Alt ekstremite amputelerinde rehabilitasyon uygulamaları temel olarak 5 dönemde gerçekleştirilir;

1. Preoperatif Dönem (II. madde)
2. Postoperatif Dönem (I. madde)
3. Preprostetik Dönem (V. madde)
4. Prostetik Dönem (III. madde)
5. Sosyal Yaşama Geri Dönüş ve Takip (IV. madde)

Bu kapsamda doğru cevap B şıkkıdır. 

Kırık iyileşmesinde pek çok faktör iyileşme döneminin süresini etkileyebilir. Bu faktörler lokal nedenlerden köken alabileceği gibi genel (sistemik) nedenlerden de köken alabilir. Lokal faktörler arasında; bölgesel travmanın miktarı, kemik ve kemik dokuyu saran periost tabakasının kayıp miktarı, kırılan kemiğin cinsi, kemiği hareketsiz tespit edebilme, enfeksiyon, lokal tümör varlığı, radyasyon, kemikte beslenme sorunları, eklem içi kırıklar ve diğer sorunlar (örneğin paget hastalığı) sıralanır.

Cerrahi sonrası ikinci haftada, parsiyel yük vererek yürüme eğitimine başlanır. Altıncı haftanın sonunda tamamen yük verilebilir.

Amputasyonlar çoğunlukla edinsel olmakla birlikte, doğumsal anomaliler nedeniyle doğuştan da olabilen ekstremite kayıplarıdır. Amputasyon yalnız ekstremite kaybı ile sınırlı kalmayan, vücut imajı bozukluğu, sosyal ilişki ve işlev kayıplarına sebep olabilen travmatik bir durumdur. Doğru cevap " A " dır.

Hastalık ilk olarak 1861 yılında İngiliz Ortopedist William Little tarafından tanımlanmıştır. Little ilk tanımlamasında “Cerebral Paresis” terimini kullanmış ve SP tıp literatüründe önemli bir yer almıştır. 19. yüzyılın sonlarında Sigmund Freud ve William Osler’da SP ve tedavisi konusunda önemli katkılar sağlamışlardır. Klinik tablo için kullanılacak terim konusunda uzun yıllar süren tartışmalar sonrasında Serebral Paralizi terimi ilk defa 1947 yılında Phelps tarafından kullanılmıştır.

Alt ekstremite amputasyonları tüm amputasyonların %80-85’ini oluşturmaktadır.

Yüzde duyu kaybı olup kollardaki zayıflığın bacaklardan daha fazla olduğu sendrom Serviko-Meduller Sendrom'dur. Doğru cevap B'dir.

Amputasyon, Alt veya üst ekstremitenin tamamının veya bir kısmının kalıcı
kaybıdır.

Sinir Hasarları ve İyileşmesi

Nöropraksiya tip bir olarak isimlendirilen birinci derece sinir yaralanmasıdır. Sinirin iletiminde azalma söz konusudur. Yaralanma bölgeseldir, genel değildir ve sinirin akson bölgesinin devamlılığı korunmaktadır.

Diplejik Tip sıklıkla, erken doğum ve/veya düşük doğum ağırlığı sonrası görülen klinik tablodur. Prematürelerde (erken doğan bebekler) iskemik beyin yaralanmasına neden olan periventriküler lokomalazi en yaygın nedenlerdendir. Gövde ve ekstremitelerin tutulumu ile karakterize olup alt ekstremiteler üst ekstremitelerden daha fazla etkilenmiştir.Hafif etkilenimli diplejik çocuklarda ayak kaslarındaki tonus artışından dolayı (kas kasılmaları) parmak ucu yürüyüşü görülür. Bunun dışında, bacaklarını çaprazlayarak yürüme (makaslama yürüyüşü), dizleri bükük yürüme gibi yürüyüş paternleri de görülebilmektedir. Nöbet, sık görülen klinik bir bulgudur. Gözü odaklayamama, istemsiz göz titremeleri (nistagmus), şaşılık (strabismus) ve körlük sıklıkla görülen göz ve görme ile ilişkili bulgulardır. Doğru cevap B'dir.

Tüm aktivitelerinde bağımsız olan hasta grubu; L5 seviyesi hasta grubudur. Diğer seçeneklerdeki hasta grupları belli günlük yaşam, kişisel bakım veya transfer fonksiyonlarında kısmen veya tamamen bağımlıdırlar ve yardıma ihtiyaç duyarlar. Doğru cevap C seçeneğidir.

Monopleji tek bir ekstremitenin etkilendiği klinik SP
tablosudur.Bu yüzden sorunun cevabı E seçeneğidir.

Down sendromlu genç yetişkinlerde yürütülen aerobik bir kürek eğitim programının, egzersiz dayanıklılığını ve çalışma kapasitesini artırdığını ortaya koymaktadır.

Ağrı yönetiminde ilaç ve girişimsel tıbbi yaklaşımlar dışında kullanılan yöntemler-in başında fizik tedavi ve rehabilitasyon temelli yaklaşımlar gelmektedir. Ağrıya fizik tedavi ve rehabilitasyon temelli yaklaşımlar ile müdahale bir disiplinler  arası ekip tarafından yürütülür. Ağrıyı azaltmak için fizik tedavi ve rehabilitasyon temelli yaklaşımlar içerisinde yer alan uygulamalar Sıcak uygulama; Soğuk uygulama; Zıt banyolar; Transkutaneal elektrik stimülasyonu; İyontoforezis; Traksiyon; Elle yapılan uygulamalar ve Egzersiz olarak açıklanmaktadır (Benny, Grabois, Tung Chan, 2014). Doğru cevap E' dir.

Engelli çocuklarda obezite riski daha yüksektir. Fiziksel aktiviteye ve / veya spora katılımı etkileyen çeşitli faktörler vardır. Bu faktörlerden bazıları fiziksel, sosyal ve çevresel engelleri; kaynaklara erişim eksikliğini, ebeveyn görüşleri ve desteğini içerir. Doğru cevap E şıkkıdır.

Çocuklarda konjenital ekstremite kusurları, edinsel amputasyonlardan 2/1 oranında daha fazladır. Doğru yanıt B seçeneğidir.

Juvenil Romatoid Artrit'te, doğru bir biçimde tasarlanmış aerobik egzersizler, eklem iltihabını alevlendirmeden kondisyon bozulmasının önüne geçilmesinde yardımcı olabilmektedir.