Kameranın en temel işlevlerinden biri olan belgeleme özelliği, onu gerçeğin temsil eden aygıt konumuna yüceltmiş, insan gözüne ve algısına güvenilmeyecek durumlarda, mekanik bir göz işlevi yerine getirebilecek bir ortam olarak ele alınmıştır. Dziga Vertov ’un (1896-1954) kamera-göz kuramı bu fikir üzerine geliştirilmiştir. Vertov’a göre sinema gerçektir ve sadece gerçeği sunması gerekir. Kamera ise bu gerçeği sunabilecek yegâne araçtır. Kameranın bu gerçekçi ve biçimci olarak ayrıma yol açan iki farklı kullanı- mı, sadece sinema tarihi için var olan bir ayrım değildir. Gerçekçi ve biçimci anlatım, aynı zamanda televizyon yayıncılığının yapısının oluşumunda da yer alan temel ayrımı ifade eder.

1920'li yıllara kadar kamera elle döndürülen kol yardımı ile çalıştırılırdı. Mekanik olarak çalıştırılan bu kameralara "zemberekli" de denmekteydi. Kameramanın kurduğu bir zemberek boşalırken film kamera içinde hareket etmektedir. Çalışma süresince kısa aralıklarla zembereğin kurulması gerekmektedir.

Işık kaynağı ile bir yüzey üzerinde bir aygıt kullanarak hareketli görüntü üretilebilir. Kapalı bir karanlık ortamın, bir kenarının ortasına delik açıldığında; delikten giren güneş ışığı, deliğin karşısındaki duvara yansır böylece deliğin önündeki nesnelerin görüntüsü, sağ-sol ve alt-üst ters olarak duvara yansır. Karanlık kutu olarak adlandırılan bu araç fotoğraf makinasının atası olarak kabul edilir.

Kameranın bu özelliği ile kitlelerin yeniden üretimi gerçekleştirilir. Sinemaya gelmiş olan kalabalık filmi izlerken artık bir topluluk değil bir kitle haline alır ve filmin sunduğu çerçeve doğrultusunda haz alır, eğitilir ya da propagandaya maruz bırakılır. Filmlerde ulusal kimliklerin ön plana çıkarılması, filmlerin bir ulus kurgusunun inşa edilmesinde kültürel bir öğe olarak kullanılmasına bir örnektir. Bu süreç kameranın kültürel bir öğe olduğunu ortaya koyar.

Thomas Alva Edison (1847-1931) ve yardımcısı William Kennedy Laurie Dickson (1860-1935), Eastman’ın filmini kullanarak hareketli görüntü kaydetmeyi sağlayan kinetograf (kinetograph) adlı aygıtı 1890 yılında ve hemen ardından da çekilen filmin gösterimini sağlayan kinetoskop (kinetoscope) adlı aygıtı da 1891 yılında geliştirirler. Edison’un bu aygıtı bir kamera olarak tanımlanmaktan uzaktır ve günümüz sinema kavramı ile de örtüşmez. Edison üretilen filmlerin topluca izlenmesi fikrine inanmamaktadır ve bu buluşun asıl kar getirecek şeklinin toplu izlemelerle değil, bireysel izlemelerle gerçekleşebileceğini düşünür.

Sorunun doğru cevabı E şıkkıdır.

1995 yılında altmış kadar elektronik üreticisi, yeni bir video formatı üzerinde anlaştıklarını açıkladılar. Bu formata kısaca DV adını verdiler. Bu sistemin o güne kadar ortaya atılan onlarca formattan farkları vardı: Önclikle bütün üreticilerin ortak girişimiydi ve açık bir platformdu (markaya bağımlı değildi ).

Objektifler, birden fazla mercek içeren, fotoğraf makinelerinde ve kameralarda görüntü toplamaya yarayan iki tarafı açık tüplerdir.

2. Dünya Savaşı’ndan sonra televizyon çalışmaları hızlandı. Yayınlar naklen yapılmakta ya da filme çekilen görüntüler telesine edilerek izleyiciye sunuluyordu. Televizyonun gelişi teknik bir değişiklik gerektiriyordu. Artık süreç kimyasal değil, elektriksel olmak zorundaydı. TV cihazlarında film kullanmak mümkün değildi. Aslında, tüm televizyon kameraları aynı temel prensiple çalışmaktadır. Optik bir görüntü kamera ile elektrik sinyaline çevrilmekte ve sinyal televizyon alıcısında görülebilir görüntüye çevrilmektedir.

1861 yılında kinemaskop adlı bir aygıtın geliştirilmesi ile fotoğrafın resmetme tekniği ile kaydedilmiş görüntülerin gösterimi yapılabilmiştir.
Kinemaskop: Görmenin sisteminde hareketin algılanması kuralından yararlanan bu aygıt, bir hareket sürecinin pozlama yolu ile elde edilen durağan görüntülerini eksen üzerinde dönen bir çark yardımıyla yüzey üzerinde gösterebilmektedir.

Enerjilerine göre kameralar; mekanik kameralar ve elektrikle çalışan kameralar olarak ikiye  ayrılmaktadır. Mekanik Kameralar: ilk üretilen kameralar, kameramanın kurma  kolunu çevirmesi  ile filmin kamera içinde  akıtılması tekniğine dayanıyordu. Doğru cevap A'dır.

İmge, yeniden yaratılmış ya da yeniden üretilmiş görünümdür. İlk kez meydana geldiği yerden ve zamandan, bir iki dakikadan birkaç yüzyıla kadar değişebilen belirli bir süre için aslından kopmuş ve
saklanmış görünümlerdir. Doğru cevap E'dir.

David Wark Griffith (1875-1948) ise film dilinin gramerini oluşturan temel anlatım tekniklerini keşfeder. Farklı çekim ölçekleri kullanarak öyküler anlatmayı başaran Griffith, geriye dönüşler ve paralel kurgu tekniği gibi yeni anlatım tekniklerini sinemaya kazandırır. 1915 yılında gerçekleştirdiği Bir Ulusun Doğuşu adlı filmiyle bir anlamda film kamerasını sanatın ortamına sokan en önemli adımları atar. ABD’de büyük bir gişe başarısı elde eden film aynı zamanda ırkçı söylemi yüzünden büyük eleştirilere hedef olur ve sinemanın toplumsal gücü konusunda da önemli bir tarihi örnek oluşturur. Doğru cevap C'dir.

Zoom objektiflerin avantajlarına karşın, bazı dezavantajları da söz konusudur. Zoom objektiflerle yapılan büyütme ve yaklaştırma perspektif algısında yanılsamaya neden olur. Çekim esnasında bir zoom objektifle konuya yaklaşıldığında, konunun büyümeye başladığı ve fonun kameraya doğru geldiğini fark edilir. Bu da normalde doğada olmayan bir durumdur ve gerçeklik dışı bir harekettir. 

Kamerayı bir gösterinin merkezine sokan ilk kişi ise Georges Melies (1861-1938) olmuştur. Sihirbazlık numaralarıyla sinemayı birleştiren Melies, kamerayı hileli gösterilerin bir aracı olarak kullanır.

16mm

Mobil telefon kameralarını diğer kameralardan ayıran temel ayrıcalık ise, bu teknolojik gelişmeyle birlikte kameranın artık herkesin her an taşıdığı bir aygıt haline dönüşmüş olmasıdır. Doğru cevap A'dır. 

Bilim ve teknoloji