Profesyonel kamera objektiflerinin üzerinde bazı ana ayarlamalar için çeşitli bilezikler ya da diğer adıyla halkalar bulunur. Bu düzenekler, optik yoluyla oluşturulan görüntünün niteliğini düzenler. Bu ayarlamalar ne kadar olanaklı ise objektifin verdiği görüntünün niteliği de o kadar artar. Objektifin gövdesi üzerinde önden arkaya doğru yer alan bu bilezikler sırasıyla şunlardır:

• Netlik bileziği
• Zoom bileziği
• Diyafram bileziği
• Makro bileziği
• Odak uzaklığı artırıcı

Doğru cevap B'dir.

Görüntü ile nesne aynaya göre simetriktir. Doğru cevap C' dir.

Fotoğraf, sinema ve televizyon iki boyutlu yüzeye sahiptir (genişlik ve yükseklik). Objektifler, üç boyutlu dünyayı iki boyutlu bir alana indirger. Doğru cevap B'dir.

Yansıma olayında ışığın hızı, frekansı, rengi yani hiçbir özelliği değişmez. Sadece hareket yönü değişir. Doğru cevap A'dır.

Normal odak uzaklıklı objektifler çok büyük diyafram açıklıkları sunarlar. Bu yüzden de özellikle ışık koşullarının iyi olmadığı, diğer bir deyişle zayıf ışıklı ya da karanlık ortamlarda yapılan çekimleri önemli ölçüde kolaylaştırır, sehpa kullanmadan fotoğraf çekebilmeye olanak sağlarlar. Normal objektifler, görsel olarak çok gösterişli değildirler. Bu yüzden görüntülenen ile görüntüleyen (fotoğrafçı-model) etkileşimine daha az yol açarlar. Diğer bir deyişle, sıradan bir makine görüntüsü sağladıkları için görüntülenen kişilerin daha doğal görüntü verebilmelerine katkı sağladıkları düşünülebilir. Aynı durum, kısa odak uzaklıklı objektifler için de geçerlidir. Normal objektiflerin önemli özelliklerinden bazılarını da taşıma ve kullanım kolaylığı, performans, boyut ve optik kalite gibi unsurlar oluşturmaktadır. Özellikle hızlı çalışmayı ve hızlı hareket etmeyi gerektiren ortamlarda bir objektifin taşınabilirliği ve kullanım kolaylığı da önemlidir. Optik kalite söz konusu ise, elde edilen sonuç açısından bakıldığında, normal objektiflerin en kaliteli optik sistemlere sahip olduğu söylenebilir. Bakış açısına göre sınıflandırdığımız kısa ve uzun odak uzaklıklı objektiflerin yanı sıra, normal odak uzaklığına sahip objektiflerin asal, yani sabit odak uzaklıklı objektif olarak da tanımlandığını belirtmiştik. Sabit odak uzaklıklı objektiflerin bir başka yararlı ortak özelliği de, ışık geçirgenliklerinin değişebilir odak uzaklıklı objektiflere göre daha fazla olması ve daha yakın alanlara net yapabilme yetenekleridir. Bu optik kalite içeren özelliğin yanında belirtilmesi gereken bir başka özellik de, sabit odak uzaklığının, yüksek derecede keskin görüntüler ve en az optik bozunum anlamına gelmesidir. Objektif keskinliği birden fazla kriterin belirlediği bir özellik olmakla beraber, bir mm. alanda görüntülenebilen çizgi sayısıyla tanımlanmaktadır. Yüksek keskinlik barındıran objektiflerin bir mm. içinde 80 ile 100 çizgiyi ayırma gücü olduğu belirtilse de, bu çok zor erişilebilecek bir düzey olarak tanımlanabilir. Genel bir tanımlamayla mm.’de 70-80 civarında çizgi ayırtedebilen bir objektif keskin olarak tanımlanabilir. Bu gösterge özellikle normal odak uzaklığında doğru çalışmaktadır. Uzun ve kısa odak uzaklıklarında keskinlik ölçüsü düşer. Keskinliğin en yüksek oranda elde edilmesi için, en açık diyafram değerinin iki durak kısılarak kullanılması önerilir. Buna göre 2.8 diyafram açıklığına sahip bir objektifin 5.6 diyaframda en iyi performansı sergilediği söylenebilir.

Görüntüye hem fazla yaklaşmanın hem de uzak kalmanın sorun yaratabileceği durumlarda genellikle normal odak uzaklıklı objektifler kulllanılır. Normal odak uzaklıklığı, görüntülemede herhangi bir nesnenin ön plana çıkarılması gerektiğinde önemli kolaylıklar sağlayabilir. Çok büyük diyafram açıklıklarına sahip olabildikleri için net alan derinliğini önemli ölçüde azaltabilen bu objektifler, ön ve arka planda yaratabildikleri aşırı netsizlik nedeniyle bazı çalışmalarda özellikle tercih edilirler. Netleme mesafesi açısından bakıldığında da önemli bir kolaylık, normal objektiflerin çok yakın planları netleyebilmesidir. Normal odak uzaklığı kullanımında perspektif algısı normal değerlerde kalır. Nesnelerin perspektif özelliklerinde çok büyük değişimler yaşanmaz. Doğru cevap E'dir.

Merceklerin merkezidir.

Yansıma olayında ışığın hızı, frekansı, rengi yani hiçbir özelliği değişmez. Sadece hareket yönü değişir.

