Kültürlerarası iletişimde çatışma yönteminin bütünleşme tarzında çatışan tarafların her ikisinin de çıkarları korunur.

Küreselleşmeyi ortaya çıkaran etmenleri ana başlıklarıyla ekonomik, teknolojik ve ideolojik faktörler olarak üç grupta toplamak mümkündür. 

Kültürler pek çok simgeyi ve onların anlamlarını öğretir. Bu simgeler doğal olarak kültürden kültüre, zamandan zamana da değişir. Kültür öğrenilmiş insan davranışlarının tümü; bilgi, inanç, gelenek ve göreneklerin tamamını içeren kompleks bir yapıdır. 

A, B, C, D şıklarının hepsi Kültür ile ilgili temel kavramlardan biridir. 

Çatışma yönetimi için belirli tarzlar geliştirilmiştir. Bütünleşme: Çatışan tarafların her ikisinin de çıkarları korunur. Kaçınma: Çatışma yok sayılır. Uzlaşma: Çatışan tarafların belli oranlarda ödün vererek orta yolda buluşur. Ödün verme: Çatışan taraflardan birinin diğeri lehine çıkarlarından vazgeçilir. Hükmetme: Çatışan tarafların kendi çıkarlarından vazgeçmediği ancak sonuçta bir tarafın kaybı ve diğer tarafın kazanmasıyla sonuçlanır. 

Yapılan araştırmalara göre toplumların kullandığı iletişim türleri içerisinde çoktan aza doğru piramit oluşturulmuştur. Piramidin ikinci basamağında kişiler arası iletişim vardır. İnsan toplum içinde günlük yaşamını sürdürebilmek için iletişimde bulunur, bulunmak zorundadır. 

Kod açma: Mesajın yorumlanarak anlamlı bir biçime sokulması süreci olarak kavranabilir. 

Toplumsal cinsiyet kavramında roller çok önemlidir. Toplumsal cinsiyet rolü, toplumun tanımladığı ve bireylerin yerine getirmelerini beklediği cinsiyetle ilişkili bir grup beklentidir. 

Gösterge bilimin orijinal karşılığı  olan “semiotics” Yunanca kökenlidir, göstergelerin, başka ifadeyle gerçek dünyadaki işaretlerin yorumu anlamına gelir. 

Dan Laughey tarafından yapılan çalışmada medya türleri; propaganda medyası, kamu hizmeti medyası, reklam medyası, kült medya, alternative medya ve sosyal medya olarak sıralanmıştır. Aktif medya bunların arasında değildir. 

Çatışma yönetimi için belirli tarzlar geliştirilmiştir.

Bunlar aşağıdaki gibidir:

Bütünleşme: Çatışan tarafların her ikisinin de çıkarları korunur.

Kaçınma: Çatışma yok sayılır.

Uzlaşma: Çatışan tarafların belli oranlarda ödün vererek orta yolda buluşur.

Ödün verme: Çatışan taraflardan birinin diğeri lehine çıkarlarından vazgeçilir.

Hükmetme: Çatışan tarafların kendi çıkarlarından vazgeçmediği ancak sonuçta bir tarafın kaybı ve diğer tarafın kazanmasıyla sonuçlanır.

Çatışma yönetimi için geliştirilen tarzlar içinde en çok tercih edileni uzlaşmacı bir şekilde yaklaşarak tarafların belirli oranlarda ödün verdikleri ve her iki taraf için uygun bir yolun bulunduğu çatışma yönetimidir. 

Kültür, hangi bağlamda, kimin tarafından kullanıldığına bağlı olarak anlam değiştiren, farklı şekillerde tanımlanabilen bir kavramdır. Kültür iklim şartlarından, dini inançlara, yönetim biçiminden örf ve adetlerine kadar her toplum için kendine özgü bir yapı sergiler. Bu sebeple evrensel değildir. 

Uluslararası işletmelerin kültüre ve kültürel farklılıklara duyarlı yönetim pratikleri şu şekilde sınıflandırılabilir: Güvensizliği Önlemek: işletme içinde oluşabilecek zor durumların üstesinden gelmek ve çatışmaları çözebilmek için aşağıdaki unsurların mutlaka dikkate alınması gerekmektedir:
• Gerekli enformasyonun elde edilmesi;
• Özellikli durumların çözümü için enformasyonu tamamlayıcı bir unsur olarak danışmanlık almak;
• Hedeflerin doğru ve kesin belirlenmesi, çünkü ancak açık hedefleri olan kişiler çözüm alternatifleri yaratabilirler;
• Başkalarının görüş ve fikirlerine anlayışla yaklaşmak ve bununla başa çıkmak olarak tanımlayabileceğimiz uzlaşmaya açık olmak, kültürel farklılıkların yönetilmesinde en önemli unsurlardan biridir.
• Kazan-Kazan Stratejisi: Bir anlaşma ya da ortaklık ancak her iki tarafın da çıkarına sonuçlandığı zaman başarılı bir şekilde gerçekleşebilecektir. 

Kültürlerarası iletişimde çatışma yönteminin hükmetme tarzında atışan tarafların kendi çıkarlarından vazgeçmediği ancak sonuçta bir tarafın kaybı ve diğer tarafın kazanmasıyla sonuçlanır. 

Kült medya, en iyi söylenmiş ve en iyi yapılmış olandır, üst kültürdendir, klasik ve kural kabilindendir. Tarihin belli bir anındaki ulusal ya da hakim kültürü anımsatan bir resmin bileşenidir. 

Kitle kavramı, sınırları belirsiz bir kavram olmakla birlikte günümüzde sayısı belli olmayan insan çokluğunu anlatır. “kitle kültürü, seçkin kültürün altında, halk kültürünün üstünde, yaşam alışkanlıklarının yeniden üretimine dayalı bir kültürel yapıdır. Kitle kültürünün varoluş nedeni kitlelerin gereksinimlerini karşılamak amaçlı değildir: Kitleler halinde üretim yapan bir endüstrinin hem ürünü hem de tüketici kitlesini biçimlendirmesi, dolayısıyla üretimi sosyalleştirip herkesi üretime ve tüketime katarak zenginliğin yaratılması ve yaratılan zenginliğin büyük bir kısmının sermaye sahiplerine ayrılmasıdır. 

Yukarıda verilen tanım Uluslararası işletmelerin kültüre ve kültürel farklılıklara duyarlı yönetim pratiklerinden Uluslararası Katılımlar, Ortaklıklar ve Şirket Evlilikleri’ ne aittir.