İç kontrolle ilgili 1980’li yıllardan sonra yapılan çalışmalar detaylı bir tanım yapmak yerine onun unsurlarını açıklamaya yönelmiştir. COSO’da bu çalışmaların son halini oluşturmuştur. Bu çalışmaya göre iç kontrol beş temel unsurdan oluşmaktadır. COSO’ya göre iç kontrol unsurlarını şöyle sıralayabiliriz:
• Kontrol çevresi,
• Risk değerleme,
• Kontrol eylemleri,
• Bilgi ve iletişim,
• İzleme.

Evren, denetçinin bilgi edinmek istediği ve aynı türden birimlerin oluşturduğu ana kütledir. Örneğin, satış faturaları, stoklar, bordrolar gibi birçok veri kümesi birer evren oluştururlar. Doğru yanıt A’dir.

Denetçi gelir ve giderler konusunda aşağıdaki iç kontrolleri arayarak, bunların olması gerektiği gibi işleyip işlemediğini test etmelidir:

• Pazarlama bölümü, satış, sevkiyat ve tahsilat
işlemlerini ayırmış mıdır?
• Siparişler ve kesilen faturalar karşılaştırılıyor
mu?
• Satış fiyatını belirleme konusunda hiyerarşik
bir sırada yetkilendirme yapılmış mıdır?
• Giderlerin yapılmasına ilişkin yetkilendirme
ve onay söz konusu mudur?
• Giderleri yapanlar ve ödemeyi yapanlar ayrı
kişiler midir?

Diğer seçenekler yabancı kaynakların ve gelir tablosunun denetimidir.

• İşletmeye daha sonra borç ve zarar yükü getirebilecek olası belirsiz durumlar şunlar olabilir:(Bozkurt,355)
  • Kaybedilmesi durumunda işletmeye büyük borç yükü getirecek davalar,
  • Maliye ile devam eden vergi cezası davaları,
  • işletmenin yerine getirme gücünü aşan sözleşme ve garantiler,
  • İşletmenin üçüncü kişilere verdiği kefalet yükümlülükleri,
  • Alınması işletme için hayati önem arzeden kredi talepleri.

Doğru cevap B seçeneğidir.

İşletme finansal tablo kalemleri yaklaşımıyla denetim alanlarına bölünmek istenirse başlıca denetim alanlarına aşağıdakiler örnek verilebilir:
• Hazır değerler
• Alacaklar
• Stoklar
• Yabancı kaynaklar
• Gelirler ve giderler

Doğru cevap A seçeneğidir.

Nitelik, bir evrenin denetçinin ilgilendiği bir özelliğidir. Nitelik örneklemesi, bir evrenin belirli  bir özellik gösteren kısmının oranını tahmin etmek için kullanılır. Nitelik örneklemesi genelde kontrol testleri için kullanılır. Nitelik örneklemesi, seçilen bir örnekleme ve uygun denetim yordamlarının yapılmasına dayanan, kontrol yordamlarının başarısızlık oranlarını tahmin etmek için kullanılan istatistiksel bir örnekleme yöntemidir.

Doğru cevap D seçeneğidir.

Sembol "belge" anlamına gelmektedir.

Sorunun doğru yanıtı E şıkkıdır. Denetimin planlanma aşamasında analitik testler yapılmaktadır. İşlem testleri ve analitik testler kontrol ve tözel testlerin uygulanma aşamasında yapılabilir. Analitik testler ayrıca denetimin planlanma aşamasında da yapılmaktadır. Hesap kalanı testleri ise sadece tözel testlerin yapılması aşamasında kullanılmaktadır. 

Denetçi, muhakemesine göre, finansal tablolarda sunulan veya açıklanan bir husus doğrudur. Ancak bu hususa dikkat çekilmesi, kullanıcıların finansal tabloları anlamaları açısından temel teşkil edecek derecede öneme sahiptir. Böyle bir durumla karşılaşan denetçi raporuna Dikkat Çekilen Hususlar paragrafı ekler. Doğru cevap C' dir.

Verimliliği/ güvenilirliği/uyumu

Kontrol testleri işletmenin iç kontrol sisteminin doğal riskleri ne ölçüde önlediğini belirlemek için yapılır. Tözel testler, finansal tablolarda yer alan tutar ve açıklamalarından oluşan savların, gerçeği yansıtıp yansıtmadığını belirlemek amacıyla yapılan testlerdir. İşlem testleri, muhasebede yürütülen işlemlerin genel kabul görmüş muhasebe ilkelerine ve/veya iç kontrol sisteminin gereklerine uygun olarak yürütülüp yürütülmediğini belirlemek amacıyla yapılan testlerdir. Hesap kalanlarının test edilmesinde ise denetçinin hedefinde hesapların kalanları vardır. İşletme tarafından finansal tablo ile ortaya konulan savların gerçeğe uygun ve doğru olup olmadığını belirlemek için her bir hesap kalanı ayrıntılı inceleme altına alınır. Analitik testlerde, işletmenin değişik yıllarına ait tutarlar, başka işletmelere ait bilgiler, sektör ortalamaları gibi verilerden yararlanılır ve incelenen dönemin tutarları ile karşılaştırılır. Bu nedenle Doğru Cevap B seçeneği olur.

Tözel testler finansal tablolarda hata ve hilelerden kayaklı yanıltıcı beyanları ortaya çıkartmak amacı ile yapılan testlerdir.

İç kontrolle ilgili ilk tanımlamalar, AICPA tarafından 1940’lı yılların sonlarında yapılmış ve daha sonraki yıllarda da geliştirilmiştir

İşletme finansal tablo kalemleri yaklaşımıyla denetim alanlarına bölünmek istenirse başlıca denetim alanlarına aşağıdakiler örnek verilebilir:
• Hazır değerler
• Alacaklar
• Stoklar
• Yabancı kaynaklar
• Gelirler ve giderler

Borçlar konusunda denetçinin ulaşmak istediği özel denetim amaçları;

• İşletmenin bilançoda gösterdiği borçların gerçek borçları olduğu, eksik veya fazla olmadığı belirlenmelidir (I. öncül doğrudur).
• Borçlar vadelerine uygun bir şekilde reeskont yapılarak doğru bir şekilde değerlenmelidir (II. öncül doğrudur).

III. öncül ise gelir tablosunun denetiminin konusudur. Bu nedenle Doğru Cevap B seçeneği olur.  

Bilanço tarihi (31 Aralık) ile finansal tabloların düzenlenip açıklandığı süre zarfında meydana gelmiş, işletmeyi önemli boyutta etkileyecek olayların, muhasebenin temel kavramlarından tam açıklama kavramı gereğince bilanço dipnotlarında gösterilmesi gerekir. Örneğin, bilanço tarihinden sonra meydana gelmiş yangın, sel, deprem gibi bir doğal afet ve ortaya çıkardığı zararlar veya büyük bir kredi anlaşması bilanço dipnotlarında belirtilmelidir.