Kamu Tercihi Araştırma Merkezi’nin kurucusu olarak 1986 yılında Nobel Ekonomi Ödülü’nü kazanan James M. Buchanan olarak kabul edilmektedir.

Verilen tanım Politik Konjonktür Dalgalanmaları Teorisi’ne aittir. 

Kamu Tercihi yaklaşımı üç temel varsayımın kabulü üzerine kuruludur. Bunlar; Metodolojik bireycilik, politik mübadele ve rasyonelliktir. 

Tanımı verilen organizasyonlar ‘baskı grupları’dur.

Kamusal hizmetler monopolistik bürolar tarafından arzedildiği zaman, hem hizmetlerin seviyesi hem de hizmetler için harcanan miktar sosyal olarak optimal düzeyden daha yüksek olacaktır. Buna bağlı olarak devlet de büyüyecektir. Niskanen’in vurguladığı temel nokta, etkinliği geliştirmeye yönelik alternatif düzenlemelere yönelmenin gerekliliğidir. Buna göre; bürolar arasında rekabetin sağlanması dışında, alternatif hizmet sunum seçeneklerinin değerlendirilmesi (özelleştirme) önemlidir (Miller & Moe, 1983:300). Niskanen, kamusal mal ve hizmetlerin kamu sektörü tarafından finanse edilmeye devam etmekle birlikte, bu mal ve hizmetlerin üretiminde özel firmalardan yararlanma olanağının artırılmasını önermektedir. 

Organizasyon ve yönetim teorileri alanında bürokrasi tipi organizasyon yapısını ilk ortaya atan kişiler Fransız yönetim bilimci Henri Fayol ve Alman sosyolog Max Weber’dir.

Grupların oluşumu evrimsel bir zorunluluk olarak gören ve grupların sosyal zorlama ile kendiliğinden oluştuğunu savunan teori sosyal çatışma teorisidir.

Demokratik sistemlerde siyasal sürecin unsurlarını şöyle sıralayabiliriz;

• Seçmenler
• Siyasi Partiler
• Bürokrasi
• Çıkar ve Baskı Grupları

Anthony Downs, “Demokrasinin Ekonomik Teorisi” (1957) adlı çalışmasında, Hotelling-Black’in ortanca seçmen modelini temsili demokrasiye uygulamıştır.

Parlamenter hükümetin dört esaslı niteliği vardır:
• Sorumsuz bir devlet başkanı,
• Siyasi bakımdan parlamentoya karşı sorumlu bakanlar,
• Başbakanın başkanlığı altında kurulmuş bir kabine veya bakanlar kurulu,
• Devlet başkanının parlamentoyu dağıtma hakkı.

Millî ekonominin iki yönünü oluşturan kamu ekonomisi ve piyasa ekonomisinin işleyişi iki farklı süreç içerisinde gerçekleşmektedir. Her iki kesimde üretilen malların arz ve talebinin belirlenmesi de farklı nitelikler taşımaktadır.

Piyasa ekonomisinde arz ve talebi düzenleyen fiyat mekanizmasıdır. Bir ekonomide üreticiler, hangi mal ve hizmetleri ne miktarda üreteceklerini, kişisel taleplerin toplamını dikkate alarak kendileri belirlerler.

Kamu ekonomisinde ise kamusal arz ve talebin fiyat mekanizması (fiyat süreci) aracılığıyla belirlenmesi söz konusu olamamaktadır. Çünkü kamusal malların temel özelliklerinden dolayı (bölünmezlik ve pazarlanmazlık), bireyler bu mallara olan tercihlerini çoğunlukla açıklamak istemezler.

Rasyonel olarak organize edilmiş, bilinçli çaba ve girişimlerle oluşturulmuş olan gruplar formal gruplardır.