Sonda bulunan ه harfi kelimelerde ünlü yerine kullanıldığında kendisinden sonrakiyle bitişmez. Buna hâ-i resmiye denir.

ٍEsreli tenvin kelimenin son harfini /ın/in/ okutur. Doğur yanıt “E” şıkkıdır.

Cezm [ ْ ] (sakin, sukun) Harfin üstüne konur ve ünsüz okutur. Türkçe kelimelerde kapalı hecelerin heceyi kapayan ünsüzlerinin okunması için konmuştur.

• Tek heceli kelimelerde yazılır.  كوز göz, كور kör, سوز söz gibi.

• ilk hecesi yuvarlak, diğerleri farklı olan çok hecelilerde yazılır.  قولاق kulak, كونش güneş, قوراق kurak gibi.

• İki veya daha çok heceli kelimelerde hepsinin yuvarlak ünlülü olması hâlinde ilk hecede yazılmayabilir: بيوك büyük gibi.
• İkinci hece u, ü ise umumiyetle yazılır: قوزو kuzu, قوقولو kokulu, قابوق kabuk gibi.
• Kelime sonunda و veya ى ile gösterilir: قارشو karşu, قارشى karşı gibi.

Doğru yanıt D'dir. 

Osmanlı Türkçesinde, Türkçe kelimelerde ı ve i ünlülerini göstermek için “ى ‘‘harfi kullanılmıştır. Türkçe kelimelerin başında ı ve i ünlüsü ا ve ى elif+ye harfleri ile gösterilir: ip ایپ it ایت ایز ایش . Kelime içinde ve sonunda ى harfiyle gösterilir. Doğru yanıt "C" şıkkıdır.

Seçeneklerdeki son, sonra, bin ve yeni sözcükleri Osmanlı Türkçesinde genizsi n ile yazılmaktadır. Ancak enfiye sözcüğü diş sesi olan n yani nun ile ﺍﻧﻔﻴّﻪ biçiminde yazılmaktadır. Doğru cevap E’dir.

Yumuşak g'nin ince sesli kelimelerle gösterilmesi için kullanılan kâf-ı fârisinin yazımı şu şekildedir: گ. Doğru yanıt "B" şıkkıdır.

Türkçe gereklilik kipinin eki -malı, -meli, şeklindedir. “gülmek, yemek, özlemek, üzmek” fiilleri ince ünlü ile biten fillerdir ve gereklilik ekinin لی مه biçiminde yazılması gerekmektedir. “atmak” fiili ise kalın ünlü ile biten bir fiildir ve gereklilik ekinin مالی biçiminde yazılması gerekmektedir. Doğru cevap E’dir.

يورو fiilinin ikinci tekil şahıs öğrenilmiş zaman çekimi: يورومشسك "yürümüşsün"dür. 

Ötreli tenvin ـــٌـ kelimenin son harfini /un/ün/ okutur. Doğur yanıt “D” şıkkıdır.

Türkçede heceler açık ve kapalı olmak üzere iki grupta incelenir. Açık hece: bir ünlüden oluşan ya da ünlüyle biten hecedir. Tek ünlü hece: a-cı, ; Ünsüz-ünlü hece: ka-ra; Kapalı hece: ünsüzle biten hecedir. Ünlü-ünsüz hece: ak; Ünsüz-ünlü-ünsüz hece: kay; Ünlu-ünsüz-ünsüz hece: alt; Ünsüz-ünlü-ünsüz-ünsüz hece: dört. Doğru cevap E’dir.

Her Türkçe kelimenin temeli bir köke dayanır. Sonra bir ya da daha fazla yapım eki ve çekim eki gelir. Türkçe kelimelerde kök, tek başına bir anlam taşıyan bir ses topluluğudur. Yapım eki, köklere birleşmek suretiyle onların anlamlarını değiştiren unsurlara denir. Doğru cevap A.

Seçeneklerdeki ön edatlar ve anlamları şöyledir: براى - berây-ı (için), تا - tâ (kadar, değin), از - ez (-dan, -den) ve با - ba (ile; -a, -e, -lı, -li ). در  -der ön edatı ise “-da, -de, -içinde“ anlamında kullanılan bir ön edattır. Doğru cevap C’dir.

Osmanlı Türkçesi Alfabesinin temeli 28 harfli Arap alfabesine dayanır. Arap alfabesinde bulunmayan bazı sesler İranlı ve Türkler tarafından ilâve edilerek geniş Osmanlı Türkçesi Alfabesi oluşturulmuştur.

Seçeneklerdeki kelimelerin okunuşları ve çekimleri şöyledir: بولورلر bulurlar 3. Çoğul kişi, بولورسك bulursun 2. Tekil kişi, بولور bulur 3. Tekil kişi, بولورز buluruz 1. Çoğul kişi çekimi. بولورلر bulurum kelimesi geniş zamanda I. tekil kişi ile çekimlenmiştir. Doğru cevap B’dir.

سويله söyle

كريسنلر girsinler 

كوره م göreyim 

اكالسه ق anlasak 

Doğru cevap B.

 birun (dışarı), gey (çok, pek), sonra, nice (nasıl) ve acaba anlamına gelir. Doğru yanıt C'dir. 

اويوسه (uyusa) dilek-şart kipinde çekimlenmiştir. Doğru yanıt A'dır. 

Ötre, harfin üstüne konur ve harfi /o/ö/u/ü/ okutur.

Üstün: (Arapçası fetha), harfin üstüne konur ve harfi /a/e/ okutur. Doğru cevap "A" şıkkıdır.