Ülkemizde yapılan en ucuz gölgelendirme uygulaması, sera örtü malzemesinin dış yüzeyine kireç sürülerek yapılır. Kireç uygulaması kalıcı gölgeleme etkisi oluşturduğundan kontrol altına alınamaz.

Sebze yetiştiriciliğinde, çift sıralı dikim yapılarak doğal zemin en uygun biçimde değerlendirilebilir. Bu dikim şeklinde her iki sıra arasına bir servis yolu bırakılır.Taban düzenlemesinde öncelikle servis yolu genişlikleri belirlenmeli, buna bağlı olarak servis yolu düzeni ve bitki yetiştirme yerlerinin genişlikleri netleştirilmelidir.

Sera yetiştiriciliği aşağıdaki yararları sağlamaktadır.

• Yetiştiriciliğin tüm yıla yayılmasıyla yılda birden fazla ürün alınması, dolayısıyla birim alandan elde edilen gelirde artış sağlanır.
• Seradan elde edilen ürünlerin pazara erken ya da geç çıkartılması sorunu yoktur. Pazarda sürekli ürün bulunmaktadır.
• Birim alandan elde edilen verim ve ürün kalitesi artar.
• İşletmede sürekli iş olduğundan işgücü yönünden yıl boyunca büyük değişiklik olmaz. Tarımdaki mevsimlik işgücü gereksinimi süreklilik kazanır.
• Sera yapı elemanları ve ekipmanlarının üretimiyle ilgili yeni sanayi kollarının gelişmesine yardımcı olur.

Sera içerisinde yol, tabla (masa) ve hendekler düzenlenirken, kullanım alanı ve ürün taşıma kolaylığı göz önünde bulundurulur. Yol alanının sera taban alanına oranı, ekonomik nedenlerle % 30’u geçmemelidir ve taşıma yükünü kaldırabilecek biçimde düzenlenmelidir.

İyi tasarlanmış bir sera, bitki gelişimi için gerekli olan iklim koşullarını sağlamalı, yıl boyunca üretime olanak tanımalı ve önemli iklim faktörlerini belirlenen optimum değerlere olabildiğince yakın olacak biçimde sağlamalıdır. Bu nedenle, seraların yüksek ışık geçirgenliğine, düşük ısı tüketimine, yeterli havalandırma etkinliğine, yeterli yapı mukavemetine ve yapının tamamının iyi bir mekanik davranışa sahip olması, inşaat ve işletme maliyetinin düşük olması gerekir.

Kimyasal özellik yönünden en sık rastlanan sorun sulama suyundaki tuz içeriğidir. Tuz içeriği 600 ppm’den düşük suların kullanılmasına özen gösterilmeli 1200 ppm’i geçen sular kesinlikle kullanılmamalıdır.

 Ticari anlamda sera yetiştiriciliği 19’uncu yüzyılın sonlarında başlamış ve 1945’ten sonra da hızlı bir artış göstermiştir. Seraların ticari bir nitelik kazanmasıyla birlikte seralarda kullanılan iskelet malzemesinde de bir değişim gözlenmiş, ahşap iskeletin yerini çelik iskelet almaya başlamıştır. Plastik filmlerin kullanılmaya başlandığı 1960’lı yılların başlarına kadar cam seralar örtüaltı tarımında egemen olmuş, bu tarihten sonra da plastik seralar yayılmaya başlamıştır.

Yaprak alan indeksi (LAI), bitki standında bulunan tüm yaprak alanlarının, izdüşümü oldukları toprak alanına oranıdır.

Psikometrik diyagram kullanılarak nemli havanın duyulur ısıtılması durumunda kuru termometre ve ıslak termometre sıcaklığı artar. Çiğlenme noktası sıcaklığı değişmez. Doğru cevap A şıkkıdır. 

Isıtma ve soğutma yapılmayan, ılıman iklim özelliğine sahip yörelerde kullanılan veya soğuğa dayanıklı bitkilerin yetiştirildiği seralar soğuk seralardır.

Bireysel seralar: Çeşitli büyüklüklerde tek başına kurulan, çatısı basit, hiçbir yapıyla bağlantısı olmaksızın kurulan seralardır.

Kaliteli ve bol ürün almaya olanak sağlayan damla sulama yönteminde sera içi oransal neminin yağmurlama sisteminde olduğu gibi artması söz konusu olmadığından, mantari hastalıkların ortaya çıkması ya da yayılması azalır. Sera içinin tümü ıslatılmadığından toprak işleme, ilaçlama, hasat ve taşıma gibi tarımsal işler sulamaya bağımlı olmaksızın yapılabilir.

Temellerin boyutlandırılması, sera iskelet yapısının şekli, zemine iletilecek toplam yük, temel çeşidi ve zemin özelliklerine bağlı olarak yapılır.

M Tipi Çatılı Seralar: Birden çok beşik çatılı seranın bir araya gelmesiyle oluşan blok seralarda görülür.

aspiratör negatif basınçla içerideki havayı emerek dışarı boşaltır; vantilatör pozitif basınçla dışarıdan temiz havayı alır. Her iki yöntemde de, hava giriş/çıkış noktalarında sıcaklık ve nem farklılıkları oluşur. Hava girişi ve çıkışı arasındaki mesafe 40 metreyi geçmemelidir. 

Türkiye’de örtüaltı  tarımı 1940’lı yıllarda kamu kuruluşları tarafından Antalya ve İçel’de kurulan seralarla başlamıştır.

 Ticari anlamda sera yetiştiriciliği 19’uncu yüzyılın sonlarında başlamış ve 1945’ten sonra da hızlı bir artış göstermiştir. Seraların ticari bir nitelik kazanmasıyla birlikte seralarda kullanılan iskelet malzemesinde de bir değişim gözlenmiş, ahşap iskeletin yerini çelik iskelet almaya başlamıştır. Plastik filmlerin kullanılmaya başlandığı 1960’lı yılların başlarına kadar cam seralar örtüaltı tarımında egemen olmuş, bu tarihten sonra da plastik seralar yayılmaya başlamıştır.

Işık kaynakları üç kategoride sınıflandırılabilir:

1. Akkor-telli lamba

2. Flüorışıl lamba

3. Deflarj lambası.

İlk ikisi sera için verimli değildir.