Sosyo-kültürel yaklaşımın öncüsü olan Vygotsky’e göre çocuk, usta bir eğitici ile sosyal etkileşimler aracılığıyla öğrenme yaşantıları oluşturur.

Konuşma öncesi dönem; ağlama, gığıldama, babıldama, ses oyunları, ekolali ve jargon kullanımı olmak üzere altı evreden oluşmaktadır.

Çocukların herhangi bir dili öğrenmek için kalıtsal bir yetiyle doğduğuna inanan Chomsky, çocukların doğru kullandıkları belirli dilsel yapıların zihinlerinde zaten var olduğunu ve her çocukta bir dilin temel kurallarını ve dilbilgisel yapılarını onun zihnine kodlayan bir “dil edinim düzeneği” olduğunu iddia eder.

Afazinin genel olarak tanımı, nörolojik bir yaralanma veya hastalık sonucu dilin kullanımı ve anlaşılmasında ortaya çıkan bozukluklardır. Yetişkinlerde gözlenen dil bozuklukları alanında çalışan birçok sağlık çalışanı afazi terimini, beyinde edinilmiş bazı hasarlar sonucunda dilin konuşma akıcılığı, adlandırma, okuduğunu anlama, tekrarlama, yazı gibi herhangi bir alanında, dilin kullanımında, ifade edilmesinde ya da anlaşılmasında bozukluk ortaya çıktığı zaman kullanmaktadırlar.

Dil bozukluğu, dilin Anlambilgisi (içerik), Sesbilgisi (fonoloji), Biçimbilgisi (morfoloji), Sözdizimi (sentaks), Kullanımbilgisi (pragmatik) bileşenlerinden birinde, birkaçında ya da hepsinde meydana gelen bozukluklar sonucunda konuşma veya yazı dilinin anlaşılması veya kullanılmasında gözlenen bozukluklara verilen addı.

Anlambilgisinin en hızlı geliştiği dönem okul öncesi dönemdir

Çocuklarda 2-5 yaş aralığını kapsayan “Fonemik gelişim evresi” nin en önemli gelişim özelliği çocuğun anadilindeki ünsüzleri öğrenmesidir.

Sözdizimi bozukluğu bulunan çocuklar konuşma sırasında uygun olmayan sözcük dizimi sergilerler (“ali öptü ayşe”), karmaşık uzun cümleli yapıları kuramazlar (edilgen, ettirgen cümleler), hikayeyi tekrarlama görevinde çaba sarfeder ve güçlük yaşarlar.

Çocuklar sözcüklerin anlamlarına ek olarak bir yetişkinin bildiği farklı anlamları da edinmeye başlarlar. Bu dönemde çocuklar zamanla kişisel bir yorumdan ya da özel bir bağlamdan bağımsız olan soyut anlam bilgisini edinirler.

Gönderge ‘dış dünyada yer alan, bir göstergenin belirttiği nesne veya varlık’ anlamına gelmektedir.

Ekolali duyulan kelimenin tekrar edilmesi anlamında kullanılan bir sözcüktür. Bu dönemde bebekler çevrelerindeki sesleri tekrarlama ya da taklit etmeye çabalarlar.

İnsanda merkezi ve çevresel sinir sisteminin yapısını araştıran bilim dalına nöroanatomi adı verilmektedir.

Otizmli çocuklarda görülen kullanım bilgisi bozukluklarının özellikleri:• İletişimi başlatmada güçlük, • Konuşmayı başlatmada ve sürdürmede güçlük, • Göz kontağı kurmada ya da sürdürmede zorluk, • Konuşmada sıra alma becerisinde yetersizlik, • Mecazları, ironileri, şakaları anlamada zorluk, • Soru sormada zorluk, •Varsayımlarda bulunamama,•Konuşmaların çoğunun kısa bölümlerden oluşması, • Sıklıkla monologların gözlenmesi, • Jest-mimik, el-kol hareketleri, dokunma gibi sözel olmayan dilin kullanımında yetersizlik, sınırlı kullanımı, anlamada yetersizlik.

Gerçek gelişim seviyesi , Potansiyel gelişim seviyesi, Yakınsal gelişim alanı ve Daha Bilgili Kişi

Sözdizimi (sentaks): Anlamlı bir cümle oluşturmak için sözcüklerin bir araya gelme kuralları. Örn: Bir-ekmek-al=Bir ekmek al. (ekmek bir al değil).

Bilişsel yaklaşımın en önemli noktası çocuğu dünyayı anlamak için araştıran bir bilim insanı gibi görmesidir. Piaget’ye göre çocuk, çevresindeki dünyayı anlamaya çalışırken aktiftir. 

Dil, felsefe, antropoloji, psikoloji, sosyoloji, mantık, dilbilim, dil psikolojisi, dil sosyolojisi ve göstergebilim alanlarında farklı yaklaşımlarla incelenmektedir. Dolayısıyla dil olgusunun pek çok tanımı bulunmaktadır.

Biçimbilgisi sözcüklerin biçimini, sözcüklere gelen ekleri ve sözcüğün kökünü, sözcük sonuna gelecek eklerin kurallarını içerir. Örn: elma-lar=elmalar (larelma değil)