, Yunanistan’da ise Hellas olarak adlandırılır. Örneğin Yunanistan’ın İlk Tunç Çağı’ndan söz edecek olursak, “İlk Hellas” dememiz gerekecektir. Batı Anadolu’da ise, Tunç Çağı için herhangi bir özel adlandırma olmamakla birlikte, Troia belirleyici ve temsil edici bir rol oynamaktadır.

Girit’te yaşayan halkın geçim kaynağının balıkçılık, tarım ve hayvancılığa dayalı olduğu söylenebilir. En önemli tarımsal ürünler arasında buğday, zeytin, incir ve üzüm yer almaktaydı; hayvancılık esas olarak koyun, keçi ve domuz besiciliğine dayanmaktaydı.

Ionia Ayaklanması’nın nedeni olarak Perslere karşı duyulan hoşnutsuzluk ve Miletos’un ticari çıkarlarından söz edilebilir. Ancak Pers yönetimi altındaki Miletos, daha önce olmadığı kadar refaha ulaşmıştı; dolayısıyla, ticari çıkarlar söz konusu olamazdı. Ayrıca Pers satrapları arasında husumet ve çıkar ilişkileri de vardı. Bütün bunlar, Ionia Ayaklanması’nın, Perslere karşı oluştuğu düşünülen “milliyetçi” duyguların bir tepkisi olmadığının göstergesidir. Bireysel çıkarlar daha ön plandaydı.

Tholos: Yuvarlak ve tonozlu yapılara verilen addır.

M.Ö. 16. yüzyılın sonunda ortaya çıkacak olan kubbeli (veya tonozlu) tholos mezarların en önemlileri ise içinde bulunan değerli eserlerden dolayı yanlış olarak “Atreus Hazine Binası” olarak adlandırılan mezar yapısı ile “Klytemnestra” mezar yapısıdır.

Herodotos’un sözünü ettiği 12 Ion kenti, Miletos (Balat), Myus (Avşar Köyü), Priene (Güllübahçe), Ephesos (Selçuk), Kolophon (Değirmendere), Lebedos (Gümüldür), Teos (Sığacık), Klazomenai (Urla), Phokaia (Eski Foça), Khios (Sakız Adası), Erythrai (Ildırı) ce Samos’tur (Sisam Adası). Doğru cevap C'dir. Diğer seçenekler ise 12 Aiol kentleri arasında yer alır.

İskender, bir yandan Trakyalıları ve Illyrialıları kontrol altında tutmaya çalışırken, öte yandan Pers İmparatorluğu’na karşı yapacağı seferin hazırlıklarıyla meşgul oluyordu. Makedon hegemonyasını hazmedemeyen Atina ve Thebai’yı ele geçirdikten sonra, bütün düşünce-sini Doğu seferi üzerinde yoğunlaştırdı. İskender’in Doğu seferine başladığı M.Ö. 334 yılı (veya Pers İmparatorluğuna son verdiği M.Ö. 331 yılı) ile son Hellenistik krallık olan Ptolemaioslar’ın Actium Savaşı sonrası tarih sahnesinden silindikleri M.Ö. 30 yılı arasındaki yaklaşık 300 yıllık dönem, “Hellenistik Çağ” olarak adlandırılır.

Plataia ve Mykale savaşları sonunda Batı Anadolu Persler’den temizlendi (M.Ö. 479). Batı Anadoluda’ki kentler, Ionia Ayaklanması’nda olduğu gibi, tekrar ayaklanarak Pers boyunduruğundan kurtulmuşlardır. Sonrasında Hellenler, savunan değil saldıran taraf olmuşlar, savaşı Yunanistan’dan Anadolu ve İran’a taşımışlardır.

Santorini adasının antik adı Thera’dır.

Persler bugünkü İran topraklarına denk gelen bölgede yaşamaktaydı. 

Khaironeia savaşından sonra Hellenler, II. Philippos’un gücünü kabul ettiler. Thebai, bundan böyle Boiotia’daki hegemonyasını yitirmişti. Atina, Makedonya ile uzlaşma içine girmek zorunda kaldı.

II. Philippos askeri açıdan ülkeyi güçlendirdi.