Erken dönem kişisel bilgisayarlarda kullanılan işletim sistemlerinin iyi yapılandırılmadığı görülmektedir. Küçük çaplı ve kısıtlı işlevleri yerine getirmek için üretilen bu sistemler, kullanım süreçlerinde evirilmiştir. MS-DOS (MicroSoft Disk Operating System – Microsoft Disk İşletim Sistemi) ve UNIX bu tür işletim sistemlerine örnek olarak verilebilir.

Seçeneklerdeki tüm fizibilite türleri doğru verilmiştir. Bunlara ek olarak Risk fizibilitesi de değerlendirmede kullanılır.

Bellek yönetimi, bilgisayarın ana belleğini yönetmekle ilgili yapılan işlemlerin tümünü kapsar. Örneğin; gerektiğinde bellek tahsis etmek (malloc), kullanımı bittiğinde belleği serbest bırakmak (free), sanal bellek yönetmek (virtual memory management) ve kullanılmayan bellek bölgelerini yönetmek (garbage collection) gibi konuları içermektedir.

Bir işletim sisteminin fonksiyonlarına göre mantıksal yapısını oluşturan dört temel vardır: Aygıt Yönetimi (Device Management), Bellek Yönetimi (Memory Management), Dosya Yönetimi (File Management), İşlem Yönetimi (Process Management).

İşletim sisteminin bellek yönetiminde aşağıdaki işlevleri yerine getirmesi gerekmektedir: • Bellekteki herhangi bir işlemi başka bir yere aktarabilmelidir. • Birden fazla işlem veya kullanıcı olduğunda bir kullanıcının diğer kullanıcının alanlarına girmesini önlemelidir. • Kullanıcılar arası kaynak paylaşımını sağlamalıdır. • Belleğin mantıksal alanlara bölünmesini sağlayarak bilgiye erişimi kolaylaştırmalıdır. • Belleğin yetmediği durumlarda fiziksel başka bellek alanlarını yani hard diskleri, kullanabilmelidir.

Bir program basit bir şekilde çalışır ve çalıştığı zaman da kendisine verilen yönergeleri yürütür. Bellekten her saniyede gelen milyarlarca komutu alan işlemci, bu komutlara ilişkin kodları çözer ve programın çalışmasını sağlar. Bir komudu tamamlayan işlemci, bir sonraki komuta geçer ve bu işlem sürer gider. Bu açıklanan basamaklar, Von Neumann Mimarisi’nin temellerini oluşturmaktadır. Von Neumann Mimarisi, ünlü Amerikalı matematikçi ve bilgisayar bilimcisi John von Neumann’ın (1903-1957) bilgisayarın iç yapısına ve çalışma ilkesine ilişkin tasarladığı mimariye verilen addır ve saklı yazılım bilgisayarı ile eşanlamlıdır.

Sadece veri giriş işlemi yapan girdi birimleri klavye, fare, tarayıcı, optik kalem, barkod okuyucu iken sadece veri çıkışı veren çıktı birimlerine ise kulaklık, hoparlör, ekran ve yazıcı örnek verilebilir. Hem veri girişi hem de veri çıktısı yapan aygıtlara örnek olarak ise hard disk, dijital kamera, web kamerası, yazılabilir CD/DVD, modem ve dokunabilir ekranlar verilebilir.

İşletim Sistemi Tipleri şunlardır:

Çoklu Kullanıcı (Multiuser) İşletim Sistemleri • Çoklu Görev (Multitasking) İşletim Sistemleri • Çoklu İşlem (Multiprocessing) İşletim Sistemleri • Çoklu iş parçacığı (Multithreading) İşletim Sistemleri Bunların dışında ayrıca Dağıtık İşletim Sistemleri (Distributed Systems) ve Gömülü İşletim Sistemleri (Embedded Systems) de vardır.

1941 yılında Atanasoff ve doktora öğrencisi Clifford Berry, aynı anda 29 işlemi çözebilen bir bilgisayar tasarımladı. Bu tarihte kendi ana belleği üzerinde bilgiyi depolayan ilk bilgisayardır.

Birden fazla işlem, işletim sistemi tarafından yürütülmektedir. Bu süreçlerin sağlıklı yapılabilmesini işlemci zamanlayıcısı (Dispatcher) sağlar. İşlemci zamanlayıcısı bunun için çeşitli iş kuyruklarını kullanır. Çalıştırılmaya hazır olan veya bekleyen işlemler hazır kuyruğuna alınarak MİB’e gönderilir.

