Henry Lefebre, mutlak mekân, kutsal mekân, tarihsel mekân, soyut mekân, çelişkili ve diferansiyel mekân olmak üzere tarihsel olarak beş mekânsal dönemselleştirme yapar. Tekno-mekân ve finans-mekân ise Appadurai’nin çözümlemesine dayanmaktadır. Nitekim Appadurai, hem ulusların kendi içinde, hem uluslararası planda yaşadığı sosyo-kültürel küreselleşmeyi, beş farklı grupta topladığı mekânlar üzerinden analiz etmekteydi.

Sassen küresel kentleri, şirket hizmet kompleksleri ve finans merkezleri olarak tanımlamıştır. Sassen bu şehirlere yeni stratejik bir rol tayin etmiştir. Bu yeni stratejik rol şudur: hukuk, bankacılık, muhasebecilik, reklamcılık, sigortacılık, danışmanlık sektörlerinde faaliyet yürüten ileri derecede gelişmiş üretim yapan ve finansal hizmet endüstrileri için en önemli merkezlerdir.

Dünyada modern kentleri anlamaya ve açıklamaya çalışan, dönemsel olarak farklı eğilimler gösteren akademik yaklaşımlar, Türkiye’deki akademik çalışmaları da büyük ölçüde etkilemiştir. Gecekondulu, kentin çevresini saran, düşük yoğunluklu, alt yapı ve hizmet açısından yetersiz yerlerinde yaşayan nüfusu tanımlayan bir terimdir.

1950-1960 Türkiye’de küçük meta üreticiliğinin egemenlik koşullarının oluştuğu ve pekiştiği yıllardır.

Şehirlerin imar sürecini ifade etmek için bu kaynaklarda şenlendirme terimi kullanılmaktadır. Bu kavram, Osmanlıların şehir kurma pratiğini adlandırmak için çok uygun gözükmektedir: Şenlendirme: Şehirlerin imarı, ihyası (canlandırma), âbâd edilmesi, nüfus iskan edilmesi, huzur ve güvenliğinin sağlanması ve iaşesinin (gıda) temini gibi şehircilik ve şehirleşme faaliyetlerinin tümünü birden ifade etmek için kullanılan “şenlendirme” kelimesi bu bölümün çerçeve kavramı olarak tercih edilmiştir.

Güven ortamı ile fethin ilk aşaması tamamlandıktan sonra ikinci aşama olarak yerel âdetlerin ve demografik bilgilerin öğrenilmesine (tahrirler) ve buna göre kuralların konulmasına yönelik “sancak/ şehir kanunnameleri”nin hazırlanmasına geçilmiştir. Dolayısıyla Osmanlılarda her şehrin kendine özgü, yerel şartları dikkate alan kanunları vardır. Böyle bir tespit şüphesiz bir şehrin önceki halini bilerek yeni halinde bir süreklilik sağlama niyetinin de göstergesidir. Bir anlamda bu yöntem, geçmiş kültür ve geleneklerin öğrenilmesi ve yaşatılması sonucunu da doğurmuştur.

Ankara’nın imar çalışmalarına yönelik kentin planlı bir kuruluş¸ ve gelişim göstermesini sağlamak amacıyla uluslararası bir planlama yarışması düzenlenmiştir. 1928 yılında Herman Jansen’in planı yarışmayı kazanmış¸ ve uygulanmasına karar verilmiştir. Jansen’in planı “gerçekçi, şehircilik ilkelerini kullanmış¸, modern yerel koşullara uygun” olarak düzenlenmiş¸ bir plan olarak tanımlanmaktadır.

Gücün toplumun farklı kesimleri arasında dengeli dağıldığı bir durumda, devlet politikaları, gruplararası dengeyi gözeten “orta yolcu” ve kimseyi tümüyle kaybeden durumuna indirgemeyecek nitelikte olacaktır.
Kentsel çıkarların çoklu yapısı belli bir kesimin devleti ele geçirmesini önleyen güç yapısını ortaya çıkartmaktadır (Dahl, 1953). Doğru yanıt D'dir.

