Belli bir coğrafyada ve belirli bir zaman diliminde bir grup, topluluk veya toplumda insanlar arasında duygu, düşünce, bilgi, deneyimlerin aktarım ve paylaşma sürecine iletişim denir.

Okur -yazarlığın nüfusun daha küçük bir kısmı tarafından gerçekleştirildiği toplumlara ön-okur-yazar toplumlar denir.

Zbigniew Brzezinski “teknokratik çağ”, Daniel Bell “sanayi-sonrası toplum”, Peter F. Drucker “bilgi toplumu”, Yoneji Masuda “enformasyon toplumu”, Manuel Castells “network toplumu” ve Marshall McLuhan “küresel köy” kavramlarını kullanmıştır. Doğru cevap A'dır.

Katz’e göre 2000’li yıllar, etkileşimli iletişim teknolojilerinin giderek ağırlık kazandığı mobil telefon, e-posta, SMS, Facebook, Twitter, MySpace gibi hizmetlerin yaygınlaştığı yıllardır.  Bu teknolojilere olan ilginin boyutları, günlük ya da profesyonel yaşamda ve sosyal ilişkilerimizde giderek artan vazgeçilmezliği göz önüne alındığında,  söz konusu  teknolojilerin yeni bir yakınlık/samimiyet tanımı ve kurgusu inşa ettiğini, toplumsal birlikteliği zayıflatmak bir yana, teşvik ettiğini söylemektedir.

İletişim alanındaki çalışmaların temelinde öncelikle askeri/siyasi kaygıların bulunduğu görülmektedir. Askeri/siyasi kaygılarla biçimlenen çalışmalar daha sonra ticari çerçevede yaygınlaşmıştır. Bu alandaki araştırmalara öncülük yapan Amerika Birleşik Devletleri’ndeki deneysel çalışmaların Ordu Enformasyon ve Eğitim Bölümü Araştırma Birimi’nde hız kazanması da meselenin bu boyutunu bize göstermektedir. Doğru cevap A’dır.

Modern dönemin başat görsel modeli olan Kartezyen perspektifçilik, mutlak göz merkezlidir. Öyle ki Descartes’ın “düşünüyorum öyleyse varım” sözü, “görüyorum öyleyse varım” olarak bile söylenebilir.Kartezyen görme anlayışı, homojen üç boyutlu mekân yanılsamasına dayalıdır ve bu anlayış, adeta Tanrı’nın uzaktan bakışı gibi, gözün de önündeki her şeyi gördüğünü vurgular.

Mcluhan’ın tanımladığı insanlık tarihi dönemleri 4 çağa ayrılmaktadır; kabile, edebiyat, basım ve elektronik çağıdır.

Medya etnografisi araştırmalarında araştırmacı, bireyin veya toplulukların iletişim teknolojileriyle ve içerikleriyle kurduğu ilişkiye bakarken dikkatini, bu teknolojiler aracılığıyla süren iletişim pratiklerinin insanların kültürel iklimindeki anlamını analize yönelmektedir.

Feminist medya çalışmaları da iletişim alanına göz ardı edilemeyecek önemli katkılar sunmuşlardır: 1) iktidar ilişkilerinin daha gelişkin ve anlamlı bir çözümlemesi; 2) cinsel farklılığın toplumsal ve kültürel inşasını açıklama olanağı sunan bir toplumsal kuram; 3) toplumsal cinsiyet farklılıklarını sınıf yaş, ırk ve etnik farklılıklarına bağlayan canlı deneyimlere bağlılık; 4) toplumsal değişme için açık ve belirli bir gündem.

Dahlgren, siyasal kamusal alanın dört boyut sergilediğini belirtir: Medya kurumları, medya temsili, sosyal yapı ve sosyo-kültürel
etkileşim.

Bu durumda, hem bireysel mahremiyet hem enformasyon mahremiyeti hem de mekansal mahremiyet ihlal edilmiş olmaktadır.

McPherson vd. ve Putnam gibi araştırmacılar, iletişim teknolojilerinin yoğun biçimde kullanıldığı ABD’de, 2000’li yıllara gelindiğinde sosyal ağların/ilişkilerin ciddi biçimde gerilediğini, sosyal sermayede önemli bir düşüş yaşandığını ileri sürmektedir.

Gazete, radyo ve televizyon, klasik anlamda “basın” olarak tanımlanırken; mikro-işlemciler, fiber optik, uydu yayıncılığı, kablolu televizyon, teletext, kelime işlemciler, videokonferans, vb. “bilişim teknolojilerini” oluşturmaktadır. Buna göre doğru Cevap C'dir.