Süreç olarak da adlandırılan işlem (process), işletim sistemi tarafından yürütülen ardışık işlemler sürecini içeren bir programdır. Bir başka ifadeyle işlem, belli bir işlemi yerine getiren program parçasıdır.

Apple MAC OS işletim sistemi kendisinin HFS adlı dosya sisteminin geliştirilmiş hâli olan HFS+ dosya sistemini kullanmaktadır. HFS+, Mac bilgisayarlar, iPhone, iPod veApple X Server’larda kullanılmaktadır. Bu dosya sistemi dosya ve dizinlerin yanı sıra dizin görüntüleme bilgileri, pencere pozisyonları gibi Finder (dosya ve dizinlerde gezinmek için kullanılan uygulama) bilgilerini de saklamaktadır.

Yazmaç (register): Merkezi işlem birimlerinin içinde yer alan küçük boyutlu ve çok hızlı erişilebilen bir bellek türüdür. Doğru cevap A'dır.

IV. Nesil İşletim Sistemi (1980-2014)–Kişisel Bilgisayarlar
LSI (Large Scale Integration circuits) entegre devrelerinin gelişmesi ve binlerce transistörü
içeren yongaların 1 cm2 üzerine yerleştirilmesiyle Kişisel Bilgisayar (Personal Computer-
PC ) çağı başlamış oldu. Kişisel Bilgisayar’ın gelişmesi ve bunlar üzerinde çalışabilecek
yazılımların hiç bilgisayar bilgisi olmayan kişiler tarafından da kullanılabilir olması, bu
nesil bakımından bir milat olmuştur.

İletişim: Aynı bilgisayarda veya ağ ile bağlı başka bir sistem ile işlemler arasında
bilgi değiş tokuşu yapabilmelidir.

Bilgisayarda işlenen kodlar, kullanıcı uygulamalarının kodları ve işletim sistemi kodları olmak üzere sınıflanmaktadır. Donanımsal düzeyde bu ayrımı yapmak için mod biti kullanılmaktadır. İşletim sistemi kodlarında mod biti çekirdek moduna (0), kullanıcı uygulaması kodlarında ise kullanıcı moduna (1) alınmaktadır.

Bir işletim sistemi, tüm donanım aygıtlarının yönetiminden sorumludur. Donanım aygıtları Girdi-Çıktı birimleri olarak sınıflandırılır. Sadece veri giriş işlemi yapan girdi birimleri klavye, fare, tarayıcı, optik kalem, barkod okuyucu iken sadece veri çıkışı veren çıktı birimlerine ise kulaklık, hoparlör, ekran ve yazıcı örnek verilebilir. Hem veri girişi hem de veri çıktısı yapan aygıtlara örnek olarak ise hard disk, dijital kamera, web kamerası, yazılabilir CD/DVD, modem ve dokunabilir ekranlar verilebilir.

Şablon İşletim Sistemleri, dagıtık ve bulut bilişim bağlamında misafir bir işletim sistemi olarak tek bir sanal makine imajı oluşturlar ve çalışan birden fazla sanal makine için bir araç olabilmesi için bunu kayıt eder. Bu teknik hem sanallaştırma hem de bulut bilişim yönetiminde kullanılır ve büyük sunucu depolarında yaygındır.

Dört farklı tür çekirdek vardır:

• Tek Parça Çekirdekler (Monolithic Kernels), altta yatan donanıma zengin ve güçlü soyutlamalar sağlarlar.
• Mikro Çekirdekler (Microkernels), basit donanım soyutlamalarının küçük bir kümesini sağlarlar ve daha fazla işlevsellik sağlamak için sunucu olarak adlandırılan uygulamaları kullanırlar.
• Ekzo Çekirdekler (Exokernels), düşük-düzey donanıma ulaşmaya izin vererek minimal soyutlamaları sağlarlar. Ekzo çekirdeklerdeki kütüphane işletim sistemleri, tek parça (monolitik) çekirdekler için tipik soyutlamalar yaparlar.
• Hibrid Çekirdekler (Hybrid, Modified Microkernels), mikro çekirdekler gibidirler. Sadece, performanslarını artırmak için bazı ek kodları içerirler.

Doğru cevap E'dir.