Lojistik faaliyetlerde karşılaşılan; doğal felaketler, işçi grevleri, tedarikçi iflası, savaş ve terörizm, tek kaynaktan tedarik, alternatif tedarikçilerin kapasiteleri kesintiler risk alanında bulunmaktadır.

Stok yönetimi konusunda bahsi geçen “balık kılçığı” diyagramı incelendiğinde teslimatların zamanında yapılmaması probleminde, taşıyıcı performansı en önemli risk gruplarından bir tanesidir.

Bütünleşik tedarik zinciri yönetimi; son ürünün oluşturulması, dağıtımı ve desteklenmesinde ortak performansları optimize etmek için birlikte çalışan müşteri ve tedarikçilerin birliği olarak tanımlanmaktadır. Bütünleşmenin hedefi, zincirin bütünündeki performansı optimize etmek ve zincirde yer alan her bir tarafın ilgili kaynaklarını koordine etmektir.

Uluslararası Standartlar Kurumu, risk kavramını, bir olayın gerçekleşme olasılığı ile etkilerinin bir birleşimi olarak tanımlamaktadır. Her türlü girişim, faydaları (olumlu yönde) ya da tehditleri (olumsuz yönde) oluşturacak olayları barındırmaktadır. Ancak genel olarak risk yönetimi disiplini, artarak kabul gören bir yaklaşımla, riskin hem olumlu hem de olumsuz yanlarıyla ilgilenmektedir. Bu nedenle, bu standart riski her iki açıdan da ele almaktadır.

İyi bir tedarik zinciri yönetiminin sürdürülebilirliği için aşağıda belirtilen beş temel noktaya dikkat edilmesi gerekmektedir:

- Müşteri odaklılığına önem verilmesi: Tüm tedarik zincirinde yapılan uygulamalar son müşteriler dikkate alınarak uygulanmalı ve buna göre kararlar alınmalıdır.
- Bilgi teknolojilerinin kullanımı: Veri ve bilgilerin tüm tedarik zinciri üyeleri boyunca çok iyi paylaşılması ve yönetilmesi gereklidir.
- Performans yönetiminin sayısallaştırılması: Çoklu performans faktörlerinin ölçümü tedarik zincirindeki her bölüm’de bulundurulmalıdır.
- Çoklu fonksiyonel takımların kullanımı: Birbirleri ile ilişkili ancak farklı organizasyonlarda yer alan çalışanlar bir araya gelip takımlar oluşturarak normal organizasyonlarda bulunan mesafeleri ortadan kaldırmalıdırlar.
- Organizasyon dinamiklerine ve insan faktörüne dikkat edilmesi: En iyi insan ve organizasyon tekniklerinin kullanımı ile tedarik zinciri gelişimini ve uygulamasını kolaylaştırmalıdır.

İşletmeleri dış kaynak kullanımına yönlendiren nedenler küresel nitelik taşımakla beraber bazı durumlarda işletme hedefleri ile bağlantılıdır. Bu anlamda dış kaynak kullanımı, işletme dışı ve işletme içi nedenler olmak üzere iki başlık altında incelenebilir:

İşletme dışı nedenler şunlardır:

- Toplumsal ve sosyal yaşamda oluşan değişimler,
- Teknolojide yaşanan hızlı ilerleme,
- Çok hızlı değişen pazar koşulları,
- Küreselleşme ile oluşan ekonomik değişimler,
- Kültürel değişmeler.

Lojistik Yönetimi Konseyi’ne göre, tedarik zinciri yönetimi müşteri gereksinmelerini karşılamak amacıyla ham maddelerin, süreçteki stokların, nihai ürünlerin ve başlangıçtan tüketime kadar ilişkili bilgilerin maliyet etkin akışının ve depolanmasının planlanması, uygulanması ve kontrol süreci kapsamaktayken, farklı bir görüşe göre bütünleştirme felsefesi olduğu düşünülmektedir. Bu görüş bütünleşik tedarik zinciri yönetimi kavramını karşımıza çıkarmaktadır.

İş içeriklerinin çapraz ilişiklerinin listelenmesi stratejik hedeflerin belirlenmesinde gerçekleşir.

İkinci grup yönetime dayalı satıcılar; veri tabanları ve danışmanlık hizmetleri gibi sistemler sayesinde lojistik yönetimi hizmetleri sunan işletmelerdir.

Rapor oluşturma: Sipariş performansı, taşıma performansı, atık parça ve geri dönüşler, lojistik performans, maliyet raporları gibi verilerden oluşmaktadır.

Risk, ileride ortaya çıkması beklenen; ama meydana gelip gelmeyeceği kesin olarak bilinmeyen olayları (planların başarısız olması, hatalı karar alma) ifade etmektedir. Bu açıdan risk, gelecekte gerçekleşmesi beklenen sonuçların gerçekleşmeme olasılığını ifade etmektedir.

