Metnin doğru okunuş A seçeneğinde verildiği gibi "pâdişâh-ı âlem Tatar askerine fermân eyledi ki varup Karamanoğlı’nun il ve memleketini uralar" şeklindedir.

Hatt-ı hümayun: Bazı istisnalar dışında padişahın kendi el yazısı ile kaleme aldığı yazı ve emirler. Hatt-ı şerif de denilir.

"Sakız fethine muvaffak olduklarından gayrı Belgrad muhâfazasında merdane hareket..." cümlesinin eski harflerle yazılışı:

"Memâlik" kelimesi cem'-i mükesser kalıplarından "mefâ'il" veznine uygun bir kelimedir.

Seçeneklerde verilen sözcüklerin anlamları sırasıyla beyaz, ak ( sefîd), nail olma, şereflenme, onur duyma ( mazhar ), kavga, savaş ( berûz ), oğul, çocuk (ferzend ), soy, nesil, neseb ( nijâd ) şeklindedir.

Seçeneklerde verilen sözcükler sırasıyla şöyledir: ikrâm – icâbet – inâyet – ihrâc – ikdâm. Dikkat: Seçeneklerdeki Osmanlıca yazımlar bozulmuş yazılımdan dolayı. Soru iptal edilmeli. 

Mürûr-Sebkat eşleşmesi, geçmek anlamında olup, eş anlamlıdır. Doğru cevap C'dir.

Siyâkat İlhanlılar zamanında mâlî kayıtların tutulduğu yazı türü olup Osmanlılar da da aynı şekilde mâlî kayıtlar bu yazı türüyle kaleme alınırdı. B doğru seçenektir.

"Diyârbekir Eyâleti virilüp Üngürüs seferine ta‘yîn olup Budun’a kapandı. Ve yüz on ..."

İfadelerinin eski harfli görüntüsü:

Eski harflerle verilen metnin yeni harflere eksiksiz ve doğru çevirisi, "Sûret-i hakikiyyesi nikâb-ı tahtında mestûr olup..." şeklinde olmalıdır.

Yanımızda yiyecek namına her şeyi bitirdik. Adada bulunan bitki namına ne varsa onları da tükettik. Mağaralarda, kovuklarda, kaya diplerinde yılan, ayı balığı avladık ve yedik. Ölmüş olanları gömdük. Kıtlık olunca onları gömdüğümüz yerden çıkarıp yedik.

Der-meştâ-yı mahmiye-i Edirne” ibaresinin bugünkü dile çevirisi “Edirne Şehrinde Kışlakta” dır. Doğru cevap A’dır.

Elhamdü li­llâhi­ Rabbi­’l‘âlemîn

Çeviri "Kırım Hânı Devlet Giray Hân hazretlerini da'vet buyurup..." şeklinde olacaktır.

Medîd(e): Uzun, Çok süren

Cümlenin yeni harflere çevirisi: Karaman-oğlı’na yine il ve memleketini bağışlayup ol aradan kalkup...

"hemân-dem" sözcüğü "hemen o anda" demektir. 

Şehriyâr: Hükümdar, Şehin-şâh: Şahların şahı, Şevketlü:Ulu olan, Uluvvu’ş-şân: Şanı yüce anlamına gelmektedir. Sorulan “vüsûlleri der-i devlete müyesser oldukda vüzerâ-i ızâm ve ulemâ-i kirâm ve sadr-ı şeyhü’l-islâm sellemehü’s-selâm ve sadreyn ve bi’l-cümle ocaklar huzûr-ı hümâyûnlarına da‘vet…” cümlesinin bugünkü dile çevirisi “gelişi gerçekleşince vezirler, âlimler, şeyhülislam, kazaskerler ve ocaklar padişah huzuruna davet olundular”  dır. Boşluk bırakılan yere “şeyhü’l-islâm”  kelimesi yerleştirilmelidir. Doğru cevap D'dir.

ta‘aşşuk-tefa‘‘il değil ta‘aşşuk-tefa‘‘ul olması gerekmektedir.

"Münâsebet" kelimesi, mezîdünfih masdarlardan müfâ'ale veznine uygundur.