Birinci Dünya Savaşı yıllarından itibaren daha etkin bir şekilde hissedilen millî şiir anlayışı Faruk Nafiz’i de etkilemiştir. Dinle Neyden isimli kitabının şiirlerini oluşturacak olan hece vezniyle yazılmış şiirler bu etki altında yazılmıştır.

Gecikmiş Modernlik ve Estetik Kültür” adlı kitabında “Bir milletin millet olabilmesi için iki şeye ihtiyacı vardır: sınırlarını genişletmek ve kendi edebiyatını yaratmak” diyen kişi Justanis ’dir.

Tüm seçenekler Milli Edebiyat şiirinin özelliklerindendir.

Başyazıların bazılarının Ömer Seyfettin, bazılarının Ali Canip, bazılarının da Ziya Gökalp da dahil olmak üzere yazı heyeti tarafından ortaklaşa yazıldığı ve 5.sayıdan itibaren de başyazıların “Genç Kalemler Tahrir Heyeti” imzasını taşıdığı görülmektedir.

1921-1923 tarihleri arasında 42 sayı çıkan Dergâh, millî edebiyat anlayışını Millî Mücadele günlerinde müdafaa eden ve değişik yaş gruplarından kalabalık bir sanatçı kadrosuna sahip önemli bir dergidir. Dergâh’ın yazarları arasında Yahya Kemal, Ahmet Haşim, Yakup Kadri, Halide Edip, Falih Rıfkı, Ruşen Eşref, İsmayıl Hakkı, Abdülhak Şinasi, Mehmet Halid, Fuad Köprülü, Necmeddin Halil, Ali Mümtaz, Ahmet Kutsi, Nurullah Ata yer alır.

Milli şiirin öncülüğünü Mehmet Emin’in çıkardığı Türkçe Şiirler dergisi yapmıştır.

Türk Derneği, Türk milliyetçiliği etrafında kurulan ilk dernektir.

Ah Analık yahud Zeyneb’in Duası, daha çok sosyal konuları ele alan bir eserdir.

"Türklük", Ali Canip'in Türk tarihine karşı duyduğu hayranlığı, "Kış Duası" ise Asya Türklüğünün ıstıraplarını ifade eder.

“Kadı Ruhu” (1912) Hüseyin Cahit Yalçın’a ait bir eserdir.