Bütünleyen kültüre sahip işletmeler hem şirket performansına hem de bireylere verdikleri önem ile göze çarpmaktadırlar. Bu sınıfta örgüt kültürüne sahip işletme yöneticileri çalışanlarını örgütün vazgeçilmez, yeri doldurulamaz varlıkları olarak kabul etmekte, çalışanlarının örgütsel performansı sağlayıcı ve artırıcı en önemli unsur olarak tanımlamaktadır.

Sonuççular, doğru eylemi eylemin sonuçlarını göz önüne alarak tanımlar. Bir eylemi doğru ya da yanlış yapan şey, o eylemin sonuçlarının iyi olup olmamasıdır (Buna göre yalan söylemenin sonucu iyi olursa yalan söylememiz gerekecek). Eylemin yol açtığı sonuçlar iyi ise eylem doğrudur, kötü ise eylem yanlıştır. Bu nedenle A şıkkında yer alan olayda eylemin sonucu iyi olduğu için eylem doğrudur.

Amaçların tanımlanamaması, sorunun anlaşılamaması, kişisel tercihler, zamanın sınırlı olması işletmelerde etik karar sürecini sınırlayan etkenler arasında yer almaktadır. Bilgi ve seçeneklerin yeterliliği etik karar sürecini sınırlayan etkenler arasında yer almaz.

Yönetim açısından etik karar alma sürecine etkisi olan öğeleri genel olarak şu şekilde değerlendirmek mümkündür: Adalet, Eşitlik, Dürüstlük ve Doğruluk, Tarafsızlık,  Sorumluluk, İnsan hakları, Hümanizm, Bağlılık, Hukukun üstünlüğü, Sevgi, Hoşgörü, Laiklik, Saygı, Tutumluluk, Demokrasi, Olumlu insan ilişkileri, Açıklık,  Hak ve özgürlükler, Emeğin hakkını verme, Yasa dışı emirlere karşı direnme.

Ahlak felsefesi insanların yanlış ya da doğru karar vermede kullandığı ve referans aldığı ilkeleri oluşturur.

Üç ifade de iş ahlakı ile ilgili doğrudur.

Küresel bağlamda etkileri açısından görülmesi gereken bu olgular içinde dünyada milyonlarca masum insanın katledildiği I. Dünya ve II. Dünya Savaşları, etik olarak ihlal ettiği insan değerleri açısından acı verici sonuçlara neden olmuştur. İnsanın insana yaptığı akıl almaz kıyımların yanı sıra çevre kirliliğinin oluşturduğu doğal felaketler, türlerin yok olması, hayvanların yine insanların zevkleri için katledilmesi ve daha birçok toplumsal olay, üzerinde düşünülmesi gereken makro etik sorunlardır. Mikro düzeyde işletmelerin, hizmet üreten kuruluşların veya personelin çalışma hayatı içerisinde neden oldukları etik ve ahlaki sorunlar yer alır.

Normatif etik teorileri yaşamımızı nasıl ve hangi ilkelere göre yaşayacağımız odaklanan etik dalıdır.

Etik, ahlaki değerlerin oluşumu, insan davranışlarının ahlaki açıdan değerlendirilmesi ya da ahlak normlarının geliştirilmesiyle uğraşmaz. Etik ya da ahlak felsefesinin ilgi alanı, iyi ya da kötü, doğru ya da yanlış olanın felsefi yönden müzakere edilerek bulunmasıdır. Yoksa ahlak normu oluşturmak ve insan davranışlarının bu normlara göre değerlendirilmesini sağlamak etiğin ilgi alanına girmez.