Burada sıralayacağımız nedenler aslında yabancı sermayenin bir ülkeye yönelmesine neden olan temel faktörlerdir ve gelişmekte olan ülkeler için ipucu taşımaktadır.

• Fiziksel ve teknik altyapı
• Hukuksal Altyapı
• Ekonomik İstikrar ve Başarılı Ekonomi Yönetimi
• Siyasi istikrar
• Ücret Seviyesi

Dünya Bankası tarafından hazırlanan “Dünya Kalkınma Raporu” kişi başına düşen GSYH büyüklüklerini kullanarak ülkeleri gelişmişlik düzeylerine göre gruplandırmaktadır.

Fiyat değişmelerine karşı duyarsızlık batılı toplumsal sistemin sosyo-psikolojik özelliklerinden değildir.

Fiyat artışlarından arındırılmış olan milli gelirdir.

Bu grubu biraz daraltmak için Birleşmiş Milletler 1971 yılında “En Az Gelişmiş Ülkeler” olarak adlandırılan ayrı bir gruplandırma kullanmaya başlamıştır.

Kalkınma sürecinin belirleyicisi olan yapısal değişme iki nedenden dolayı ortaya çıkmaktadır. Bunlardan ilki Engel Yasası, ikincisi verimliliktir. Verimlikik yapısal değişmeye şu şekilde neden olmaktadır: İmalat ve hizmetler sektörlerinin verimliliği tarım sektörüne oranla daha yüksektir. Verimlilik nedeniyle ücretler imalat ve hizmetler sektörlerinde tarım sektörüne oranla daha hızlı yükselme eğilimindedir. Ücretler arasındaki bu fark işgücünün tarımla uğraştığı kırsal kesimden daha verimli çalışabilecegi, dolayısıyla daha yüksek bir ücret elde edebileceği yerlere göç etmesine yol açar. Doğru cevap A'dır.

Yabancı özel sermaye bir dış finansman kaynağıdır.

Bahsedilen model dengeli kalkınmadır. Bu tip bir kalkınma ise ancak planlamayla mümkün olmaktadır.

Burada Özel Kesim Tasarruf-Yatırım Dengesi (S-I), Bütçe Dengesi (Kamu Kesimi Tasarruf-Yatırım Dengesi) (T-G) ve Cari İşlemler Dengesi (X-M) ile (cari işlemler dengesinin net ihracata eşit olduğu varsayımı altında) gösterilmektedir. S tasarrufları, I yatırımları, T kamu gelirlerini, G kamu giderlerini, X ihracatı, M ise ithalatı göstermektedir

Kotalar diğer adıyla ithalat yasakları, ithalatı belirli bir miktar veya değer olarak sınırlandıran uygulamalardır. Kotalar mutlak koruma sağlayan araçlardır. Tarifeler piyasa mekanizmasına ancak dolaylı bir müdahale niteliği taşırlar. Tüm ithalatı engelleyecek ölçüde yüksek olmadıkları durumda iç fiyatları yükseltmek yoluyla yerli üretimi koruyucu etki doğururlar. Kotalar söz konusu olduğunda ekonomi tümüyle korunuyor demektir. Böylece, yurt içinde üretilen malın arzı kısıtlanarak, o malın değeri arttırılır ve üreticisine bir rant sağlanır. Bu yönüyle gümrük vergileriyle aynı etkiye sahiptirler. Doğru cevap D'dir.

Kalkış (take off) aşaması, gelişme aşamaları içerisinde en önemli aşamadır. Kalkınma sürecinin süreklilik göstermeye başladığı, bir başka deyişle kendi kendini besleyen büyümenin başladığı dönemdir. Bu dönemin karakteristik özellikleri sıklıkla kalkışa hazırlık aşaması ile karıştırılmaktadır. Kalkışa hazırlık aşaması, kalkış aşamasında oluşması gereken ön koşulların hazırlandığı aşamadır ve kalkış aşamasından daha uzun bir süreçtir.

İktisadi büyüme, bir ülkenin reel Gayrisafi Yurtiçi Hâsıla (GSYH) düzeyinde görülen sürekli artış olarak tanımlanabilir.

Doğru sıralama geleneksel-kalkışa hazırlık-kalkış-olgunlaşma ve kitle tüketim çağıdır.

İktisadi kalkınma, az gelişmiş bir ülkede kişi başına düşen reel gelirin arttırılmasıyla birlikte, iktisadi ve sosyo-kültürel yapının da değiştirilme­si, yenileştirilmesidir. İktisadi kalkınma, iktisadi büyümeyi de içerdiğinden daha geniş kapsamlı bir olgudur. İktisadi kalkınma ve büyüme arasındaki temel fark yapısal değişmedir. Bu anlamda, iktisadi kalkınma sadece ekonomik boyutlarla sınırlanma­yan, toplumu sosyal, siyasal ve kültürel boyutlarıyla kuşatan karmaşık ve dinamik bir süreçtir. Genellik­le iktisadi kalkınma yerine kullanılan iktisadi geliş­me ise, daha çok büyüme sorununu çözmüş ve ya­pısal değişim içine girmiş ekonomilerin durumunu anlatmak için kullanılır.

Gelişmekte olan ülkelerde tüketim eğilimi genel olarak yüksektir. Bunun en önemli nedeni kişi başına gelirin düşük olmasıdır. Gelişmekte olan ülkelerde yaşayan düşük gelirli kişiler için bir birim daha fazla tüketimde bulunmanın marjinal faydası, bir birim daha fazla tasarrufta bulunmanın marjinal faydasından yüksektir. Bu nedenle bu ülkelerde marjinal tasarruf eğilimi düşük seviyelerdedir. Doğru cevap A'dır.

İhracata dayalı sanayileşmede temel amaç olan döviz darboğazını aşmak amacıyla ihracatı geliştirici politikalar uygulanırken kullanılan araçlar, genellikle ihracatı özendirme önlemleri adı altında açıklanmaktadır. İhracatı özendirme önlemlerinin maliyeti düşürücü veya gelir artırıcı etkileri vardır. Bunları üç başlık altında ele alabiliriz;

1. Döviz kuru politikası,
2. İhracata vergi iadesi,
3. Diğer özendirmeleridir.

Kalkınma stratejileri dengeli ve dengesi olmak üzere iki tanedir.

Bireyin hayatta kalabilmek için gerekli olan beslenme, giyinme ve barınma gibi temel fizyolojik ihtiyaçlarını karşılayabileceği spesifik bir minumum gelir düzeyi Mutlak yoksulluk olarak tanımlanır.

Yapısalcılar tarafından geliştirilen model bir merkez-çevre modelidir. Bu modelin oluşturulmasında karşılaştırmalı üstünlükler ve dış ticaret teorisinden yararlanılmıştır. Model göre az gelişmişliğin başlangıcı olarak sanayi devrimi sonrası ortaya çıkmış bir durumdur.

İklim koşulları belli bir bölgenin diğerlerine göre daha fazla gelişmesi sonucu ortaya çıkan kutuplaşmanın nedenleri arasında yer almaz.