Maliye politikasında gecikmeler sorunu, ekonomik sorunların zamanında tahmin ve teşhis edilmesi ile uygulamaya başlanan politikanın zamanında sonuç verebilmesine ilişkindir. Gecikmeler sorunu üç aşamalı olarak karşımıza çıkabilir: Tanıma gecikmesi, uygulama gecikmesi ve tepki gecikmesi. E şıkkı ise A şıkkının tanımıdır. Doğru yanıt C şıkkıdır.

Mali kural taraftarları iki temel gerekçeyi öne sürerek iradi politikaların başarısız olacağını savunmaktadırlar. Bunlar; gecikmeler sorunu ve tahminlerin zorluğudur.  Gecikmeler sorunu, ekonomik sorunların zamanında tahmin ve teşhis edilmesi ile uygulamaya başlanan politikanın zamanında sonuç verebilmesine ilişkindir. Ekonominin dinamik yapısı, küreselleşme ve siyasilerin seçmene hesap verme zorunluluğu ise mali kurala karşı çıkanların kullandığı argümanlardır. Doğru seçenek "A" şıkkıdır. 

Gelir düzeyi artarken para piyasasını dengede tutmak için faiz oranının yükselmesi gerekir.

Hesaplandığında 500 milyar olduğu görülür.

İradi maliye politikası

Gelir düzeyinin artmamasıdır.

I ve III. ifadeler doğru iken II ve IV. ifadeler yanlıştır. Çünkü IS eğrisi dik iken genişletici para politikasının gelir düzeyini yükseltmede etkinliği yoktur ve IS Eğrisi yatıklaştıkça, genişletici para politikasının gelir düzeyini yükseltmede etkinliği azalmaz artar. Doğru seçenek "B" şıkkıdır. 

İradi politikalar, bir ekonomik sorunun ortaya çıkmasıyla gündeme geldiği için ekonomik tahminlerin doğruluğu büyük önem taşımaktadır. Uygulanacak maliye politikası, yapılan tahminlerin doğruluğuna ve konulan teşhislerin çerçevesine doğrudan bağlıdır.

Marjinal İthalat Eğilimi: Gelir düzeyinde meydana gelen değişikliğin ithalat miktarında meydana getirdiği değişikliktir.

Merkez Bankası'nın parasal taban üzerinde yabancı para girişinden kaynaklanan etkileri nötr hale getirmesi sterilizasyon olarak adlandırılır. Doğru seçenek "B" şıkkıdır. 

Transfer Harcamaları Çarpanı; Transfer harcamalarındaki bir değişikliğin gelir düzeyinde yarattığı değişmeyi gösteren katsayıdır. (c/1 – c) ifadesi transfer harcamaları çarpanı olarak adlandırılır. Buna göre, c = 0.8 iken transfer harcamalarında meydana gelen T1’lik artış, milli hasılanın denge değerini T4 kadar arttırır. Dikkat edilirse transfer harcamaları çarpanı, mal ve hizmet alımına yönelen kamu harcamaları çarpanından daha küçüktür. Bunun nedeni, transfer harcamalarının mal ve hizmet karşılığı olmaması nedeniyle doğrudan talep yaratmaması, kullanılabilir geliri arttırarak dolaylı olarak talep yaratmasıdır. Çünkü, bireyler gelirlerinin bir kısmını (1 – c) tasarruf ederek geriye kalanı ile mal ve hizmet satın almaktadırlar.

Parasal taban üzerinden yabancı para girişinden kaynaklanan etkilerin nötr hale getirilmesi sterilizasyon olarak adlandırılır.

Söz konusu durumda Is eğrisi sağa kayar.

Ekonomide derin istikrarsızlık söz konusu olduğunda iradi kararları tümden ortadan kaldırmaktan ziyade olumsuz yönlerini azaltacak biçimde maliye politikaları tasarlamak en rasyonel yoldur.

I, II ve III. ifadeler doğru iken IV. ifade yanlıştır. Çünkü esnek döviz kuru ve tam serbest sermaye dolaşımında genişletici maliye politikası gelir düzeyini yükseltmede etkinsizdir.  Genişletici maliye politikası, örneğin, kamu harcamalarındaki artış, IS eğrisini sağa doğru kaydırır. Yerli faiz oranı artarak yabancı faiz oranının üzerine çıkar. Gelir düzeyi yükselir . Döviz kuru esnek olduğunda Merkez Bankası müdahalesi söz konusu değildir. Ülkeye sermaye girişi olur. Esnek döviz kuru sistemi altında, sermaye girişi döviz kurunu düşürücü etki yapar, yerli para değerli hâle gelir, ihracat düşer, ithalat artar. IS eğrisi sola doğru kaymaya baslar. IS eğrisi, yerli faiz oranı yabancı faiz oranına eşit olduğu yere kadar sola kayınca mal, para ve döviz piyasaları tekrar dengeye gelir. Gelir azalarak eski düzeyine geri döner. Bu noktada, sermaye girişi ve döviz kuru üzerindeki baskı durur. Maliye politikasının başlangıçtaki genişletici etkisi ortadan kalkar. Doğru seçenek "C" şıkkıdır.

Maliye politikası, IS eğrisi dik veya LM eğrisi yatık, yani, yatırım talebinin faiz esnekliği sıfır ve spekülasyon amacıyla para talebinin faiz esnekliği sonsuz
olduğu durumda etkindir.

Bir vergi sisteminin esnek olduğunu söyleyebilmek için e >1 olması gerekir. Örneğin, e=1.5 olsun. Buna göre gelirde meydana gelen %1’lik bir artış, vergi gelirlerini %1.5 oranında arttırmış olacaktır. Vergi gelirlerindeki böylesi bir artışla ekonomik yapıdaki genişlemenin bir kısmı dengelenmiş olacaktır. Daralma döneminde ise tersi bir durum ortaya çıkar. Buna göre gelirdeki %1’lik bir azalmaya karşılık vergi gelirleri %1.5 azalacak ve daralmanın bir kısmı dengelenmiş olacaktır. Harcamalar veri iken ilk durumda bütçe fazlası, ikinci durumda ise bütçe açığı ortaya çıkar. Bilindiği gibi dönemsel dalgalanmalara karşı iradi maliye politikaları ile de yapılmak istenen budur. 

Monetaristlere göre dışlama etkisi nedeniyle gelir düzeyini arttırma bakımından maliye politikası Keynes’in öngördüğü kadar etkin değildir.

Kapalı bir ekonomide spekülasyon güdüsüyle para talebi faiz esnekliğinin sonsuz olduğu durumda, gelir düzeyi arttırılır.

Baş vergileri en düşük esnekliğe sahip vergilerdir