Temmuz 621’de Hazrecli, ikisi Evsli olmak üzere on iki kişi Hz. Peygamber’le gizlice Akabe’de buluştular. Yesribliler, “Hiçbir şekilde Allah’a ortak koşmayacaklarına, hırsızlık ve zina yapmayacaklarına, çocuklarını öldürmeyeceklerine, birbirlerine iftira etmeyeceklerine, Hz. Peygamber’in emirlerine uyacaklarına” söz verip kendisine biat ettiler. Buna ‘Birinci Akabe Biatı’ denir.

Hz. Ömer’in başka konularda da görüşlerini ifade ettiğini ve bunların bir kısmının da nazil olan Kur’an ayetleriyle teyit edilmiştir ki, buna Muvâfakât-ı Ömer denir.

Hz. Peygamber Medine'ye göç ettikten sonra burada yaşayan Yahudilerle  onların Müslümanlara karşı herhangi bir faaliyette bulunmaması şartıyla barış içinde yaşamak için Medine Vesikası denilen bir antlaşma yapmıştı. Ancak Yahudiler bu antlaşmaya ilerleyen zamanlarda riayet etmeyerek Müslümanların aleyhinde bir takım faaliyetlere girişip, Müslümanlara tacizlerde bulunmaya başladı. Bunlardan birisi de Beni Kaynuka Yahudilerinden bir grubun Müslüman bir kadını taciz edip, ona yardıma gelen bir Müslümanı öldürmeleri hadisesiydi. Nitekim bu olay üzerine Hz. Peygamber 624 senesinde Beni Kaynuka Yahudilerinin üzerine askeri bir harekat düzenleyerek, Yahudilerin kalesini kuşattı. Kuşatma sonunda Hz.Peygamber'in emriyle Beni Kaynuka Yahudileri Medine'den sürüldü. Doğru cevap "C" seçeneğidir.

Ebû Tâlib Hz. Peygamber’in babası Abdullah’ın anne-baba bir kardeşi idi. Ebû Tâlib, yeğenini çocuklarından fazla sevdi, onun uğurlu olduğuna inandı ve iyi yetişmesi için gayret sarfetti. Çıktığı bazı seyahatlerde onu da yanına alırdı. Nitekim Hz. Muhammed’in dokuz (veya on iki) yaşında bulunduğu sırada amcası ticaret amacıyla Suriye’ye gitmeye karar verdiğinde o da amcasıyla birlikte gitmek istedi. Yeğeninin bu konudaki ısrarını gören Ebû Tâlib onu da yanına aldı. Kervan Suriye topraklarındaki Busrâ’da konakladı. Burada bir manastırda yaşayan Bahîra adlı rahip kafileyi yemeğe davet etti. Bahîra Ebû Tâlib’e, Muhammed’in İncil’de gönderileceği vaat edilen peygamber olduğunu söyledikten sonra başına gelebilecek bazı tehlikelere dikkat çekmiş ve onu iyi korumasını tavsiye etmiştir. Ebû Tâlib bunun üzerine seyahatini yarıda kesip Mekke’ye dönmüştür.

Bütün olaylarda Hz. Peygamber'in yanında bulunmuştur

Savaş esnasında Ayneyn tepesine yerleştirilen 50 okçunun savaşı kazandıklarını düşünerek komutanlarının ısrarına rağmen mevzilerini terk etmesi savaşın seyrini değiştirmiş ve sonucun mağlubiyet olmasına neden olmuştur. Bu savaşın müslümanlar için en önemli sonuçlarından biri de emre itaatin ve stratejik noktaların korunmasının öneminin kavranması olmuştur. 

Başka lakapları da olan Hz. Ebû Bekir’in en meşhur lakabı Mi’rac olayı başta olmak üzere geleceğe dair haberleri hiç tereddütsüz kabul ettiği için bizzat Hz. Peygamber tarafından verilen, çok samimi ve çok sadık anlamına gelen Sıddîk’tir.

