Özel hukuk alanında, kişiler arasında meydana gelen uyuşmazlıkların asli çözüm
yeri devlet yargısı yani mahkemelerdir.

Genel olarak temyize başvuru süresi iki haftadır. Ancak bazı özel kanunlarda farklı temyiz süreleri öngörülmüş olabilir. Temyiz süresi, bölge adliye mahkemesi veya hakem kararlarının iptali talebi üzerine verilen mahkeme kararlarının usûlen taraflardan her birine tebliğiyle işlemeye başlar (HMK m. 361, I).

Eğer tedbir talep eden taraf adli yardımdan yararlanıyorsa, bu kişiden teminat
istenmez. Diğer durumlarda teminat alıp almamak mahkemenin takdirindedir. 

Hukuk Muhakemeleri Kanununun kabul ettiği kesin deliller senet ve yemindir. Bunların yanında, kesin hüküm (ilam) de, ayrıca düzenlenmiş olan bağlayıcılığı nedeniyle kesin deliller arasında yer alır. Buna karşılık, 1086 sayılı HUMK döneminde kesin delil olarak kabul edilen ikrar, HMK tarafından, kesin delil değil, bilâkis, ilgili olduğu vakıayı tartışmalı olmaktan çıkararak delil gösterme (ispat) gerekliliğini ortadan kaldıran bir durum olarak kabul edilmiştir (HMK m. 187, II). Kanunda sayılan takdiri deliller belge (senet ve ilâm hariç), tanık, bilirkişi ve keşiftir.

Dava şartları olumlu (bulunması gereken) olabildiği gibi, olumsuz (bulunmaması gereken) de olabilir. Davanın esası hakkında hüküm verilebilmesi için Dava süreci boyunca varlıkları veya yoklukları şarttır ve bu husus hâkim tarafından re’sen gözetilir.

Davaya asli müdahale, görülmekte olan bir davanın tarafları veya çekişmesiz yargı işinin ilgilileri dışında bir başka kişinin, yargılamanın konusu olan hak veya şey üzerinde kısmen veya tamamen hak iddia ederek, yargılamanın taraflarına karşı aynı mahkemede dava açmasıdır.

İtiraz süresi 1 haftadır. Doğru cevap D'dir.

Geçici hukukî korumaların ortak ve belirgin özellikleri aşağıdaki şekilde özetlenebilir:
• Mahkemelerden talep edilebilir ve ancak mahkemelerce karar verilebilir.
• Sağladığı hukukî koruma geçici olup, dava ile talep edilen hukukî korunmayı güvence altına almaya yöneliktir.
• Geçici hukukî koruma kararı verilmesini gerektiren koşulların yaklaşık olarak ispat edilmesi yeterlidir. Kesin hukukî koruma talebinden farklı olarak tam (kesin) ispat aranmaz.
• Karşı tarafın hukukî dinlenilme hakkı (savunma imkânı) geçici hukukî koruma kararının verilmesinden sonraki bir zamana ertelenebilir. Başka bir ifadeyle, karşı taraf dinlenmeden de tedbir kararı verilebilir.
• Geçici hukukî koruma taleplerine ilişkin yargılama usûlleri mümkün olduğunca basit, hızlı ve kolay yargılama yapılmasını sağlayacak şekilde düzenlenmiştir. Zira, geçici hukukî korumanın doğası gereği, tedbir kararının en kısa sürede alınabilmesi ve uygulanabilmesi gerekir.

Tanık, bilirkişi ve keşif takdiri delil iken; kesin hüküm,senet ve yemin kesin delildir.

Özel hukuka tâbi bir hukukî ilişkinin taraflarının aralarındaki mevcut veya ileride doğması muhtemel bir uyuşmazlığın çözümü için, devlet yargısı dışında, hakem denilen özel kişilere başvurmalarına tahkim adı verilir. Ünitede değinilen “Uyuşmazlığın tahkim yoluyla çözümlenmesi gerektiği itirazı” ilk itirazlar arasında yer almaktadır. 

Geçici hukukî koruma, asıl (dava ile talep edilen) hukukî korunmanın sağlanmasını ve icra edilmesini güvence altına alan tedbirlerin genel adıdır. Geçici hukukî koruma tedbirleri kapsamında ihtiyatî tedbir, ihtiyatî haciz, delil tespiti gibi Hukuk Muhakemeleri Kanunu ve İcra İflâs Kanununda düzenlenen tedbirler yanında, diğer özel ve genel kanunlarda yer alan birçok farklı tedbir bulunmaktadır. Örneğin, boşanma davasında eşlere ve çocuklara tedbir nafakası ödenmesine karar verilmesi (TMK m. 169); 4320 sayılı Ailenin Korunmasına Dair Kanun hükümleri kapsamında aile bireylerinden birinin diğerlerine şiddet uygulaması halinde, o kişinin diğerlerinin oturduğu ev veya işyerine yaklaşmasının yasaklanması (AKDK m. 1, ) veya Türk Medenî Kanunu gereğince, taşınmaz mal üzerindeki çekişmeli hakların korunması için açılan davalarda tapu kütüğüne şerh verilmesi (TMK m. 1010) veya bazı durumlarda taşınmazın tapu kaydına geçici tescil şerhi konulması (TMK m. 1011) gibi farklı geçici hukukî koruma tedbirleri sözkonusu olabilir.

Eğer tahkim yargılamasında taraflarca ileri sürülmüş olmasına rağmen karara bağlanmamış bir konu kalmışsa, taraflardan her biri, kararın kendilerine tebliğinden itibaren bir ay içinde, karşı tarafa bilgi vermek kaydıyla, yargılama sırasında ileri sürülüp de karara bağlanmayan konular hakkında tamamlayıcı hakem kararı verilmesini talep edebilir. Cevap B dir.

HMK'ye göre genel yetkili mahkeme davalının yerleşim yeri mahkemesidir.

Asıl sözleşmenin şartı olarak yapılması halinde, tahkim sözleşmesine asıl sözleşmenin geçerli olmadığı veya tahkim sözleşmesinin henüz doğmamış olan bir uyuşmazlığa ilişkin olduğu gerekçesiyle itiraz edilemez (HMK m. 412, IV).

vekilin vekâlet verenin bir işini görmeyi veya işlemini yapmayı üstlendiği sözleşmene vekalet sözleşmesi denir

Davayı kabul, davalının, davacının dava dilekçesinde ileri sürdüğü talep sonucuna, bütün bir gelecek için sonuç doğurmak üzere, kısmen veya tamamen muvafakat etmesidir. Böylece davalı, tek taraflı bir irade beyanıyla, açılmış olan davayı sonlandırmaktadır. Diğer şıklarda yer alan tahkim, uzlaşma, arabuluculuk, müzakere yolları ise, dava içerisinde, davayı sonlandıran taraf usul işlemleri değil; dava yoluna alternatif uyuşmazlık çözüm yollarıdır.

Yalan yere yemin edilmesi ceza hukuku anlamında suçtur. Türk Ceza Kanununun 275. maddesine göre, hukuk davalarında yalan yere yemin eden davacı veya davalıya bir yıldan beş yıla kadar hapis cezası verilir.