Bir işletim sisteminin sistem kaynakları, bilgisayar sistemi içerisinde kullanılan seri, paralel, USB port, fare gibi aygıtların ve programların kontrol edilebilmesi ve kullanıcılara hizmet edebilmesi için gerekli mekanizmalardır. Sistem kaynakları, sistem içerisindeki donanım elemanlarının MİB ile haberleşebilmesi için paylaştırılır. Bu kaynaklar, iki veya daha fazla donanımın aynı zamanda haberleşmeye çalışmasını engeller, MİB’in sistem aygıtlarını tanımlayabilmesini ve onlar ile haberleşebilmesini sağlar. Bir işletim sisteminin üç temel sistem kaynağı vardır:

• Kesme İstekleri
• Doğrudan Bellek Erişimi
• Giriş/Çıkış Adresleri

Donanım destekli işlemci modları bulunmayan işletim sistemleri önemli sorunlar yaşayabilmektedir. Örneğin, MS-DOS işletim sistemi mod biti sunmayan 8088 mimarisi için geliştirilmiştir. Yanlış çalışan bir kullanıcı programı işletim sisteminin üzerine veri yazarak işletim sistemini silebilmektedir. Benzer şekilde, birden fazla uygulama bir anda aynı aygıta yazarak veri kaybına yol açabilmektedir. Güncel işlemcilerde işlemci modu biti yer almaktadır. Paralel olarak güncel işletim sistemlerinde (Windows 10, Unix, Linux,Windows NT) bu özellik kullanılarak işletim sistemi güvenirliği ve kararlılığı arttırılmıştır. Buna göre doğru cevap E seçeneğidir.

Ext2, Ext3, Ext4, Reiser, XFS, CFS Linux işletim sisteminde kullanılan dosya sistemleriyken NTFS Windows işletim sistemine ait dosya sistemidir.  

Bu dönemde bilgisayarların mimari yapıları değişti ve transistörlerin yerini entegre devreler aldı. Entegre devreler sayesinde bilgisayarların boyutları küçüldü ve aşırı ısınma sorunları oldukça azaldı. 

Katmanlı Yaklaşım
Doğru donanım desteği ile işletim sistemleri bu tek gövdeli yapılara oranla daha etkin ve sürdürülebilir alt sistemlere bölünebilmektedir. Bu tür sistemler, bilgisayar ve uygulamalar üzerinde daha yüksek kontrol sahibi olabilmektedir. Bunun yanında, geliştiriciler de bu modüler sistemlerin iç işleyişleri üzerinde daha yüksek kontrole sahiptir. Doğru cevap A'dır.

Listedeki ilk karşılaşılan ve boyutu yeterli olan yer seçilmesi ilk uyan, tüm listenin taranıp uygun olanlardan boyutu en küçük olanın seçilmesi en iyi uyan, listenin tamamının taranıp en büyük olanın seçilmesi ise en kötü uyan bellek yerleşim stratejisidir.

Mikro çekirdek yaklaşımından farklı olarak işlevler kullanıcı katmanında çalıştırılmaz. Bunun yerine, işlevler sistem açılısında ya da ihtiyaç anında çekirdeğe eklenir.

Kontrolcü ile konuşan, komut gönderen ve cevaplar alan yazılıma aygıt sürücüsü denilir.

Sunucu İşletim Sistemleri; donanım ve yazılım paylaştırma, yazıcı hizmeti, dosya paylaştırma, web erişimi gibi hizmetleri sunarlar. Doğru cevap A'dır.

Bellek yönetimi mikro çekirdek içerisinde yer alırken, Dosya sistemi ve Aygıt sürücüsü ile mesajlar vasıtasıyla iletişim sağlanmaktadır ve çekirdeğin dışında yer alırlar.

Von-Neumann mimarisinde yer alan temel bileşenler bellek, aritmetik mantık birimi, kontrol birimi, veri yolları ve giriş/çıkış birimleridir.

