Bahsi geçen oyun türü işbirlikçi oyundur.

Karl Marx 1800’lü yıllardaki demokrasiyi burjuvazinin egemen olduğu bir demokrasi olarak nitelendirmiş ve ideal demokrasiyi proletaryanın egemen olduğu bir demokrasi (Proletaryan Demokrasi) olarak tanımlamıştır. 

Bilginin duyumlarla geldiğini ileri süren bütün öğretiler duyumculuk (sansüalizm) 

Bahsedilen durum rasyonel seçmen bilgisizliğidir

Yukarıda verilenlerin tümü 19. yüzyılda hâkim olan Klasik demokrasi teorisinin, üzerine kurulduğu koşullardandır. 

Bir oyun aynı oyuncular tarafından belirli bir dizi hâlinde tekrarlanarak oynanıyorsa bu tür oyunlara “süper oyun” adı verilmektedir

Rasyonel olan bir siyasal iktidar, politikalarını oluştururken bu gerçeği göz ardı edemez. Bu nedenle eksik enformasyon durumunda bir hükûmetin vatandaşlarına eşit derecede değer vermesi rasyonel değildir. Tüm seçmenler eşit oy hakkına sahip olsalar bile, kararsız seçmenleri yönlendirebilen bu insanlar, bu politik etki ile tercihleri ve siyasal iktidarın politikalarını etkileyebilir. 

Bireysel menfaatlerde toplumsal menfaat ya da bireysel davranmakla işbirliği yapmak arasındaki muhtemel çelişkiyi ortaya koyan oyun mahkum açmazı oyunudur. 

Demokratik sistemlerde siyasal süreç başlıca dört unsurdan oluşur: Seçmenler, siyasal partiler, bürokrasi ve çıkar grupları.

Siyasal karar alma sürecinde ortaya çıkan enformasyon sorunları, süreçte rol alan aktörlerin (seçmenler, siyasal partiler, çıkar ve baskı grupları ve bürokrasi) rasyonel davranışları sonucunda oluşabileceği gibi, insanın doğasından veya içinde yaşadığı ortamdan kaynaklanan faktörler nedeniyle de ortaya çıkabilir.

Bürolar arası rekabet, politikacıların ve halkın büroların faaliyetleriyle ilgili elde edebileceği enformasyon miktarını artırırken tekel konumundaki bir büro, maliyetleri ve başarısızlıkları konusundaki bilgiyi daha kolaylıkla gizleyebilir. 

Demokrasinin işleyişi için gerekli olan tam enformasyon bahsedilen bilgilerin hepsini kapsar.

Seçmen bilgisizliği ideolojilerin hakimiyetsizliğine değil, hakimiyetine yol açar. 

Vilfredo Pareto “yönetici sınıf” kavramı yerine “siyasal elit” kavramını ortaya koymuştur.

Bireyin kendi isteği ile siyasetten uzaklaşmasına depolitizasyon adı verilir. 

Anthony Downs iyi işleyen bir demokrasinin şartlarını şu şekilde sıralamıştır: 1) Partiler arasında gelişmiş bir rekabetinin olması ve kamusal görevlerin esas itibarıyla genel seçimlerle doldurulması (seçimle işbaşına gelme).  2) Belli aralıklarla yapılan seçimlerin yapılma zamanına sadece hükûmetteki parti karar vermemeli. 3) Ergin nüfusun genel seçme hakkı, eşit seçme hakkı ve özellikle eşit oy hakkına sahip olması. 4) Seçim sonuçlarının kabul edilmesi ve seçimi kazanan ve kaybedenlerin illegal ve güce dayanan araçlar kullanmaktan vazgeçmeleridir.