Aristo. Cevap D'dir.

Aristoteles’in İkinci kez  Atina’da bulunduğu sırada kurduğu okul Lykeion (Latincesi: Lyceum) ‘dur.

Stoa. Cevap B'dir.

Stoacılık. CevaP A'dır.

Agnostisizm “bilinemezcilik” demektir. Teoloji tartışmalarında çok sık karşılaşılan bu kavram Tanrı’nın var olup olmadığını, varsa O’nun hangi sıfatlara sahip olduğunu söylemenin mümkün olmadığını belirtir. Agnostisizme göre, Tanrı’nın varlığınaysa da sıfatlarına dair yargıda bulunmayı mümkün kılacak verilere ulaşmak imkânsızdır. Bu nedenle, bu hususlarda bildirimde bulunmak yerine, yargıyı askıya almak gerekmektedir.

Demiurgos, evreni yoktan var eden biri değildir: Zaten var olan varlığı ölçülülük içerisinde bir düzene
oturtan kutsal icracı'dır. Doğru Cevap D'dir. 

Aristoteles, Mö 384-322 Tarihleri Arasında Yaşamıştır.

Platon’un Akademi’si, sabit binaları, mekânı ve dolayısıyla kurumsal yapısı olan bir öğretim aktörüydü. Akademi’de felsefe, matematik, diyalektik ve müzik dersleri verilirdi. Akademi’nin tek hocası Platon değildi. Tüm bunları bir arada düşündüğümüzde Akademi’yi önemli kılan özelliklerini şöyle sıralayabiliriz: İlk olarak, Akademi Platon’un kişisel gayretleri ile kurulmuş bir kurumdu. İkinci olarak Akademi, Platon’un ölümünden sonra da faaliyetlerine devam etmiş, dolayısıyla bir tarihsel devamlılık arz etmişti. Üçüncü olarak Akademi, sabit bir kurumsal mekân özelliği gösterdiği için bir tür yükseköğretim kurumu niteliği kazanmıştı. Günümüzde yükseköğretim kurumlarının tarihinden söz edilirken Platon’un Akademisinden öyle veya öyle söz edilmektedir. Akademi, pek çok önemli öğrenci yetiştirmiştir. Bunlar arasında en çok bilineni Aristoteles’dir.

Ahlak erdemi gerektirir. Erdemler ise dörde ayrı- lır. İlk kısım erdemler “medenî” (civic) erdemlerdir. İkinci kısım erdemler “arınmayı sağlayan” erdemlerdir. Üçüncü kısım erdemlerin Plotinus’un terminolojisindeki karşılığı “arınmış ruhun erdemleri”dir. Dördüncü kısım erdemlere ise o “ibretlik erdemler” adını vermektedir. Doğru cevap B'dir.

Plotinus, milattan sonra 204-270 Yılları arasında yaşamıştır. Bundan dolayı doğru cevap C'dir. 

De Anima (Ruh Üzerine) adlı eserinde ruh ve beden arasındaki münasebetleri araştıran Aristoteles ruhun bedenden ayrı düşünülemeyeceği kanaatindedir. Ruh bedenden ayrılamayacağı için beden öldüğünde ruh da varlığına devam edemez. Burada
ruhun varlığı konusunda hemfikir olduğu hocası Platon’dan farklı olarak Aristoteles ruhun ölümsüz olduğu ve bedenden ayrı olarak var olabildiği kanaatinde değildir. Bu kapsamda doğru seçenek E seçeneğidir.

Stoacılığın birinci evresi genellikle “eski Stoa” ya da “eski Stoacılık” olarak anılmaktadır. Eski Stoacıların en ünlüsü şüphesiz okulun kurucusu olan Kıbrıslı Zenon’dur. Kleanthes (MÖ 331-232) ve Khrysippos (MÖ 280-206) bu döenmin önemli isimleridir.

Stoacılığın ikinci evresi “orta Stoa” olarak isimlendirilmektedir. Orta Stoa’nın başlıca iki temsilcisi vardır. Bunlar Panaitios (MÖ 180-110) ve Poseidonios’tur (MÖ 135-51).

Üçüncü evre Stoa düşüncesi ise “yeni Stoa” veya “Roma Stoası” olarak adlandırılmaktadır. Stoacılığın bu son döneminin en ünlü simaları arasında özellikle üç isim öne çıkmaktadır. Bunlar Seneca (MÖ 4 – MS 65), Epiktetos (55-135) ve Marcus Aurelius’tur (121-180).

Ona göre, ruh da tıpkı beden gibi atomlardan oluşur ve ölüm aslında bu atomların dağılmasından ibarettir. Ruh, tıpkı beden gibi, kendisini var eden atomların bir araya gelmesi ile kaimse, bu, atomlar ayrıldıktan sonra ruhun niteliklerini eksiksiz bir şekilde koruyarak var olmaya devam edemeyeceğini gösterir. Dolayısıyla, ölümden sonra tecrübe edeceğimiz bir şey olmadığına göre, ölümden korkmamıza gerek yoktur.

Nous Yunanca yaratmak anlamına gelmemektedir.

Apatheia haz, acı ya da korku gibi duygulardan uzak olmak anlamına gelmektedir.

Ahlak erdemi gerektirir. Erdemler ise dörde ayrılır. İlk kısım erdemler “medenî” (civic) erdemlerdir. İkinci kısım erdemler “arınmayı sağlayan” erdemlerdir. Üçüncü kısım erdemlerin Plotinus’un terminolojisindeki karşılığı “arınmış ruhun erdemleri”dir. Dördüncü kısım erdemlere ise o “ibretlik erdemler” adını vermektedir.