Recazide Mahmut Ekrem Tanzimat II.dönem santçısıdır.

Ali Ekrem Bolayır’ın “Kumru” adlı ilk şiiri 9 Mayıs 1307/1891 tarihli Mirsad dergisinde çıkmıştır.

Eylül romanı Mehmet Rauf tarafından “ilk eserim son üstadıma” ifadesiyle Halit Ziya’ya ithaf edilmiştir. Halit Ziya’nın olgunluk dönemi romanlarından sonra, Edebiyatı Cedide romanını en iyi temsil eden eserler arasında yer alması bakımından edebiyat tarihimizde önemli bir yere sahiptir. Hatta bu romana, yazarına şöhret kazandırmış bir eser olarak da bakabiliriz.

Halit Ziya sanat hayatı boyunca dördü İzmir’de, dördü İstanbul’da olmak üzere sekiz roman yazmıştır. Bunlardan Sefile, Nemide, Bir Ölünün Defteri, Ferdi ve Şürekâsı İzmir döneminde, Mai ve Siyah, Aşk-ı Memnu, Kırık Hayatlar, Nesl-i Ahir İstanbul döneminde yazılmıştır.

İlk dört seçenekteki romanlar Halit Ziya'ya, E seçeneğindeki Salon Köşelerinde romanı ise Safveti Ziya'ya aittir.

Halit Ziya’nın uzun hikâyelerinin en önemli özelliği hepsinin acıklı bir atmosfere sahip olmasıdır. Bu açıdan “Bir İzdivacın Tarih-i Muaşakası” iyimser bir atmosfere sahip olması bakımından bir istisna teşkil eder.

Kuşkusuz, getirdikleri yeni uslûp, alışılmamış imgeler, ağır dil ve sürekli bireysel temaları ele almaları yadırganmış, zaman zaman eleştirilmişlerdir.

Tevfik Fikret, Edebiyat-ı Cedîde döneminde, artık tüm etkilerden sıyrılmış, yeni, kendine özgü bir şiir bulmuştur. Aruzu ustalıkla kullanmakla beraber, kafiye düzeninde yenilikler yapmış, müstezatı genişletmiş, anjambman ve diyaloglarla şiiri düz yazıya yaklaştırmış ve yeni imgeler kullanmaya başlamıştır. Bu şiirlerde bireysel temalar ağırlıktadır. Doğru cevap E'dir.

Edebiyat tarihlerinde “Edebiyat-ı Cedîde” (veya bazı kaynaklarda Servet-i Fünûn) adıyla bilinen hareket de Tevfik Fikret’in derginin başına geçmesiyle başladı.

Edebiyat-ı Cedide topluluğunda uzun hikaye yazan ilk ismin Halit Ziya olduğu görülür. Halit Ziya’nın uzun hikaye olarak adlandırabileceğimiz altı eseri vardır: Bir Muhtıranın Son Yaprakları (1888), Bir İzdivacın Tarih-i Muaflakası (1888), Deli (1888), Bu muydu? (1896), Heyhat (1897), Bir Yazın Tarihi (1898). Valide Mektupları (1909). Bunlardan Deli, yarım kalmış bir hikayedir. Halit Ziya bu eserlerinin bazıları için “küçük roman” tabirini kullanır.

Hüseyin Cahit, Nadide’den sekiz yıl sonra yazdığı Hayal İçinde romanında tamamen farklı bir anlayışla çıkar okuyucusunun karşısına. Ahmet Midhat etkisinden tamamen sıyrılmış, romantik tarzdan realist anlayışa dönmüştür. Teknik bakımdan ilk romanından çok öndedir.

1918’de Süleyman Nazif’le beraber Hadisat  gazetesini çıkarır. Gazetede, İttihatçıları şiddetle eleştirir. Doğru cevap C'dir. 

Mehmet Rauf’un Eylül romanı ilk olarak topluluğun yayın organı durumundaki Servet-i Fünun dergisinde (nr.482-522; 7 Haziran 1900-14 Mart 1901) tefrika edilmiş, daha sonra kitap olarak basılmıştı.

Servet-i Fünun dergisinde yayımlanan Salon Köşelerinde adlı romanıyla tanınan orijinal bir üsluba sahip olmaktan çok Halit Ziya'yı taklitten öte gidemeyen ve ikinci sınıf bir romancı olarak nitelendiren yazarımız Savfeti Ziya'dır.