Solow modelinde üretim fonksiyonunda ölçeğe göre sabit getiri geçerli olduğu için girdideki bir artış çıktıya aynı oranda yansımaktadır.

Türkiye'nin kişi başına düşen geliri 1980 yılında 3 bin 500 dolardan 1990’da 7 bin dolara, 2000’de 10 bin 500 dolara ve 2016’da 25 bin dolara yükselmiştir.

Solow büyüme modelinin temelinde tasarruf, sermaye birikimi ve ekonomik büyüme arasındaki ilişkilerin analizi yatmaktadır. Bununla birlikte; tasarruf, yatırım ve ekonomik büyümenin dışsal değişken olarak kabul edilen nüfus ve teknolojik gelişme ile nasıl ilişkilendirildiği de araştırılan temel konulardandır. Daha da açmak gerekirse, Solow modelinde daha fazla sermaye birikimi ile nasıl daha fazla işçi başına üretim artışı sağlanabileceği üzerinde durulmaktadır.

Domar’a göre kalkınmanın temel problemi, artan üretim kapasitesinin tamamını kullanabilecek yatırım artışının  ne kadar olmasını belirlemek iken Harrod’a göre kalkınmanın temel problemi, gelirin mevcut tasarrufları eritmeye yetecek bir yatırım artışına imkan verecek bir düzeye çıkıp çıkamayacağıdır.

İçsel büyüme teorisyenleri, Neoklasik teorinin azalan verimler kanununun işleyeceği varsayımı yerine artan verimlere dayalı üretim fonksiyonunun geçerli olacağını savunmaktadır. Özellikle Romer’in altını çizdiği “bilgi”ye dayalı üretim sürecinde, mallar üretilirken yan ürün olarak ortaya çıkan yeni bilgiler artan verimlerin devreye girmesine ve bu bilgilerin diğer firma ve endüstriler tarafından kullanılması da ülke çapında verimlilik-üretim artışlarına yol açmaktadır.

Lucas üretim fonksiyonunu şöyle kurmuştur:

Y = f (K, Ne)

Burada Y ekonominin üretim düzeyi, K fiziksel sermaye ve Ne “etkin emek” anlamına gelmektedir. Etkin emek şu üç unsurdan oluşur: İşçinin üretimde harcadığı zaman (u), çalışanların ortalama bilgi-beceri düzeyi (h) ve ülkedeki işgücü arzı (N).

Dünya üzerindeki tüm ülkeler iktisadi büyümelerini sürekli olarak arttırma amacındadırlar. Özellikle üretim imkanları eğrisinin altında bulunan ve üretim faktörlerini tam olarak kullanamayan gelişmekte olan ülkeler için iktisadi büyümenin arttırılması ve istikrarlı bir çizgiye oturtulması önemlidir. İktisadi büyüme ekonominin üretim kapasitesinde artış anlamına geldiği için bunun sonucunda üretilen mal ve hizmet miktarı artar. Böylece erişilebilir mal ve hizmet miktarıyla ölçülen yaşam standardı yükselecektir. Ülkelerin yüksek ve istikrarlı büyüme hızına sahip olması bireylerin ve toplumların iktisadi refah düzeylerini yükseltecektir. İktisadi büyümede 70 kuralı çerçevesinde büyüme oranında meydana gelen küçük farklılıklar kişi başına gelirde önemli farklılıklar yaratmaktadır. Örneğin eğer bir ekonomi % 4’lük bir büyüme oranını 17.5 yıl boyunca sürdürürse, kişi başına düşen gelir düzeyi ikiye katlanacaktır.

Solow büyüme modelinde sermaye birikimi ile ilgili olarak sermayenin genleşmesi ve sermayenin derinleşmesi kavramları da önemli olmaktadır. İşgücü piyasasına yeni katılanların sermaye ihtiyacını karşılamak amacıyla tasarrufların kullanılması ve bu
amaç doğrultusunda yatırım yapılmasına sermaye genleşmesi adı verilir. Sermayenin genleşmesi kavramı ile işgücü artışının sermaye artışı yarattığı ancak işçi başına sermayenin değişmediği durum anlatılmaktadır. Doğru cevap C seçeneğidir.

Türkiye'de 1946 yılında siyasi açıdan önemli bir gelişme gerçekleşmiş, tek partili rejimden çok partili rejime geçilmiştir.

Katma değer: Bir işletmenin veya şahısın, mal veya hizmet üretirken oluşturduğu refah seviyesini ölçen, işletmenin satış bedelinden, üretim süresince satın alınan mal ve hizmetlerin maliyetinin çıkarılması ile belirlenen büyüklüktür.

Doğru cevap: A seçeneğidir. 

Koşullu yakınsama hipotezinde üç farklı durum söz konusu olmaktadır.

Solow paradoksuna neden olan olgu azalan verimler kanunudur.

Romer’in 1986 ve Lucas’ın 1988 tarihli çalışmalarında öncü bilgiler ürettikleri AK modeli Sergio Rebelo’nun 1991 tarihli çalışmasıyla anılmaktadır. Rebelo, Neo-klasik modelin koşullu veya koşulsuz yakınsama hipotezini reddetmekte ve dışsal teknolojik gelişmenin olmaması durumunda dahi sürdürülebilir ekonomik büyümenin görülebileceğini ileri sürmektedir.

Gayrisafi Milli Hâsıla (GSMH), belirli bir ülkede belirli bir dönemde üretilen tüm nihai mal ve hizmetlerin değerinin toplamıdır.

İktisadi büyüme kişi başına düşen reel gelirde meydana gelen devamlı artış olarak tanımlanmaktadır. Büyümenin uzun dönemde ülkelerin ekonomik refah düzeylerini belirleyen ve ülkeler arasındaki refah farklılıklarını açıklayan bir olgu olması, 19.yy’dan günümüze ilgi odağı olmasını sağlamıştır.

Solow modelinin 9 tane varsayımı vardır.

Amortisman: Genel olarak, üretim faali­yetleri ve süreci sonunda mal ve hizmetler elde edilirken geçmiş yıllardan devralınan sermaye mallarında meydana gelen aşın­ma ve eskimenin parasal değeridir.

1930’lu yıllardan Türkiye’de dışa kapalı, devlet öncülüğünde sanayileşme hamlesi başlatılmıştır. Bu dönemde iç pazara yönelik sanayileşmeye ağırlık verilmiş ve korumacılık önlemleri uygulanmıştır. 1930’lu yıllar devletçiliğin gereği olan yasa ve kurumların hayata geçirildiği yıllar olmuştur.  T.C.Merkez Bankası 1931 yılında, Sümerbank, Etibank, Maden Tetkik Arama Enstitüsü ve Halkbank kurulmuştur. Devlet öncülüğünde planlı sanayileşme amacıyla Birinci Beş Yıllık Sanayi Planı (BBYSP) 1934-1938 yıllarını kapsayacak şekilde hazırlanmıştır.

Tasarrufun gereken yatırım düzeyinden fazla olması ise sermaye derinleşmesine yani işçi başına düşen sermaye stokunun artışına yol açar.  O halde denilebilir ki daha yüksek ekonomik büyüme oranları elde etmek isteyen hükümetler için tasarruf artışını destekleyici politikalar kullanılabilir. Ancak burada dikkat edilmesi gereken bir nokta vardır. Bu durum sadece kısa
dönem için geçerli olup, tasarruftaki artış büyüme oranını ancak yeni durağan durum düzeyine ulaşıncaya kadar
artırır. Uzun dönemde ise tasarrufta görülen artış ekonomik büyüme oranını etkilemez. Doğru cevap C seçeneğidir.