Ülkemizdeki muhasebe uygulamaları ve dolayısıyla finansal raporların hazırlanmasına yön veren temel düzenleme 1 Sıra No.lu Muhasebe Sistemi Uygulama Genel Tebliği’dir.

İşletme dışına yönelik hazırlanan raporlar, ge-nelde işletme ile ilgili bulunan potansiyel yatırımcı, kredi veren, tasarruf sahibi, devlet, işçi sendikası, paydaş ve rakip işletmeler gibi finansal bilgi kullanıcılarına yönelik olarak hazırlanan finansal raporardır. Bu raporların çoğu muhasebe bilgi sisteminden sağlanır. İşletme içine yönelik olarak hazırlanan raporlar daha ayrıntılı iken, işletme dışına yönelik olarak hazırlanan raporlar daha az ayrıntı içerir. İşletme içine yönelik olarak hazırlanan raporlar içerik ve şekil açısından genelde işletmeye özgüdür. Finansal raporlama standartları olmak üzere, Maliye Bakanlığı ve Sermaye Piyasası Kurulu (SPK) ile Bankacılık Düzenleme ve Denetleme Kurumu (BDDK) gibi düzenleyici otoriteler tarafından belirlenmiş esaslara uymaları gerekmektedir. İşletme içine yönelik olarak hazırlanan raporlar finansal ve finansal olmayan verilerden oluşabilirken, işletmelerin dış kullanıcılara yönelik olarak hazırladıkları raporlarda genellikle finansal bilgilere yer verilmektedir

Raporun güvenilir olması raporun içerdiği rakamların, iddiaların ve görüşlerin hazırlanan birim, kurum veya işletme ile ilgili olarak gerçekleri yansıtıp yansıtmaması ile doğrudan ilgilidir.

Finansal Raporlar, genel olarak işletmelerin varlıkları ile bu varlıklarını hangi kaynaklardan sağladıkları, finansal yapı ve politikaları, faaliyet sonuçları (gelir ve giderleri) ile nakit akışları (nakit giriş ve çıkışları) hakkında finansal bilgi kullanıcılarına veri ve bilgi sunan dokümanlardır.

İkinci parti; birinci partinin doğrudan müşterisi veya akışa göre tedarikçisi olan işletmedir.

Planlama bir işletmenin gelecekteki hedeflediği amaçları ve bu amaçlara ulaşacak seçenekleri belirlemeye yönelik bir karar sürecidir.

Bilanço hesapları arasında mahsup yapılamaz. İlk iki madde ise doğrudur.

Finansal tablolarda yer alan bilgilerin bazı niteliklere sahip olması gerekir. Bu nitelikler, Küçük ve Orta Büyüklükteki İşletmeler İçin Türkiye Finansal Raporlama Standartları’nda
(KOBİ TFRS) aşağıdaki gibi açıklanmıştır:
• Anlaşılabilirlik
• İhtiyaca uygunluk
• Önemlilik
• Güvenilirlik
• Özün önceliği
• İhtiyatlılık
• Tam açıklama
• Karşılaştırılabilirlik
• Zamanında sunum
• Fayda maliyet dengesi

Raporu, bir işin veya olayın incelenmesi sonucunda ortaya çıkan durumların tespit edilip yazılı hâle getirilmesi, raporlamayı ise elde edilen sonuçların yayımlanması olarak ifade etmek olanaklıdır.

Dağıtıcıdan Olan Dönüşler:
- Yanlış veya hasarlı teslimat yapılması
- Kullanım süresi geçmiş ürünler
- Stok fazlası/satılmamış ürünler
- Mevsimsel dalgalanmalar
- Stok ayarlamaları

Lojistik maliyet bütçeleri işletme faaliyet bütçeleri içinde yer alan bütçelerden birisidir. Burada lojistik maliyetlerin diğer gider bütçelerinde de yer alan maliyetlerden oluşması lojistik maliyet bütçelerinin kolay bir şekilde hazırlanmasını zorlaştırmaktadır. Ancak maliyet muhasebesi sistemi içinde lojistik maliyetlerin ayrı izlenmesi durumunda bütçelerin hazırlanması daha kolay gerçekleştirilmektedir.

WWE, sipariş ile ilgili bilişim sistemlerinden birisi değildir.

Tersine lojistik sürecinin kapsamını aşağıdaki gibi sıralamak mümkündür:
• Geri dönen ürünlerin taşınması
• Geri dönen ürünlerin ayrıştırılması (kalite
sınıflandırması)
• Geri dönen ürünlerin depolanması
• Geri dönen ürünlerin tamiri
• Geri dönen ürünlerin yenileştirilmesi (şişelerin kullanımı)
• Geri dönen ürünlerin yeniden üretim sürecine verilmesi (telefon parçalarının yeniden
kullanımı)
• Çevre kirliliğinin önlenmesi (eski ve bozuk ürünlerin toplanması)
• Yeni tasarımların yapılması
• Elden çıkarma faaliyetleri (ürünlerin yakılması, depolanması, toprağa gömülmesi
gibi)

GELENEKSEL TAŞIMA YÖNTEMİ

• Standart bir yapısı vardır
• Genellikle tek boyutludur. Yalnızca taşıma ya da
  depolama faaliyetleri bulunmaktadır.
• Amaç taşıma maliyetlerinin en aza indirilmesidir.
• 1-2 yıllık sözleşmeler ile yapılır.
• Daha kısıtlı bir alanda uzmanlık gereksinimi
  bulunmaktadır.
• Sözleşme görüşmeleri kısa sürer.
• İşletmeler arasındaki bağ daha zayıf, hizmet
  sağlayıcı işletmeyi değiştirmek daha kolaydır.

DIŞ KAYNAK KULLANIMI YÖNTEMİ

• 
  Müşteriye özel bir yapıya sahiptir.
• Çok boyutlu taşıma, depolama, ambar yönetimi
  birbirini tamamlar biçimde, bütünleşik sistem yaklaşımı benimsenmiştir.
• Hizmet kalitesi ve esneklik gereksinimlerini de göz
  önüne alarak toplam sahip olma maliyetinin en uygun
  düzeye indirilmesi hedeflenmektedir.
• Üst/orta yönetim düzeyinde tartışılan daha uzun süreli sözleşmeler ile yapılır.
• Daha geniş kapsamlı lojistik uzmanlığı ve analitik
  yetenekler gereksinimi bulunmaktadır.
• Sözleşme görüşmeleri uzun sürer.
• İşletmeler arasındaki bağ kuvvetli, hizmet sağlayıcı
  işletmeyi değiştirmek zor ve maliyetlidir.