Bir işletim sisteminin; donanımın doğrudan denetimi ve yönetiminden, temel sistem işlemlerinden ve uygulama programlarını çalıştırmaktan sorumlu olan sistem yazılımı olduğundan daha önce söz etmiştik. Bu çerçevede bir işletim sisteminin verimli, etkili ve kullanıcı dostu olarak çalışabilmesi için sistem kaynaklarını, yapısı ile bileşenlerini ve işlevlerini tanımak önem arz etmektedir. Bu üç özellik, bir işletim sisteminin temellerini oluşturmaktadır. Öte yandan işletim sistemi tiplerini işletim sisteminin temelleri olarak kabul eden yaklaşımlar da bulunmaktadır. İşletim Sistemi Tipleri şunlardır:

• Çoklu Kullanıcı (Multiuser) İşletim Sistemleri
• Çoklu Görev (Multitasking) İşletim Sistemleri
• Çoklu İşlem (Multiprocessing) İşletim Sistemleri
• Çoklu iş parçacığı (Multithreading) İşletim Sistemleri

Anaçatı işletim sisteminin sunduğu hizmetler şunlardır: toplu is (batch) kipinde çalışma (aynı anda tüm kullanıcıların belirli hesaplarını güncelleme, vb.); birim-is (transaction) isleme (rezervasyon işlemler, vb.); zaman paylaşımlı çalışma (veri tabanı sorgulama vb.)
Bellekteki birkaç veriyi aynı anda işleme çoklu görev işletim sisteminin bir hizmetidir.

• Kesme istekleri (IRQ: Interrupt Request): Çeşitli donanımlar tarafından MİB’de çalıştırdığı programı geçici olarak durdurarak bunun yerine kesme işleyici programını çalıştırması sinyalidir.
• Kilitlenme (Deadlock): Değişik işlemlerin veya iş parçacıklarının birbirlerinden veri beklediklerinde veya bir kaynağı beraber aynı anda kullanmak istediklerinde hepsinin birden bloklanması demektir.
• Semafor: Latincede "deniz feneri" anlamına gelen Semafor, kaynaklar ve işlemlerin senkronize edilmesi ve kilitlenmelerin önlenmesi için kullanılmaktadır.
• Program: Hard diskte olan çalışabilir hâldeki dosyaya denir.
• Mantıksal adres: MİB tarafından oluşturulan adrese mantıksal (veya sanal) adres denilmektedir.

İşletim Sistemi Kullandığı Dosya Sistemleri: Microsoft Windows FAT (FAT12, FAT16, FAT32), NTFS ve ReFS Apple MAC OS HFS+ Linux Ext2, Ext3, Ext4, Reiser, XFS, CFS Unix, Solaris, BSD UFS (diğer bir adıyla FFS)

Bir mikroişlemci, bütün işlemleri gerçekleştiren elektronik devrelerin bulunduğu işlemci çekirdeği ve çekirdek kısmın anakarta bağlantısını sağlayan dış yüzeyden oluşur.

Kullanıcı işlemleri mantıksal adresler ile çalışır, gerçek fiziksel adresi ve taban kaydedicisi değerini görmezler. Bir işlemin belleğe yerleşmesinde ve yer değiştirmesinde bellek yönetim birimi tarafından fiziksel adresinin belirlenmesi işlemi gerçekleştirilir. Bunun için de taban kaydedicisi (buna yeniden yerleştirme de denilir) kullanılır. Bu taban kaydedicisinin değeri ile mantıksal adres toplanarak elde edilen adres ise fiziksel adrestir.

Harvard Üniversitesinden Howard Aiken ile Princeton Üniversitesinden John Von Neumann gibi araştırmacıların yürüttükleri çalışmalar sonucunda, vakum tüpleri kullanılarak sayısal bazı makinelerin geliştirilmiştir. Gottfreid Wilhelm von Leibniz, Leibniz Çarkı adı verilen ilk hesap makinesini geliştirdi. Fransada, Joseph Marie Jacquard dokuma tezgâhlarındaki desenleri otomatik olarak işleyen tahta delikli kartlarda kullanılan tezgâhı icat etti. Bu, daha sonra bilgisayarlarda kullanılacak delikli kartların benzerleriydi. İngiliz matematikçi Charles Babbage, sayıları işleyebilen ve buharla çalışan bir makine geliştirdi. İngiliz hükümeti tarafından desteklenen bu proje, başarıya ulaşamadı ve yaklaşık bir yüzyıl sonra dünyanın ilk bilgisayarı üretildi. Von Neumann Mimarisi, ünlü Amerikalı matematikçi ve bilgisayar bilimcisi John von Neumann’ın (1903-1957) bilgisayarın iç yapısına ve çalışma ilkesine ilişkin tasarladığı mimariye verilen addır ve saklı yazılım bilgisayarı ile eşanlamlıdır.

Buna göre doğru cevap B seçeneğidir.

Pratikte çok az işletim sistemi mevcut yaklaşımları sıkı bir şekilde uygular. Bunun yerine, güvenlik, performans ve kullanılabilirlik sorunlarıyla başa çıkmak için bu yaklaşımların bir kombinasyonu kullanılır. Örneğin, Linux ve Solaris işletim sistemleri performans odaklı olduklarından tek gövdeli olarak tasarlanmıştır. Bununla birlikte, yeni işlevler modül olarak çekirdeklere eklenebilecek şekilde tasarlandıklarından modüler olarak da sınıflanabilirler. Benzer şekilde performans kaygılarıyla Windows’ da büyük ölçüde yekpare olarak tasarlanmıştır. Fakat işletim sistemi kimlikleri adı verilen ayrık alt sistemleri sunmak için mikro çekirdek mimarisinden yararlanmaktadır. Ek olarak Windows çekirdeğine de dinamik modüller eklenebilmektedir. MAC OS X, iOS ve Android işletim sistemleri hibrit platformlara örnektir. Doğru yanıt E'dir.

İşletim sisteminin en alt katmanı çekirdektir. Çekirdek, tüm işletim sistemindeki kaynakların (bellek, zaman, işlemci) paylaşılmasından ve düzenlenmesinden sorumludur. Çoklu görev, süreç kontrolü, hata yakalama ve kesme yönetimi gibi işlemlerin tümü çekirdek tarafından gerçekleştirilmektedir. Buna göre doğru cevap E seçeneğidir. 

1 ve 3. maddeler basit yapılı yaklaşımın dezavantajlarıdır.