Recî’ Vak’ası Lihyânoğulları’nın Müslümanlara zarar vermesi üzerine yaşanmıştır.

Hz. Peygamber Medine'ye hicret ettikten sonra beraberindeki muhacirler ile onlara ev sahipliği yapan Medineli ensar arasında "Muâhât" denilen din kardeşliğini ilan etmiş, böylelikle Müslümanlar arasında hangi kabile ve şehirden olursa olsun bir İslam kardeşliği meydana getirerek toplumsal bütünleşmeyi sağlamak istemiştir. Doğru cevap "D" seçeneğidir.

Hz. Peygamber’in Yesrib’i Medine-i Münevvere haline dönüştürürken ilk yaptığı bina olan Mescid-i Nebevi'dir.

Ridde Savaşları Hz. Ebu Bekir döneminde gerçekleşmiştir.

Müslüman bir kadının tacize uğraması ve yardım için gelen sahabenin taciz eden Yahudi’yi öldürmesi üzerine, kendisinin de orada bulunan Yahudiler tarafından şehid edilmesi üzerine antlaşma bozulmuş oldu. Hz. Peygamber Nisan 624 tarihinde Benî Kaynukâ üzerine yürüdü. Müslümanlar ile Yahudiler arasında yaşanan bu savaş Benî Kaynuka Gazvesi’dir.

Bedir Savaşından sonra 625 yılında meydana gelen Uhud Savaşında Müslümanlar ağır kayıplar verdiği gibi Hz. Peygamber yaralanmış, en büyük destekçilerinden ve Müslümanların büyük savaşçılarından olan amcası Hz. Hamza ise şehit düşmüştü.

Kaynaklarda Hz. Peygamber’in Mekke’den çıkışı, Kubâ’ya varışı ve Medine’ye girişi hakkında farklı tarihler yer alır. Hz. Peygamber’in, Mekkelilerin suikast kararı aldıkları 26 Safer (9 Eylül 622) Perşembe gecesi şehirden ayrılarak Sevr mağarasına gittiği, 27-29 Safer (10-12 Eylül 622) günleri mağarada kaldığı, 1 Rebîulevvel (13 Eylül 622) Pazartesi günü buradan yola çıktığı, 8 Rebîulevvel (20 Eylül 622) Pazartesi günü Kubâ’ya vardığı ve 12 Rebîulevvel (24 Eylül 622) Cuma günü de Medine’ye girdiği anlaşılmaktadır.

Fethedilmiş toprakları savaşanlar arasında ganimet gibi dağıtmayıp haraç vergisi karşılığında ziraatı iyi bilen eski sahiplerine bırakan Hz. Ömer, böylece tecrübesiz kimselerin mülkiyeti altında ortaya çıkabilecek verim düşüşünü engellediği gibi, toplanacak haraç vergisini Müslümanlara, diğer fey gelirleriyle birlikte dağıtarak adil bir gelir dağılımı sağlamıştır.

Fedek; Hz. Fatima ile Hz. Ebu Bekir arasında ihtilaf çikmasina neden olan ve Hz. Peygamber'den miras kalan arazidir, bundan dolayı bu şık doğru değildir. Geriye kalan Medine Safavi, Amber Ula ve Hudr-i şıkları da hurma çeşitlerini içerdiğinden bunlar da doğru değildir. Bu yüzden doğru cevap Sakifetü Benî Sâide’dir.

Hz. Muhammed’in babası, Kureyş’in Benî Hâşim kolundan Abdullah b. Abdülmuttalib, annesi ise Kureyş kabilesinin Benî Zühre koluna mensup Vehb b. Abdümenâf’ın kızı Âmine’dir. Hz. Peygamber onların evliliklerinden dünyaya gelen tek çocuklarıdır. Hz. Peygamber’in baba tarafından dedesi Abdülmuttalib b. Hâşim, babaannesi Fâtıma bint Amr, anne tarafından dedesi Vehb b. Abdümenâf, anneannesi de Berre bint Abdüluzzâ’dır.