Hareketin hızı önemlidir; bir insanın yürümesi, koşar adımla ilerlemesi veya koşması... Her biri ayrı bir hız içeren bu eylemler, fotoğrafın çekim hızıyla bağlantılı olarak farklı görsel etkiler halinde görüntülenirler. Örneğin 1/30 saniye örtücü hızı ile, 10 metre uzaklıkta hareket eden bir insanın çekiminin yapıldığını düşünelim. Yürüyüş hareketi bu çekim hızında kolay algılanmaz, dolayısıyla nesnenin hareketi dondurulabilir. Oysa, koşar adım hızı 1/30 saniye çekim hızında algılanabilir ve nesnenin hareketinden kaynaklanan netsizlik (blur etkisi) az da olsa, fotoğrafta belirginleşir. Koşma hızını ele alırsak, nesnenin bütünüyle netsiz kaydedileceğini söyleyebiliriz. Çünkü 1/30 örtücü hızı, normal odak uzaklıklı bir objektifle koşma hızını dondurmada yeterli olmaz. Doğru cevap C'dir.

Objektifin gövdesi üzerinde önden arkaya doğru yer alan bu bilezikler sırasıyla şunlardır:
• Netlik bileziği,
• Zoom bileziği,
• Diyafram bileziği,
• Makro bileziği ve
• Odak uzaklık arttırıcı (range extender) adı verilen ek bir donanım bulunur.

Fotoğrafçılıkta 35 mm., 6 x 4,5 cm., 6 x 6 cm., 6 x 7 cm., 6 x 9 cm., vb. farklı boyutlarda filmler kullanılmaktadır. Örneğin, fotoğrafta 35 mm. filmin boyutu 24 x 36 mm. ve diyagonal köşe uzunluğu 43.3 mm.’dir. Genel kuralımıza göre normal objektif standardını belirleyen, kullanılan filmin ya da görüntü algılayıcısının diyagonal köşe uzunluğudur. Bu durumda, 50 mm. dolaylarındaki bir objektif 35 mm. makineler için normal objektiftir.

Işık denildiğinde hareket eden bir olgu anlaşılır. Yani ışık durağan değil, hareket halindedir. Hareket eden ışığa, ışın adı verilir. Optikle ilgili konularda, ışık denildiğinde hareket halindeki ışık yani ışın anlaşılmalıdır. Hatta bazı metinlerde, ışığın hareket halindeki durumunu vurgulamak için de ışık ışını kavramı kullanılır. Doğru cevap B'dir.

Alan derinliği mercek ve diyaframın ortak kullanıldığı objektiflerde diyafram açıklığı ile kontrol edilebilen bir unsurdur.

Net alan derinliğini belirleyen ya da değiştiren üç önemli etkenden birinin, kullanılan objektifin odak uzaklığıdır. Normal odak uzaklıklı objektiflerle fotoğraflanan alanlarda net derinliği de orta düzeyde gerçekleşecektir. Buna göre, normal odak uzaklığına sahip olan objektifler uzun odak uzaklıklı objektiflerden daha fazla, kısa odak uzaklıklı objektiflerden daha az net alan derinliği sağlarlar. Doğru cevap D'dir.

Çok uzakta bulunan bir konunun dar açılı objektifle yakın çekimini almak istediğimizde kamera ile konu arasındaki uzaklık fazla olacaktır. Bu nedenle atmosferdeki ışık kırılmaları, toz, buharlaşma, pus, morötesi (ultraviolet) ışınlar ve radyasyon çoğaldığından elde edilen görüntü yumuşak yani, kontrast düzeyi az olur. Çekimlerde bu duruma dikkat etmekte ve gerekli önlemleri almakta yarar vardır. Dar açılı objektiflerde kullanılan bazı filtreler pusu azaltmada yarar sağlar. Bunların arasında en etkilileri; gökyüzü (skylight) ve morötesi (ultraviolet - UV) filtreleridir.

Net alan derinliğini çok azaltabilen objektiflerle çekilen fotoğraflarda özellikle zemini oluşturan arka planlarda önemli ölçüde netsizlik oluşur. Normal odak uzaklığı bu konuda da fayda sağlayabilmektedir. Bu netsizliğin fotoğraf dilindeki karşılığı “Bokeh etkisi”dir. Türkçe’de “netsizlik düzeyi” olarak tanımlayabileceğimiz bu durum, netsizliği oluşturan alandaki dokunun fotoğrafa kattığı estetik nedeniyle özellikle tercih edilebilmektedir. Doğru cevap C'dir.

Kısa odak uzaklığına sahip objektifler genellikle geniş alanları görüntülediği için, normal ve uzun odak uzaklıklı objektiflerin ayıklama özelliklerinin daha fazla olduğu açıktır. Doğru cevap E'dir.

Objektifin odak uzaklığının değişmesi halinde görüntüdeki nesnenin boyutu da oransal olarak değişir. Örneğin odak uzaklığını 2 kat artırdığımızda nesne yakınlaşmış gibi görünür ve nesnenin görüntü boyutu öncekinden 2 kat büyür.

Dış bükey merceklere ince kenarlı mercek de denir. Nedeni, kenarlarının ince,
merkezinin (ortasının) kalın olmasıdır. Dış bükey mercekler, üzerine düşen ışık
dalgalarını mercekten geçtikten sonra birbirine yakınlaştırır.