Gottfreid Wilhelm von Leibniz, Leibniz Çarkı adı verilen ilk hesap makinesini geliştirdi. Fransada, Joseph Marie Jacquard dokuma tezgâhlarındaki desenleri otomatik olarak işleyen tahta delikli kartlarda kullanılan tezgâhı icat etti. Bu, daha sonra bilgisayarlarda kullanılacak delikli kartların benzerleriydi. İngiliz matematikçi Charles Babbage, sayıları işleyebilen ve buharla çalışan bir makine geliştirdi. İngiliz hükümeti tarafından desteklenen bu proje, başarıya ulaşamadı ve yaklaşık bir yüzyıl sonra dünyanın ilk bilgisayarı üretildi. Ada Lovelace, İtalyan ordu mühendisi Luigi Menabrea’nın motor üzerine makalesini kendi ayrıntılı notlarıyla destekleyerek çevirdi. Bu notlar, bir makine tarafından yapılması tasarlanan algoritimi içerir. 1890 Herman Hollerith, yılındaki nüfus sayımı için delikli kartları geliştirdi. Bu işlem üç yıl sürdü ve Amerika Birleşik Devletleri hükümeti beş milyon dolar kar etti. Hollerith, daha sonra bir bilgisayar şirketi kurdu ve bu şirket daha sonra IBM firmasına dönüştü.

Veri ve komutları tek bir depolama biriminde
bulunduran bilgisayar tasarı örneği olan Von Neumann Mimarisi, paralel mimarilerle Turing
Makinesi’nin ilkelerini uygulayan her bilgisayarı tanımlamak için kullanılır.

Koruma Sistemi: İşletim Sistemlerinde koruma; koruma ve güvenlik olarak ikiye
ayrılır. Bilgisayarın birden fazla kullanıcısı olduğunda ve çoklu görevin birden fazla
çalışmasına izin verildiğinde bu görevler birbirlerinin girişimlerinden korunmalıdır.
Bu amaçla işletim sistemi; kütüklere, bellek kesimlerine, işlemciye ve diğer
kaynaklara görevlerin kontrollü erişimini sağlar. Koruma mekanizması İşletim
Sistemi bileşenleri arasındaki arayüzlerinde oluşabilecek hataları önlemekle güvenliği
yükseltir. İşletim Sisteminin koruma sistemi; erişim kontrolünden (sisteme
kullanıcı erişimini düzenler ve izinli ve izinsiz kullanımları ayırt eder), bilgi erişim
kontrolünden (sistem içindeki veri akışını ve verinin kullanıcılara dağıtımını düzenler
ve denetimleri belirler) ve sertifikasyondan (sertifikasyonlara göre erişim ve
akış kontrol performansı sağlanmasından ve izinsiz erişimlerin engellenmesinden)
sorumludur.

Tipik Bu kitapta sistemlerin geliştirilmesinde kullanılan SGYD modeli 6 temel fazdan oluşmaktadır. Bu fazlar Kapsam ve Planlama, Gereksinim Analizi,Tasarım, Gerçekleştirme ve Test, Kurulum ve Dağıtım, Operasyon ve Bakım biçiminde sıralanır.

Gerçek zamanlı kontrol sistemlerinde özel amaçlı işletim sistemi bulunmak zorundadır.

Latincede ‘deniz feneri’ anlamına gelen Semafor, kaynaklar ve işlemlerin senkronize edilmesi ve kilitlenmelerin önlenmesi için kullanılmaktadır. Herhangi bir kaynağın belirli bir işlem tarafından kullanılması için o kaynağın anlık tek bir işleme atanması gerekir ve diğer işlemin de bunu kullanması engellenir. İki ayrı işlem aynı anda bellekte yürütülürken kaynaklara aynı anda erişmeye çalışabilirler. Bu durumda kullanılan semafor, sistem kilitlenmelerine engel olur. Bir semaforun paylaşılabilmesi onun başlangıç değerine bağlıdır. Başlangıç değeri ‘n’ olan bir semafor ‘n’ işlem tarafından kullanılır.