Teleskopla gözlem sırasında gökbilimciler ve gökbilim fotoğrafçıları, görmek istediğimiz gök cisminin tam üzerine değil çok az yanına bakmamızı öğütlerler. Bunun nedeni nokta ışık kaynağının gözümüzde diyafram kısılmasına yol açmasıdır.

Hareketli konu seçimlerinde sürekli netleme seçeneği en iyi sonucu sağlar.

Bozulmalar mesafeyle bağlantılı olarak, nesnelerin gerçekte olduğundan daha iri ve yamuk bir formda görünmesine neden olabileceği gibi, görüntüde var olan çizgileri de eğilmiş, bükülmüş biçime dönüştürebilir. Bu bozulmanın en bariz örneği, “balıkgözü” olarak tanımlanan objektiflerin yarattığı dairesel görüntüdür.

Görüntülemede herhangi bir objenin ön plana çıkarılması istendiğinde net
alan derinliğini azaltılması ve zemini flulaştırması nedeniyle özellikle uzun odak
uzaklığı tercih edilebilir. Ayıklama etkileri sayesinde gereksiz ayrıntıların çerçeve
dışında kalmasını sağlama konusunda da etkin olabilir. Doğru cevap D'dir. 

Uzun odak uzaklıklı objektiflerin makineden ayrılıp değiştirilmesi de önemli ölçüde sıkıntılar yaratabilmektedir. Bu da, özellikle haber fotoğrafçılığında zaman zaman sorun olabilir. Uzak mesafedeki bir olayı tele objektif ile görüntüle yen bir fotoğrafçı, yakınında yaşanan bir olayı fotoğraflamakta güçlük yaşayabilir, o anda kullandığı objektifin bakış açısı yeterli olmayacağı için, daha geniş bakış açısı sağlayan bir objektife geçme gereği duyacaktır. Bu değişiklik süreci, yaşanan olayın görüntülenmesini engelleyebilir. Bu yüzden haber fotoğrafçıları genellikle, değiştirilebilir odak uzaklıklı objektifleri (zoom) tercih etmek durumunda kalırlar. Doğru cevap C'dir.

İnsan gözünün odak uzunluğu yaklaşık 22 milimetredir.

Doğru cevap E' dir.

Bozulmalar mesafeyle bağlantılı olarak, nesnelerin gerçekte olduğundan daha iri ve yamuk bir formda görünmesine neden olabileceği gibi, görüntüde var olan çizgileri de eğilmiş, bükülmüş biçime dönüştürebilir. Bu bozulmanın en bariz örneği, “balıkgözü” olarak tanımlanan objektiflerin yarattığı dairesel görüntüdür. Çok geniş açılı objektiflerin bir bölümü bu form bozukluğunu yaratırken, bir bölümü ise, düzeltilmiş optik sistemi sayesinde, bozulmayı engelleyebilmektedir. Bu objektifler “distorsiyonlu” ve “distorsiyonsuz” olarak da tanımlanabilirler (Fotoğraf: 4.12 ve 4.13).

70 mm. odak uzaklığının üstünde yer alan, çoğunlukla da 200 mm. ile 300 mm. aralığında olanları tercih edilen uzun odak uzaklıklı objektiflerin 400 mm. ya da 800 mm. gibi daha uzun odak uzaklıklarına sahip olan türleri de bazı alanlarda özellikle tercih edilebilmektedir. 

85 mm., 105 mm., 135 mm. ve 180 mm. sabit odak uzaklıklarından ve bunlara yakın mm. ölçülerine sahip olan objektiflerden oluşan grup, özellikle portre fotoğrafçılığında tercih edilmektedir. Bu tercihin temelinde yatan başlıca iki nedenden söz edilebilir. İlki, bu gruptaki objektiflerin ayıklama özelliğiyle modelin etkili bir çerçeve içinde görüntülenebilmesine olanak sağlamasıdır.

Uzun odak uzaklığı görüntüdeki derinlik etkisini azaltır. Nesneler arasındaki mesafenin yığılma etkisiyle birlikte yarattığı etki, derinliğin daha az algılanmasına yol açar. Çekim yapılan alan gerçekte olduğundan daha kısa, daha yakın görünür. Bir otoyolda yapılan çekimde, görünebilir durumda olan bir km. uzaklık, kullanılan odak uzaklığına göre, beşyüz metre, hatta yüz metre gibi algılanabilir. Doğru cevap E'dir.

Uzun odak uzaklığının dar açı anlamına gelmesi, bu objektiflerin nasıl bir bakış açısına sahip olduklarını da açıklamaktadır. Kısa ve normal odak uzaklıklı objektiflerin tersine, oldukça dar alanları görüntüleyebilen bu objektifler genel bir alan içinden ayrıntı olarak tanımlayabileceğimiz bölümleri görüntülemek için idealdir.

Farklı odak uzaklıklarının aynı noktadan bakış açıları.

Uzun odak uzaklıklı objektifler, aralarda kalan boşlukları azaltır, olduğundan daha dar gösterirler. Odak uzaklığı arttıkça iki nesne arasında kalan mesafeler azalır.

Bir fotoğrafçı çekeceği fotoğrafta niçin alan derinliğinin
az olmasını isteyebilir?

-Alan derinliğini aşırı azaltarak “bokeh” etkisiyle farklı dokular yaratmak
isteyebilir. 

Buna göre doğru cevap A'dır.

85 mm., 105 mm., 135 mm. ve 180 mm. sabit odak uzaklıklarından ve bunlara yakın mm. ölçülerine sahip olan objektiflerden oluşan grup, özellikle portre
fotoğrafçılığında tercih edilmektedir. Doğru cevap E'dir.

Görüş noktası fotoğrafçının nesneye göre yüksekliğini belirler. Çekilen nesnenin göz düzeyi normal, daha alt noktalar alçak, daha üst noktalar yüksek görüş noktaları olarak değerlendirilir. Her üç konumda da nesnenin, izleyicide yarattığı izlenim farklıdır.

Alçak görüş noktalarında konu görkemli ve büyük görünecektir

Aşağıdakilerden hangisi uzun odak uzaklığının yarattığı ağırlık sorununu ortadan kaldırmak için ortaya konan arayışlardan biri aynalı objektiftir. 

Kuş ve yaban hayatı gözlemciliği, yakından çalışmanın mümkün olmadığı bir canlıyla ilgili yapılan görüntülemedir. Bu yüzden, tele objektiflerin sahip olduğu ayıklama özelliğinin en üst düzeyde kullanıldığı çalışma ortamlarından biri olarak tanımlanabilir.

Uzun odak uzaklığının perspektif üzerindeki etkisi nadiren de olsa, fotoğraf üzerinde istenmeyen etkilere neden olabilmektedir. Örneğin perspektif üzerindeki etkisi yığılma etkisiyle birleştiğinde, derinliği fazlaca yok edebilmektedir. Nesneler arasındaki mesafenin yığılma etkisiyle birlikte yarattığı etki, derinliğin daha az algılanmasına yol açar. Çekim yapılan alan gerçekte olduğundan daha kısa, daha yakın görünür.