Parnas okulunun önemli şairleri şunlardır: Théophile Gautier (1811-1872),
Leconte de Lisle (1818-1894), José Maria de Hérédia (1842-1905).

Nitekim büyük bir akım olan sembolizmin dört öncüsü, Baudelaire, Verlaine, Rimbaud ve Mallarme bu okulun ve romantizm döneminin şairleri arasından çıktı.

Parnasizme bağlı şairler “betimlemelere uzun yer verip, şiir tabloları çizmeleriyle tanınırlar. Dizeyi kuyumcu gibi işleyen bu şairler ne var ki soğuk bir plastik güzellik yaratmaktan öteye gidememişlerdir. Parnasyen şiirleri, dışı özene bezene işlenmiş değerli taşlarla süslü; ama içi boş bir mücevher kutusuna benzer. Parnas okulu, bir sanat akımı değil; romantizm ile sembolizm arasında bir süreçtir. Bizde bu okulun ilk ve önemli temsilcisi ise Tevfik Fikret’tir.

Mensur şiirin özelliklerini şöyle sıralanabilir:

• Mensur şiirler bağımsız, başlıklı, bir türün içinde parça olmayan, kendi bütünlüğüne sahip metinlerdir
• Mensur şiirler şairâne söyleyişe sahip olmasına rağmen ölçülü ve kafiyeli değildir
• Bireysel duygulanmaların ifade edildiği şairâne yazılmış bir yazı türüdür. Sanatçılar, ıstıraplarını, sevinçlerini, sızlanışlarını, kederlerini dile getirirler
• Tasvir ve taklidi önemsedikleri için uzun cümle yapısını tercih ederler
• Servet-i Fünûn edebiyatında, özellikle şiirde, noktalama işaretlerinin şaşırtıcı bir yoğunlukta kullanılması durumu mensur şiirde de dikkati çeker

Tanzimat Dönemi’nin başlarından itibaren, gerek devlet işlerinin düzenlenmesinde gerekse de kültür ve sanat faaliyetlerinde Osmanlı İmparatorluğu’nun örnek aldığı ülke Fransa'dır.

Mezardan Sesler isimli kitap, Halit Ziya tarafından yazılmıştır

Rönesans heykel sanatı Antik Çağ sanat anlayışının İtalya’da yeniden canlandırıldığı süreçtir. Rönesans heykel ustalarından biri olan Donatello, hem durağan, hem de hareket halindeki insan figürünü büyük bir ustalıkla işlemiş ve kabartmaya büyük bir derinlik duygusu kazandırmıştır.

Recaizade Mahmut Ekrem, "mensur şiir" için “nesr-i muhayyel” tamlamasını kullanmıştır.

Hüseyin Rahmi Gürpınar

Kendi devrindeki İstanbul hayatını bütün yönleriyle vermeye çalışan, Türkçenin anlam alanını genişleterek yazı diline konuşma dilinin ayrıntılarını kazandıran ve böylece, sonraki devirlerin zengin Türkçesinin hazırlanmasına katkıda bulunan yazar Ahmet Rasim'dir.

“Halûk’un Bayramı”, bir bayram şiiri değil, babasız, ümitsiz çocuklara karşı duyulan merhameti ifade eden bir metindir. Burada kendi çocuğuyla kimsesiz bir çocuğun bayramdaki hâlini gözlemleyen ve karşılaştıran merhametli bir babanın duygusu ve düşüncesi şiir dili ve söyleyişi ile dikkatlere sunulmaktadır.

Metnin teması hakkında birçok şey söylenebilir. Birimlerin ortak paydasının kısa
ve kesin ifadesini tema olarak kabul eden bir dikkat, kötümser bir ruh halinin tabiatı algılayışı ve değerlendirişi üzerinde durur.

1898 yılında, Güney Afrika’daki Transval’da sömürgeci İngilizlerle yerli halk Boerler arasında çıkan savaşta bazı Edebiyat-ı Cedidecilerin İngilizlerin galibiyetini temenni eden bir metin hazırlaması ve bunu dönemin İngiliz büyükelçisi Sir Nicolas O'Conor'a sunması neticesinde İsmail Safa ve Hüseyin Siret sürgüne gönderilmiştir. Doğru cevap B'dir.

Metnin teması hakkında birçok şey söylenebilir. Birimlerin ortak paydasının kısa ve kesin ifadesini tema olarak kabul eden bir dikkat, kötümser bir ruh halinin tabiatı algılayışı ve değerlendirişi üzerinde durur.

Yakup Kadri Karaosmanoğlu

Mensur şiir

İlahi bakış açılı

“Halûk’un Bayramı”, bir bayram şiiri değil, babasız, ümitsiz çocuklara karşı duyulan merhameti ifade eden bir metindir.

Mensur şiirler bağımsız, başlıklı, bir türün içinde parça olmayan, kendi bütünlüğüne sahip metinlerdir.