Benzerlik adcılığı kuramı’nın temel kategorileri somut nesne kategorisi ile küme kategorisi, temel ontolojik ilişkisi ise, somut nesneler arasındaki benzerlik ilişkisidir. 

Troplar, her türlü özellik gibi, tekli trop ve çoklu trop olmak üzere ikiye ayrılırlar. Tekli tropa nitelik tropu, çoklu tropa bağıntı tropu diyoruz

Sıkı adcılık kuramında kabul edilen tek temel ontolojik kategori, “somut nesne” kategorisi olup, temel ontolojik ilişki yoktur. Bu kuramda, “Ahmet insandır”, “Ahmet kumraldır”, “Ahmet koşuyor” ve “Bu karanfil pembedir” gibi yalın sağduyusal bilgi ileten özne­yüklem önermeleri temel önermelerdir. Genel olarak, öznesi somut nesne gösteren, yüklemi ise yalnız somut nesnelere uygulanabilen özne­yüklem önermelerine temel önerme diyoruz. Sıkı adcılıkta, doğru olan temel önermelerin metafizik açıklamaya gereksinmesi olmadığı için, bu önermelerin kendileri metafizikçe temel önermelerdir.

Benzerlik adcılığı kuramı’nın temel kategorileri somut nesne kategorisi ile küme kategorisi, temel ontolojik ilişkisi ise, somut nesneler arasındaki benzerlik ilişkisidir. Doğal Küme Adcılığı kuramının temel kategorileri, somut nesne, (soyut) küme ile doğal küme kategorileridir. Sıkı adcılık kuramı’nda kabul edilen tek temel ontolojik kategori, “somut nesne” kategorisi olup, temel ontolojik ilişki yoktur. Yüklem adcılığı kuramı’nda, sıkı adcılık kuramı’nda olduğu gibi, tek temel ontolojik kategori nesne kategorisidir.

Belli bir somut nesne tarafından belli bir zamanda taşınan tropun, o somut nesnenin o zamanda kapladığı yerin bütününde ya da bir bölümünde bulunduğunu söyleriz. Buna göre troplar, yer ve zaman içinde bulunduğundan somut şeyler sayılmalıdır.

Sıkı Trop Adcılığı'nda, günlük dilin özne-yüklem önermelerinin içinde geçen özellik adları elenir, yani bu önermeler, içinde özellik adları geçmeyen başka önermelere dönüştürülür.

Nitelik troplarına şu örnekleri verelim: Elimdeki karanfilin pembeliği, Sokrates’in
bilgeliği, Ahmet’in çalışkanlığı, Ağrı Dağı’nın yüksekliği, Odamdaki bronz
heykelin ağırlığı. 2-li bağıntı troplarına da şu örnekleri verelim: Aslı ile Kerem’in
aşkı, Behçet’in Ayşe’ye yardım etmesi, Everest Dağı’nın Ağrı Dağı’ndan daha yüksek olması.

Trop, Ünite 1’de “yinelenemez tikel özellik” olarak tanımlanmıştı. Buna göre her
trop bir ve yalnız bir tek somut nesne tarafından (dolaysız) olarak taşınan, yani yinelenemez olan bir belirlenmiş özelliktir. Bir tropu taşıyan somut nesneye tropun taşıyıcısı diyoruz. Tropun ise taşıyıcısının içinde olduğunu söylüyoruz.

Belli bir somut nesne tarafından belli bir zamanda taşınan tropun, o somut nesnenin o zamanda kapladığı yerin bütününde ya da bir bölümünde bulunduğunu söyleriz. Buna göre troplar, yer ve zaman içinde bulunduğundan somut şeyler sayılmalıdır. Ancak her trop, tam somut nesne olan taşıyıcısının o trop dışında kalan ve yer ve zamana ilişkin olmayan diğer özelliklerinin soyutlaması ile elde edilir. Dolayısıyla tropların tam somut değil yarı-somut olduklarını söylemiştik.

Buna göre D şıkkındaki cevap yanlıştır. Tropların tam somut değil yarı-somuttur.

Doğal Trop Kümesi Adcılığının Küme Adcılığı’na göre en önemli üstünlüğü, kaplamları aynı olan farklı özelliklere
ilişkin güçlüğü önleyebiliyor olmasıdır. Doğru cevap C'dir.

Örnekleyenleri olabilen bir kavrama tür kavramı, taşıyıcıları olabilen bir kavrama da özellik kavramı denir. Örnekleyenleri somut nesne olan tür kavramlarına nesne türü kavramı, örnekleyenleri özellik olanlara ise özellik türü kavramı denir. Özellik türü kavramları belirlenebilir özellik kavramları olup, bunların örnekleyenleri bu belirlenebilirlerin altındaki belirlenmiş özellik kavramlarıdır. Köpek, kalem, bulut ve toprak kavramlarını örnekleyebilen somut nesneler kümesini oluştururken “yeşil” yükleminin kaplamı, bu yüklemin gösterdiği yeşil belirlenebilir özellik kavramını (dolaylı olarak) taşıyan yeşil renkli tüm somut nesnelerin kümesidir. BU sebeple yeşil kavramı diğerlerinden ayrılmaktadır.

Adcı kuramlar, tümellerin varlığını kabul etmeyen kuramlardır. Bu kuramların bir kısmında tümellere yer verilmediği gibi onların işlevini görecek türetilmiş bir kategoriye de yer verilmez. Bu tür kuramların sıkı adcılık ile yüklem adcılığı olarak adlandırılan iki çeşidi vardır. Diğer gruptan olan adcı kuramlarda ise, tümeller temel kategori sayılmaz, ama onların ontolojik işlevini gören türetilmiş bir kategori ortaya konulur. Bu tür kuramların ise doğal küme adcılığı ve benzerlik adcılığı olmak üzere iki biçimi vardır.

Platon’un idealar kuramı’nda iki kategori ile ilkel olan bir temel ontolojik ilişki vardır. Kategorilerden biri çıplak gözle gözlemlenebilen tam somut nesnelerin oluşturduğu tikel kategorisi, kısaca duyumsanan kategorisi, öbürü de tümellerden oluşan, dil dışı, zihin dışı ve tikellerden ayrı ve bağımsız olarak varolan İdea (eidos) kategorisidir. Doğru cevap D'dir.

Örnekleyenleri olabilen bir kavrama tür kavramı, taşıyıcıları olabilen bir kavrama da özellik kavramı denir. Örnekleyenleri somut nesne olan tür kavramlarına nesne türü kavramı, örnekleyenleri özellik olanlara ise özellik türü kavramı denir. Özellik türü kavramları belirlenebilir özellik kavramları olup, bunların örnekleyenleri bu belirlenebilirlerin altındaki belirlenmiş özellik kavramlarıdır. Örneğin, Sokrates bir somut nesne, bu nesnenin örneklediği kavram ise İnsan nesne türü kavramıdır. Öte yandan Sokrates’in taşıdığı Pembe ten rengi bir belirlenebilir özellik türü kavramı, Sokrates’in M.Ö. 460 yılı boyunca taşıdığı Pembe’nin bir tonu olan kendine-özgü-ten-rengi ki bundan böyle bu renk tonuna Membe diyeceğiz, bir belirlenmiş özellik kavramıdır.