Kendi devrindeki İstanbul hayatını bütün yönleriyle vermeye çalışan Ahmet Rasim, Türkçenin anlam alanını genişletmiş, yazı diline konuşma dilinin ayrıntılarını kazandırmış ve böylece, sonraki devirlerin zengin Türkçesinin hazırlanmasına katkıda bulunmuştur.

İlk romanı "Bir Gençliğin Güzarı" olan ve eserlerinde Victor Hugo'dan gelen romantik tesir olan yazar Selanikli Fazlı Necip'tir.

Mai ve Siyah roman›nda XIX. yüzy›l sonunda ‹stanbul’da sürdürülen hayat çeflitli yönleriyle hareket noktas› al›nm›flt›r.

Tanzimat Dönemi’nin başından itibaren, gerek devlet işlerinin düzenlenmesinde gerekse de kültür ve sanat faaliyetlerinde Osmanlı İmparatorluğu’nun örnek aldığı ülke Fransa’dır.

Hüseyin Cahit’in mensur şiirlerinde dil ve yapı bakımından hikâyelere ve küçük fıkralara yaklaşması, yazarın bu şiirlerinin ferdî duygu ve düşüncelerini hikâyelerinden daha kuvvetli ifade eden şairâne yazılar olması, metnin temelinde anlatılacak olaylar dizisinin bulunması mensur şiirlerinin kuruluş ve işleyiş bakımından başka türde hikâye sanatının devamı gibi olduğunu gösterir.

Edebiyat-ı Cedide romanının Halit Ziya’dan sonra, en başarılı temsilcisi olan Mehmet Rauf’un...

Tevfik Fikret şiirlerini 1891’den itibaren Mirsad dergisinde yayımlamıştır. O, bu dergide “Bahar”, “Ulviyyattan”, “Ah, Bilsen Ne Âfet Olmuşsun”, “Hüsnün”, “Uzletgeh-i Mâderi Ziyâret” gibi eda bakımdan yeni şiirler yayımlamış; hatta tevhit konulu şiir yarışmasında birinci olarak edebiyat dünyasında adını duyurmuştur.

Müstezad tarzında kaleme alınmıştır.

Fransız

Ali Kemal’in tenkit alanında Müverrih mi Şair mi? (1917) ve Yıldız Hatırat-ı Elimesi (1910), Bir Safha-yı Şebab-Bir Safhai Tarih (1913), Rical-i İhtilal: Condorcet, Saint-Just, Danton, Roberspierre 1913, Fetret (1913) Tarih-i Siyasi (1918), İlm-i Ahlak (1914), Tarih-i Siyasi (1918) tarihi ve toplumsal gerçeklikler gözetilerek yazılmış çeşitli türlerde eserleri vardır.

Şiirde bireysel duyarlılığı ön plana alan  bir akımdır.

Mensur şiirin birçok sanatçı ve araştırmacı tarafından özellikleri üzerinde durulmuş, tanımı yapılmıştır. Oktay Rıfat da bir röportaja verdiği cevapta; düzyazı ve şiir ayrımının bir vezin ve kafiye işi olmadığını, şiire ait özü, içeriği düzyazıyla da vermenin mümkün olduğunu belirtmiştir.

Ukâz-ı Şubbân:  Recaîzade Mahmut Ekrem yanlısı birtakım genç şair ve yazarların, Muallim Naci yanlılarına karşı kendileri için kullandıkları ‘genç şairler panayırı anlamına gelen bir terim.

Mehmet Celal Türk edebiyatı tarihinde ara nesil adıyla bilinen yazar ve şair grubunun tanınmış isimlerindendir. İrticalen şiir söyleme yeteneği ile tanınır. Mehmet Celal kolay yazan ediplerimizdendir. Bu yüzden şiirleri edebi kıymet bakımından zayıftır. Hikâyeleri konu bakımından devrin sosyal hayatına ilişkin işaretler içermekle beraber teknik bakımdan zayıftır.

Halit Ziya’nın romanlarında kullandığı realist tekniklerden biri, olayların gidişatını keserek geriye dönüş metodunu kullanmasıdır. Geriye Dönüş Tekniği; olay örgüsü tipidir. Anlatı türü eserlerdeki olayın kronolojik değil, geriye dönüşlerle anlatılması söz konusudur. Böylece olayların ve kişilerin geçmişini anlatarak yaşanan zamandaki olayların sebepleri ortaya konur ki, bu realizmin en önemli ilkelerinden biri olan determinizmin ifadesidir. Diğer seçenekteki bilgiler yazarın eserlerindeki diğer özellikleridir. Doğru cevap E'dir.

Diğerleri mensur şiirlerin dil ve anlatım özellikleriyle ilgiliyken E seçeneğinde verilenler mensur şiirin ne olduğuyla ilgili bir açıklamadır.

Edebiyat tarihimizin mektup tarzındaki ilk romanı sayılması gereken "Mutallaka", Tanzimat senelerinden itibaren romanımızın ana mevzularından olan aile meselelerini ele alması ve Hüseyin Rahmi’nin sonraki romanlarında göreceğimiz bazı tiplerin ipuçlarını vermesi bakımından önemlidir.

Bu şiirin merkezinde “ben” vardır. Bu “ben” yaşadığı ruh hâlinin bilincindedir, en azından onu bilinciyle kavramak ve anlatmak ister. Bu metnin zihniyetini bulmak için metindeki bazı söz gruplarından hareket etmek gerekir: Bu ruh hâlinin mahiyetini “Ben hakîkatten ihtiraz ederim”, “Asüman... deniz... gece”, “beni terhîb eder” (Gök, deniz ve gece beni korkutur), “o füshattan sıkılır ruh-ı pür-hazerim” (genişlikten çekingen ruhum sıkılır), “mükedder mizâç-ahvel”, “görerek boş hayat-ı pürcûşu”, “beni gafil yaşattı hilkatten, tuttu âvâre her saadetten”, “şu hazin fıtrat-ı garibem” söz gruplarının sezdirdiği gibi, kendi hâlini daha canlı anlatmak için verdiği örnek de ortaya koymaktadır. Yani bu metinde, kişi kendi ruh hâlini problem olarak ele almıştır. “Ben”, yaşadıklarından hareketle kendi iç dünyasının bazı özelliklerini şiirin imkânlarıyla ifade etmektedir.