İsm-i fâ'il, fiilde belirtilen hareketi, oluş veya kılışı yapanı ifade eden kelime türlerine verilen isimdir.

İsm-i mef'ûl, fiilde belirtilen hareket, oluş ve kılışa maruz kalanı, etkileneni ifade eden kelime türlerine verilen isimdir. 

İsm-i tafdîl, sıfatlarda derece açısından daha üstünlüğü gösteren bir kelime kategorisidir. 

İsm-i tasgîr, isimlerde küçültme kategorisidir. Türkçedeki +cık/+cik,+cığaz/+ciğez ekleriyle yapılan kuzucuk, kızcığaz, lokmacık gibi kelimeler de ism-i tasgîr kategorisinin örnekleri olarak düşünülebilir.

İsm-i mekân, fiilde belirtilen hareket, kılış veya oluşun gerçekleştiği yeri ifade eden kelime kategorilerine verilen isimdir.

Mübalağa-i fâ'il, esas olarak fiilde belirtilen hareket, oluş veya kılışın özne tarafından çok fazla, aşırı derecede yapıldığını ifade eder.

Doğru yanıt A'dır. 

امر emr kelimesi fa'l veznindedir.

“İrşad” kelimesinin if'âl bâbından ism-i mef'ûlü “Mürşid”dir. Doğru cevap A’dır.

A seçeneğinde verilen ism-i tasgîr isimken, diğer seçeneklerde verilenler sıfattır. Doğru yanıt A'dır. 

Arapçada mücerred masdarlar semâî (işitip öğrenmeye dayalı, kuralsız, düzensiz), mezîdünfih masdarlar ise kıyâsîdir (kurallı, düzenli).

İf'âl bâbının ism-i fâ'ili müf'il vezninde gelir:
اكرام ikrâm → مكرم mükrim “ikram eden, ikram edici”
اسالم islâm → مسلم müslim “İslâm olan, müslüman”
اسراف isrâf → مسرف müsrif “israf eden, israf edici”
اخبار ihbâr → خمرب muhbir “haber veren, haber verici”

III. seçenekte اثبات isbât → مثبت müsbet “ispat olunmuş” if'âl bâbının ism-i mef'ûlü'ne örnektir.

Aslî harflerinin niteliklerine göre kelimeler sahih ve mu'tell olmak üzere iki gruba ayrılırlar. Sahih kelimeler sâlim, mehmûz, muzâ’af olmak üzere üç; Mu’tell kelimeler ise misâl, ecvef, nâkıs ve lefif olmak üzere dört kısımdır. Toplamda yedi olan bu kısımlara “Aksâm-ı Seb’a” denir. İçerisinde elif, vav, ye veya hemzeden birini içermeyen veya aynı cins harften birden fazla barındırmayan kelimeler sahih grubundan sâlim kısmına aittirler.

“Cehl” kelimesinin Tef'îl Bâbında kurulan masdarı “Techîl”dir. Doğru cevap C’dir.

جوامع cevâmi' câmiler anlamında gelen fevâ'il vezninde bir kelimedir. Bu kelimenin masdarı cem‘dir.

Aslî ikinci harfi vav veya ye olan kelimelere ecvef denir.

zâviyetân: iki açı

"كرم" fiili “ا “zâid, yani ekleme harfiyle → اكرام ikrâm “ağırlama” şeklinde mezîdünfih masdar olur. Doğru cevap E'dir.

İki harfli edatlar ve birkaç kelime dışında Arapçada bir kelime kökü en az üç harften oluşur. Bunlara aslî harfler denilir. Yeni kelime yapılırken bu aslî harflerin başına, ortasına veya sonuna bir veya daha fazla harf ilâve edilir. Bu ilâve harflere zâid harfler (=ekleme harfler) denilir.

Bu bilgiler ışığında doğru cevap B şıkkıdır.

Mücerred (yalın) masdarların kalıpları, belli bir anlam üretmezler; fiilden türetilen bir ismin niçin bu vezinden türetildiğinin belli bir kuralı yoktur. Toplumca o kelime üzerinde uzlaşılmıştır ve bu kelimeler dilin kullanımıyla edinilir, öğrenilir. Bu yüzden bu gruba giren masdarlara semâî masdarlar (yani işitip öğrenmeye dayalı masdarlar) da denir.

Bu bilgi doğrultusunda doğru cevap A şıkkıdır.

İki harfli edatlar ve birkaç kelime dışında Arapçada bir kelime kökü en az üç harften oluşur. Bunlara aslî harfler denilir. Yeni kelime yapılırken bu aslî harflerin başına, ortasına veya sonuna bir veya daha fazla harf ilâve edilir. Bu ilâve harflere zâid harfler (=ekleme harfler) denilir.

"Ziyâret" ve "Hitâbet" kelimeleri fi’âlet; "Husûmet" ve "Rutûbet" şıklarındaki kelimeler ise fu’ûlet kalıbıyla türemiştir. Yalnızca "rehâvet" kelimesi fa’âlet kalıbıyla türemiştir.