"İstif’âl", "Müfâ’alet", "Tefâ’ul", "İnfi’âl" kelimelerindeki kalıplar mezîdünfih masdarların kalıplarındandır. Ancak "fu’ûlet" kalıbı sülâsî mücerred masdar vezinlerindendir.

Ketebe “yazdı” fiil kökünün ism-i fâ'ili كاتب kâtib (yazan, yazıcı), ism-i mef'ûlü مكتوب mektûb (yazılan şey)'dur.

Kelime başındaki mim harfinin zâid olduğu durumlarda bu kelimeye mimli masdar denmektedir. +iyyet son ekiyle isim ve sıfatlardan yapılan soyut isimlere ise mec’ûl masdar denmektedir. Bu bilgi doğrultusunda bakılınca "Merhamet", "Maksad", "Meşgale", "Muhabere" kelimeleri mimli masdar, "Mülkiyyet" mec’ûl masdardır.

Özetlemek anlamına gelen kelime “icmâl”dir. İf’âl bâbındaki bu kelimenin ism-i fâ’ili “mücmil”; ism-i mef’ûlü ise “mücmel” olmaktadır.

Gerçekte olmayan bir hâli varmış gibi göstererek yapmacıklık ifade eden kelimeler türetebilen mezîdünfih masdar kalıbı tefâ‛ul kalıbıdır.

Asıl isimler (ism-i câmid) grubuna giren kelimeler özel isimler, cins isimleri ve sayı isimleridir.

Fiilden türemiş isimler (ism-i müştak) ise masdar isimleri, ism-i fâ'il, ism-i
mef'ûl, sıfat-ı müşebbehe, mübâlağa-i fâ'il, ism-i tafdîl, ism-i mekân, ism-i zamân,
ism-i âlet, ism-i tasgîr, ism-i mensûb olarak gruplara ayrılır.

Edat ve harf-i cerler hariç bu kelimeleri dilbilgisel görevlerine göre isim ve sıfat
olarak da sınıflandırmak mümkündür:

İsm-i câmid grubuna giren bütün kelimeler, masdarlar, ism-i mekân, ism-i zaman, ism-i âlet, ism-i tasgir cinsinden kelimeler isimdirler.

İsm-i fâ’il, ism-i mef ’ûl, sıfat-ı müşebbehe, mübâlağa-i fâ’il, ism-i tafdîl, ism-i
mensûb cinsinden kelimeler ise sıfattırlar

 "افلاس- مفلس fiilinin if'âl bâbındaki ism-i fâ'ilidir. Doğru cevap B'dir.

Arapça kelimelerde sayı kategorisi teklik, ikilik (tesniye) ve çokluk (cem') şekillerinde yapılır. Sadece "iki harf" anlamındaki harfân kelimesi ikilik gösterir. Diğerleri çokluk sigalarıyla çekimlenmiştir.

Sözü edilen bâb if'âl bâbıdır. 

<İf'âl افعال Bâbı

Bu bâbda baştaki ve ortadaki elifler “ ا” zâid, yani ekleme harflerdir.  كرم kerem “cömertlik” → اكرام ikrâm “ağırlama”  خروج hurûc “çıkma” → اخراج ihrâc “çıkarma, ihraç etme” سرف sarf “harcama, kullanma” → اسراف isrâf “boş yere kullanma” 

Bu bâbdaki masdarların çatısı geçişlidir, yani nesne alır. Geçişsiz bir fiil bu bâba nakledildiği zaman geçişli olur ve nesne alır: علم ilm → اعلام i'lâm “(bir şeyi) bildirme” ظهور zuhûr “görünme” → اظهار izhâr “(bir şeyi) meydana çıkarma, gösterme”>

Doğru yanıt C'dir. 

A, B, C ve D şıkları Fu'ûl vezninde çekimlenmiş çoğul sözcükler iken, E şıkkındaki sözcük Fu'ul vezninde çekimlenerek çoğul yapılmıştır. Bu nedenle diğerlerinden farklıdır. Doğru cevap E şıkkıdır.

Kelime yapımı belli kalıplara göre olduğu için, bu zâid harflerin hangi harfler olabileceği bellidir. Aşağıdaki harfler, kelimenin kalıbına göre zâid harflerden olabilir:

أ (hemze) ,ا, ت, س, م, ن, و, ٥, ى

Bu bilgi doğrultusunda doğru cevap C şıkkıdır.

İsm-i fa?îl ve ism-i mef?ûl olarak verilen kelimelerin kök harflerinin anlamı bilin-mese de ne tür bir anlam grubuna dahil olduğu bilinir. İsm-i fâ?il yapan, eden; ism-i mef?ûl yapılan, işten etkilenen anlamlarını verir. mazlum kelimesine bakıldığında zulme uğrayan anlamını bulmamız gerekir. Diğer kelimelerin an-lamları doğrudur.

Aslî harflerinden üçüncüsü illet harflerinden biri olan kelimelere nâkıs denir. Şikâyet bu türdendir. Doğru cevap B'dir.

Bu bâbda baştaki elif “ا ,“nûn “ن “ve ortadaki elif “ا “eklemedir.

Bu bâbdan türeyen masdarların çatıları özneleri bakımından genellikle dönüşlü, bazen de edilgendir.

Nesneleri bakımından ise geçişsizdir, yani nesne almazlar.

Bu bâbdaki masdarların ism-i fâ'illeri münfa'il منفعل vezninde gelir.

İnfi'âl bâbındaki kelimelerin ism-i mef'ûlü kullanılmaz.

علم ilm “bilim” kelimesi semâî/mücerred bir masdardır. Yalın isim gibidir. Anlamı konusunda yapısından doğan herhangi bir sezgiye sahip olamayız. Bu kelimenin anlamını bir kaynaktan öğrenmiş olmalıyız.

İf'âl bâbının ism-i fâ'ili مفعل müf'il vezninde gelir. Buna göre اكرام ikrâm kelimesinin ism-i fâ’ili مكرم mükrim “ikram eden, ikram edici” şeklindedir.

İlleti harfler elif, vav ve ye’dir. Seçeneklerde bulunan bütün kelimeler türemiş sözcüktür. Ancak sadece A şıkkındaki “ihâfe” sözcüğünün asli harfleri arasında illetli harf bulunmaktadır. Gurûb > gayn-ra-be, sâlih > sad-lam-ha, Hitâb > hı-tı-be, cehâlet > cim-he-lam aslî harflerinden türemişlerdir. İhâfe ise hı-vav-fe kökünden gelmektedir.