Üye metotlar ve yaratıcı metotlar için, şu anki nesneye erişim this anahtar sözcüğü ile yapılır. En sık olarak üye değişken isimleri ile yaratıcı metodun parametre listesindeki değişkenleri ayırt etmek için kullanılır.

Kısaca bir programlama yaklaşımıdır. 1960’lı yılların sonuna doğru ortaya çıkan bu yaklaşım, o dönemin yazılım dünyasında beliren bir bunalımın sonucudur. Yazılımların karmaşıklığı ve boyutlarının sürekli artması ve aynı zamanda belli bir nitelik düzeyinin korunması için gerekli bakım maliyeti, zaman, çaba vb. unsurların sürekli artması sonucu nesneye yönelik programlama yaklaşımı çözüm olarak geliştirilmiştir.

Nesne yaratmadan bir sınıfın değişkeninin ve metodunun kullanılabilmesi için o metodun ve değişkenin özelliği static olmalıdır.

Çok biçimlilik nesnelerin içeride farklı çalışmalarına rağmen dışarıdan aynı biçimde görünmelerini ifade eder. Bu şekilde bir grup nesneyi kullanan sınıflar kalıtımlar ilgili detayları bilmek zorunda kalmamakta, içerideki değişikliklerden etkilenmeden çalışmaya devam etmektedirler. Aynı sınıftan türetilen sınıflar standart bir şekilde erişilebilme özelliklerine sahip olmaktadır. Buna göre soru kökünde verilen sınıflar için çok biçimlilik örneği “siren çal” olacaktır.

Eğer birden fazla satır açıklama satırı olarak yazılacaksa her satırın başına "//" işleci koyma zorunluluğu yerine "/*" ile "*/" işleçleri arasına alınan satırlar otomatik olarak açıklama satırı olarak belirtilmektedir.

Java kodları genelde satır satır yukarıdan aşağıya doğru sırayla çalıştırılır. Öte yandan, kontrol akış deyimleri bu akışı üç şekilde değiştirilebilir:
- karar verme (if-then, if-then-else, switch)
- döngü (for, while, do-while)
- dallanma (break, continue, return

Şart sağlanmadığı için while sağlanmaz ve a değişkeninin değeri değişmez 0 olarak kalır.

Ürünlerin detaylarının belirlendiği, tıpkı sabun kalıbı gibi, sabun kalıbına verilen şekil ve detaylar sonrasında o kalıptan istenilen sayı kadarınca sabun üretilebilmektedir. Buradaki sabun kalıbı sınıfı, o kalıpça üretilen sabunlar ise nesneleri oluşturmaktadır.

Programlama diliyle yazılan programa “kaynak kodu (source code)” ismi verilmektedir.

Sağlamlık: Güçlü hafıza yönetimi yeteneği sayesinde programcı hatalarını yakalayabilme ve her nesne için güvenli bir çalışma ortamı sağlayabilmektedir. Dağıtık yapıdadır: Geleneksel programlama dillerinde programın çalıştırılması için gerekli bütün program parçaları bir arada bulunmaktaydı, Java ortamında programın bütün parçaları dağıtık bir şekilde olabilir, İnternet üzerinde bile dağıtılmış olabilmektedir. Platform bağımsızlığı: Yazılan Java programları sanal makine üzerinde çalışırlar, bu sanal makine, yazılan programın direk olarak işletim sistemine erişmemesi ve soyutlanması için kullanılır. Bu özellikle Java programları büyük ölçüde taşınabilir olmaktadır. Bir Java programı değiştirilmeden, desteklenen bütün platformlarda çalışabilir. Otomatik hafıza yönetimi: Yeni nesneler oluşturulduğunda hafızanın bölüştürülmesi kontrol edilmektedir. Yazılan programın direk olarak hafızaya erişimi yoktur. Çöp Toplayıcı (Garbage Collector) yapısı sayesinde otomatik olarak aktif işaretçisi olmayan nesneler bellekten silinmekte ve hafıza problemleri oluşmasını engellemektedir.  Basittir: Basitten kasıt Java’yı öğrenmenin kolaylığı değil, programcı açısından birçok şeyin basitleştirilmiş olmasıdır. Örneğin bir C++ dilinde bulunan hafızaya direk erişim (pointer), hafızada yer ayırma (memory allocate), çoklu kalıtım (multiple inheritance) vb. kodlama anlamında daha zor ve riskli yapılar kaldırılmıştır. Programcının tehlikeye düşebileceği durumları ortadan kaldırmak ve riskleri minimize etmek için birtakım yöntemler geliştirilmiştir.

Çözümleme, sistemin ne yapması gerektiğinin belirlenmesi aşamasıdır. Bu aşamada önemli husus, sistemin tanınması ve istenilen gereksinimlerin iyi anlaşılıp bunların arkasında kalan ve ortaya çıkarılmamış gereksinimlerin belirlenerek çıkarılması ve sistemin kurallarının ve işleyişinin irdelenebilmesidir. Nesneye yönelik çözümlemede ise, çözümlemenin yapılması aşamasında sını?ardan ve nesnelerden faydalanılmaktadır. Sistemdeki sını?arın özellikleri ve davranışlarının iyi belirlenmesi gerekmektedir. Tasarım aşaması ise, sistemin nasıl gerçekleştirileceği sorusunun yanıtlandığı aşamadır. Bu aşama bir anlamda modelin ortaya çıktığı aşamadır.

Yukarıdaki örnekte, kaşlı ayraçlar arasında bulunan bölüm sınıf gövdesidir. Sınıf gövdesi bu sınıftan yaratılmış bütün nesnelerin hayat döngüsünü sağlayan tüm kodları içerir. Alanlar (üye değişkenler) sınıfın durumunu belirtir.

Java dili ile yazılan kaynak kodlarının uzantısı “.java”dır.

Farı olmayan bir otomobil mümkün olmadığı için far nesenesiyle otomobil nesnesi arasında bağımlılık ilişkisi vardır.

Süslü parantez “{“ işaretiyle sınıflar ve metotlar gibi kod bloğu içerecek yapılar başlar ve diğer “}” işaretiyle de sonlanır.

Diziler üzerinde hayatı kolaylaştıran işlemleri gerçekleştiren bir takım metotlar java.util. Arrays sınıfı içinde mevcuttur. Sorudaki dizinde yer alan sıralar rastgele bir düzendeyken küçükten büyüğe doğru olan bir dizin halini almıştır.

(9X10)/2=45.

Bisiklet nesnesi için seçenekler arasındaki hız, yön, pedal/dk ve renk nesne için özelliktir. Ancak yön değiştir bir özellik değil, metottur.

Seçenekler arasında Albert Einstein nesnesi için sınıf olabilecek ‘Bilim Adamı’ bulunmaktadır. Diğer seçenekler söz konusu nesne ile ilişkilendirilemez.