Kuru dökme yük terminalleri: Majör ve minör dökme yüklerin elleçlendiği terminallerdir. Elleçleme işleminde genellikle rıhtım vinci ya da konveyörler kullanılır.

Gemilerin taşıyabildikleri ağırlığı ton cinsinden veren ölçüm birimidir. Türkçede detveyt ya da ölü ağırlık tonajı olarak kullanılsa da sektörde İngilizce aslıyla kullanımı yaygındır.

Gemi Brokeri; taşıtanla taşıyanı buluşturan, yüke gemi ya da gemiye yük bulan, bu hizmeti karşılığında toplam navlun bedeli üzerinden bir komisyon (%3 gibi) alan profesyonel
kişi veya kuruluşlardır.

Liman kapasitesi: Hâlihazırda bulunan altyapı, üstyapı, ekipman ve iş gücü ile bir limanın elleçleyebileceği yük miktarı ve hizmet vereceği gemi sayısını ifade eder

Optimum kapasite, limanın zorlanmadan en etkin ve verimli çalışabildiği kapasite olarak tanımlanabilir

Limanlarda ana hizmet arzını yaratan ve talep eden kurum ve kuruluşlara ek olarak liman bölgelerinde genellikle kamu tarafından yetkilendirilen kurumsal denetim ve zorunlu hizmet kuruşları da yer alır. Bu kurum ve kuruluşlar şu şekilde ifade edilir: a)Ulaştırma ve Altyapı Bakanlığı b)Liman Başkanlığı c) Hudut ve Sahiller Sağlık Genel Müdürlüğü d)Gümrük Muhafaza Genel Müdürlüğü e)Emniyet Müdürlüğü f)Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı g)Kıyı Emniyeti Genel Müdürlüğü h)Sahil Güvenlik Komutanlığı. Bu nedenle doğru cevap A seçeneğidir.

Özel yük gemileri: Aşırı büyük ve ağır eşyaları taşıyan ağır yük gemileri, parça yük taşıyan gemiler, ambarları ahır olarak kullanılan canlı
hayvan gemileri, ağırlıklı olarak düşük sıcaklıklarda gıda taşıyan soğutmalı gemiler gibi özel türleri bulunur. Genellikle belirli bir yük türünün taşınması için tasarlanmışlardır.

Bir liman fizibilite raporunda genellikle şu alt başlıklar bulunur:

• Yönetici özeti ,

• Projenin geçmişine yönelik bilgiler

• Liman yeri seçimi

• Yük talep tahmini

• Kapasite analizi

• Liman tasarımı ve ekipman seçimi

• Liman iş gücü örgütlenmesi

• Projenin uygulama takvimi

•Projenin finansal değerlendirmesi

• Yatırım yapma ya da yatırım yapmama tavsiyesi

Tekerlekli yük gemileri: Tekerlekli yükler, yük sınıflandırmasında genel yüklerin altında, özel yükler grubunda yer alsa da yaygın kullanımından dolayı gemi tipi açısından ayrı bir grup olarak değerlendirilir. Birçok alt sınıflandırması yapılabilir. Fakat genel olarak tekerlekli yük gemileri Ro-Ro ve araç taşıyıcı gemiler olarak iki gruba ayrılabilir. 

Ro-Pax gemileri hem tekerlekli yük hem de yolcu taşımak için tasarlanmıştır.

Sıvı dökme yük terminalleri: Sıvı dökme yük taşıyan gemilere hizmet veren terminallerdir. Ancak bu terminallerde Şekil 4.2’de anlatılan sıvı dökme yük türlerine göre bir yapılanma söz konusudur. Aynı sıvı yük terminalinde her türlü sıvı yükün elleçlenmesi uygulamada sık görülen bir durum değildir. Genellikle sıvı yük terminalleri alt yük gruplarına göre ayrı inşa edilirler. Bu nedenle sıvı yük terminallerinde kendi içinde bir ihtisaslaşma söz konusudur. Çünkü ham petrol elleçlemesi çok farklı bir terminal donanımı (pompalar, boru hatları, tank çiftliği gibi) gerektirirken LPG, LNG ya da kimyasal yük elleçlemesi çok daha farklı bir donanım ve uzmanlık gerektirir. Bu terminallerde elleçlenen yükler çoğunlukla tehlikeli yük sınıfına girer. Bu nedenle güvenlik önlemleri oldukça yüksek düzeydedir.

Güvenlik hizmeti zenginleştirici olmaktan ziyade destekleyici bir hizmet olarak değerlendirildiği için doğru cevap A'dır.

Gemi Yanaşma Yeri Uzunluğu: Liman performansını en yüksek ölçüde etkileyecek değişkenlerden biridir. Bu değişken hangi boyutlardaki bir geminin yanaşabileceği veya kaç tane geminin aynı anda bağlı kalabileceğini gösterir.

Deniz taşımacılığı hizmetleri, düzenli ve düzensiz hat taşımacılığı olarak ikiye ayrılır. Düzenli hat taşımacılığı tarifeli (liner), düzensiz hat taşımacılığı ise tarifesiz (tramp) taşımacılık olarak da adlandırılır. Doğru cevap C'dir.

Taşıtanlar doğrudan gemi acenteleri ile iletişime geçebiliyorsa neden aracı kullanma ihtiyacı duyarlar? Bu soru akıllarda yer edebilir. Taşıtanların forvarder gibi lojistik hizmet sağlayıcılardan hizmet almaları dünyada ve Türkiye’de oldukça yaygındır. Hatta bazı ülkelerde forvarder kullanımı zorunludur. Türkiye’de forvarder kullanımının temel nedenleri taşıtanların kendi çıkarlarını koruyan, daha iyi navlun teklifleri veren ve katma değer lojistik hizmetleri sağlayan aracılara stratejik bir çözüm ortağı olarak ihtiyaç duymasıdır. Bu sayede taşıtanlar kendi öz faaliyetlerine (üretim gibi) odaklanacak, taşıma işlerinde dış kaynaklama (outsourcing) yoluna gideceklerdir. Doğru cevap B'dir.

Liman varlıkları dört sınıfa ayrılır. Bunlar temel liman altyapıları, operasyonel liman altyapıları, liman üstyapıları ve liman ekipmanlarıdır. Bu nedenle doğru cevap A seçeneğidir.

İthal edilen yükler, yurt içine girişinden önce ilgili gümrük mevzuatı gereğince bazı gümrük işlemlerine tabidirler. Bu işlemlerin yerine getirilmesinin belli bir süre alması ya da ithalatçıların yükü hemen millîleştirmek istememesi gibi nedenlerle bu yüklerin depolarda bekletilmesi gerekebilir. Ağırlıklı olarak ithal yüklerin bu şekilde muhafaza edildikleri yerlere antrepo adı verilir. Buraya alınan yüklerin vergisi henüz ödenmemiştir ve gerekli işlemler tamamlanana kadar yükler burada antrepo işletmecileri tarafından koruma altına alınır. Liman içinde depolama alanlarına konulan yüklere ilişkin bir süre sınırlaması varken (45 gün), antrepolara alınan eşyalara ilişkin bir süre sınırlaması yoktur. İthal edilen yüklerin antrepolarda bekletilmesine ilişkin süre sınırlamasının olmaması antrepoların en önemli avantajıdır. Doğru cevap A'dır.

Coğrafi özellikler mikro analizler kısmında yer alırken diğer şıklarda belirtilen ifadeler makro analizlerde yer almaktadır.

Doğru cevap: A seçeneğidir.