İrsâl: 1. Gönderme, gönderilme, yollama. 2. Salıverme, koyuverme

Metinde altı çizilerek işaretlenen امتثال “imtisâl” kelimesi “Örnek kabul etme. Uymak. Ayrılmamak üzere inkıyad etme. Mesel ve kıssa söyleme. Bir şeyin suretine girme. Muvafakat ve mutabakat etme.” anlamlarındadır.

Metinde altı çizili olan ve “mükeremmetlü” olarak okunan kelime “kerem sahibi, şerefli, cömert” anlamlarındadır. Görüldüğü gibi D doğru seçenektir.

Metnin tam ve doğru çevirisi “Maka¯m-ı riyâset-penâhîye bin sekiz yüz yirmi yedi sene-i Îseviyyesi şehr-i Haziranının” şeklindedir. Doğru yanıt “C” şıkkıdır.

Osmanlı merkez teşkilatında devletin bürokratik faaliyetlerini yürüten dairelerin her birine kalem adı verilmekteydi. اقلام “aklâm” kelimesi ise bunun çoğuludur.

Metnin doğru okunuşu A seçeneğinde verildiği gibi “Fetvâhâne-i âlî pusula odası müsevvidlerinden Rizeli mekremetlü İbrahim Hilmi Efendi tarafından” şeklindedir.

Osmanlı metinlerinde "merkûm" kelimesi sıkça “yazılmış, adı geçmiş” anlamlarında kullanılmıştır. D doğru seçenektir.

Voyvoda: İslavca bir kelime olup, “yönetici, reis, vâli” vs. mânâlarına gelir. 

kudât: Kadılar.

Metinde altı çizilerek işaretlenen مقدما “mukaddemâ” kelimesi “önce, evvelce, eskiden, bundan evvel” anlamlarında kullanılmıştır.

Fenn: Hüner. Mârifet. San’at. Tecrübe. İlim. Tür, sınıf, çeşit, tabaka. Türlü. Fizik, kimya, biyoloji, matematik ilimlerinin genel adı. Deney ve isbat ile meydana gelen ilim.

hâmil: Yüklü. 2. Gebe. 3. Hâiz. 4. Sâhip, mâlik. 5. Taşıyan, götüren. 6.
Uhdesinde bir poliçe bulunan.

Osmanlı Türkçesinde فن “fenn” kelimesi “Hüner. Mârifet. San’at. Tecrübe. İlim. Tür, sınıf, çeşit, tabaka. Türlü. Fizik, kimya, biyoloji, matematik ilimlerinin genel adı. Deney ve isbat ile meydana gelen ilim.” anlamlarında kullanılmıştır.

Mevleviyet: Osmanlı ilmiye teşkilatında yüksek dereceli ve vilayet kadılıkları için kullanılan terim.

Sicil Müdüriyeti: Şeyhülislamlık dairesi içinde memurların özlük kayıtlarının tutulduğu yer.

Esvâb-ı dîvânî