Depo yönetim sisteminin amaçlarından başlıca şunlardır:

- İlave iş gücüne gereksinim duyulmadan eldeki envanterin adreslenmesi,
- Bilgisayara yapılan girişlerin işleri aksatmaması ve basit yapılabilmesi,
- Eldeki envanterler ile ilgili anlık raporlar üretebilmeleri,
- Periyodik sayımların daha kısa sürede tamamlanabilmesi,
- Fifo (First in First Out, ilk giren ilk çıkar)

uygulamalarına imkân vermesi şeklinde sıralanmaktadır. Yani bu sistemin güzergâh belirlenmesi amaçlarından biri değildir.

Başarılı bir zincir yönetiminin tedarik ayağında temel prensip, tedarikçi ile müşterisi arasında geleneksel çatışmacı tutum yerine karşılıklı yararı ön planda tutan ilişki modelidir.

Bilgi sistemlerinin kullanımı, lojistik faaliyetleri dört farklı açıdan etkilemektedir: 1. Operasyonel sistemleri 2. Yönetim kontrolü, 3. Karar analizi, 4. İşletmelerde stratejik planlama.

İşletmeleri dış kaynak kullanımına yönlendiren işletme içi nedenler şunlardır:

- Finansal zorluklar ve maliyetleri minimize etme amacı,
- Kalite artırma isteği,
- İşletmelerin ana faaliyet alanlarına odaklanma zorunlulukları,
- İşletme ve yatırım sermayesi yüksek olan hizmetleri karşılama gerekliliği,
- İşletme örgüt yapısında oluşan aşırı büyüme ve değişime karşı gösterilen direnç.
Çalışan memnuniyeti ile ilgili bir neden olmadığından bu şık yanlıştır

EDI, bilgisayar uygulamalarının daha az maliyetle, daha verimli bir biçimde gerçekleştirilmesi ve firmalar arası veri transferinin hızlandırılması amacıyla geliştirilmiştir. Temel amacı, farklı ortamlarda çalışan uygulama yazılımları arasında belli standartlarda veri transferinin gerçekleştirilmesidir. En yaygın tanımı ile EDI, verinin bir bilgisayar uygulamasından başka bir bilgisayar uygulamasına,kullanıcılar tarafından ortaklaşa tanımlanmış standartlarda, elektronik ortamda transferidir. Bir başka deyişle, elektronik veri değişimi kavramı, “kağıtsız ticaret” olarak düşünülebilir.

Tedarikçilerden son müşterilere ürün ya da hizmetlerin taşınması için fiziksel, finansal ve bilgi akışını destekleyen yaşam devir sürecine tedarik zinciri denilmektedir.

Üçüncü parti lojistik hizmet sağlayıcı işletmeler operasyon temelli ve bilgi temelli olmak üzere dört gruba ayrılır. Üçüncü parti lojistik sağlayıcının pozisyonu genel problem çözme ve müşteri uyumu yeteneklerine göre iki kriter dâhilinde düşükten yükseğe doğru giden bir eksende dört gruba ayrılarak sınıflandırılmıştır. Bu gruplardan; Üçüncü grup entegre satıcılar; sınırlı depolama ve taşıma hizmeti veren diğer satıcılar ile ihtiyaç temelli anlaşma yapan işletmelerdir.

Tek aşamalı ya da çok aşamalı tedarik zincirleri uygulayan işletmelerde, zincirin önem kazanmasını sağlayan bazı işletme uygulamalarında değişiklikler oluşmaktadır. Bu değişikler şöyledir:

- Dağıtıcılar ve müşteriler arasında bilgi paylaşımının artması,
- Geleneksel departman bazlı fonksiyonlar yerine süreç odaklı takımların ortaya çıkması
- Standart ürünlerin kitlesel üretimi yerine kişiselleştirilmiş ürünler sağlayan esnek operasyonların gelişmesi,
- Tedarikçi sayısındaki önemli azalma ve tedarik edilen materyaller ve bunların dışarıda işlenmesindeki bağımlılık,
- Organizasyonların ve süreçlerin sadeleştirilmesine yönelik önemin artması,
- Gerçek zamanlı karar destek sistemleri gerektiren işgücü güçlendirme tekniklerinin artması olarak belirlenmektedir.

Bilgi sistemlerinden gerçek bir fayda sağlayabilmek için sistemin büyük bir özenle planlanması ve yürütülmesi gerekmektedir. Başarılı bir bilgi sistemi uygulamasının işletmeye sağladığı başlıca faydalar:

- Bilginin maliyetinde düşüş,
- İş potansiyelinde artış,
- Kararların otomatikleştirilmesi olarak belirtilmektedir. Yani tüm maddeler doğrudur.