Türkiye’de, tarihsel süreçte beş farklı olmuştur. Bunlar; ilkel kolektif tarım, feodal tarım, aile tipi tarım- köylü̈ tarımı- küçük meta üretimi, kapitalist tarım ve sosyalist tarımdır.

Bedesten ya da Bezza^zistan kıymetli madeni ve tekstil ürünlerinin alınıp satıldığı, şehirdeki sayısı bir ya da ikiyi geçmeyen, mimari biçimleri hanlardan oldukça farklı üstü açık olmayan ka^rgir, korunaklı-güvenli mekânlardır.

Doğru cevap C dir. Toplumsal uygulamalar açısından önemli bir örnek olan Konut Kanunu İngiltere'de 1851'de çıkarılmıştır. 

Osmanlı şehirlerinde hem fetih öncesi var olan unsurlar ve mahaller ayağa kaldırılmış hem de bu şehirlerin nüfus nakli ve külliyeler yoluyla büyümesine ve entegre bir şekilde kozmopolit bir yapıya bürünmesine imkân sağlanmıştır. Osmanlılar çoğu zaman yeni şehirler kurmak yerine var olan şehirleri (Bursa, Edirne, Sarayova, Üsküp, Kütahya, Kastamonu...) büyütmeyi tercih etmişlerdir. Doğru cevap C'dir.

Cumhuriyetin ilk 10 yılı içerisinde konut yapımı konusunda Ankara dışında diğer kentlerin durumu da çok farklı olmamıştır. Büyük ölçekte ucuz konut yapımı karşısında spekülatörlerin arsa fiyatlarını yükseltmesi, inşaat malzemeleri fiyatlarının artışı gibi bazı engeller ortaya çıkmıştır. Bu sorunlar karşısında konut yapımına yönelik bir çözüm olarak kooperatifler kurulmaya başlanmıştır.

Marshall Planı, II. Dünya Savaşının ardından, 1947 yılında savaştan yıkım ve zararla çıkmış Avrupa ülkelerinin yeniden imarına yönelik olarak dönemin ABD dışişleri bakanı George Marshall tarafından oluşturulan yardım planı. Plandan Türkiye’nin de aralarında olduğu 16 ülke yararlanmıştır.

1960’lı yıllarda filizlenip, 1973 yerel seçimleriyle kentlerin yönetimini ele geçiren kentsel solculuk hareketi 12 Eylül 1980 askeri darbesi ile sona ermiştir.

1950’lerin ortalarına doğru mahallelere dönüşmeye başlayan gecekondularda yaşayanlar ancak 1960’ların ortalarına doğru kayıt dışı çalışma koşullarından enformel sektörlere girmeye başlamışlardır.

Nüfus artış hızı sanayileşme hızının altında kalıyorsa bu durum yeni iş imkanlarının nüfus artış hızını yakalayamayacağını gösterir. Böylesi durumlarda artan nüfus için yeterli konut sayısı, altyapı ve iş imkanları oluşmaz.

 1960’lı yıllarda konut sorunu ortaya çıkmıştır. Doğru yanıt C’dir.

Kent analizinde bireysel süreçlere vurgu yapan kuramcı Simmel’dir. Simmel’e göre, para ekonomisinin hâkim olduğu kentlerde birey, kentin kalabalığı, çeşitliliği, işbölümüne dayalı ekonomik ve sosyal yaşam gibi nedenlerle dışarıdan sürekli uyarıcılara maruz kalmaktadır. Bu nedenle, Simmel’e göre, metropolde birey bir yandan sınırsız özgürlüğe sahipken, diğer yandan içi geçmiş, usanmış ve boş vermiş haliyle yabancılaşan bir bireye dönüşmüştür.