Kelimeler yalın biçimleriyle yalnızca sözlüklerde yer alabildikleri için bunlara sözlük kelimeleri de denir. B seçeneğindeki açılmaduk, C’de elindeki, D’de taşındagı “dışındaki”, E’de istiyor kelimelerinin hepsi çekim ekleri almışlardır. Oysa A seçeneğindeki boyacı kelimesi yapım eki almıştır ve sözlükte maddebaşı olarak bulunur.

Kelime dip anlamına gelir.

ا: elif, پ: pe, ث: se, ح: ha, ج: cim şeklindedir.

Küçük ünlü uyumundan çıkan önemli bir sonuç, Türkçe kelimelerde ilk heceden sonraki hecelerde geniş yuvarlak
ünlülerin (o ve ö) bulunmamasıdır. Ancak,bitişik yazılan birleşik kelimelerde ve bir birleşik yapıdan gelen şimdiki zaman ekinde bu kural işlemez:مجيد اوزى Mecidözü, ﺗپهكوز Tepegöz;آليور ałıyor gibi.

Hece sonundaki çift ünsüzler arasında türeyen ünlü, hece ünlüden ibaret ya da başında ünlü bulunan bir ekle bölündüğü zaman çoklukla düşürülür: ömür, ama: ömre, ömrün; şükür, ama: şükrü; kahır, ama: kahrından gibi. Ancak düşürülmediği de olur: davulun havuzun, tohuma gibi. Bu durum kelimenin halklılaşma derecesiyle ilgilidir.

A seçeneğinde verilen اولمغيله “olmağıla” kelimesindeki -mağıla Osmanlı Türkçesinde kullanılan bir zarf-fiil ekiydi. B, C, D ve E seçeneğinde sıfat-fiil bulunmaktadır.

sádr “göğüs, ön, baş, önder, başkan” anlamlarına gelmektedir.

Bitişen harfler. Hem kendileriyle, hem kendilerinden önce ve sonra gelen öteki bütün harflerle bitişirler. Bu duruma göre, biçimleri özellikle başta ve ortada değişikliğe uğrayan harfler bunlardır. Bunlar, önceki harf bitişmeyen harfse baştaki şekliyle, bitişen harfse ortadaki şekliyle yazılır; sonda yer aldıklarında ise yalın biçimlerine kavuşur: ha ح, çim چ, cim ج, se ث, te ت, pe پ, be ب, zı ظ, tı ط, dad ض, sad ص ,şın ش, sin س, hı خ, lam ل, kef ك, kaf ق, fe ف, gayın غ, ayın ع, mim م, nun ن, he ه, ye ى.

Bu bilgiler doğrultusunda D şıkkında lam harfi kendinden sonra gelen mim harfiyle birleşmeliydi. Bu nedenle doğru cevap D şıkkıdır.

a e o ö harfleridir.Doğru cevap ''A'' şıkkıdır.

قاپى sözcüğünde uzun i (î) ünlüsü bulunmamaktadır.

Farsçanın kelimelerinde hece sayıları kelimeler Arapçanınkiler gibi kalıplara bağlı olmadığından, belirli sayıda değildir.

Harfin Türkçe karşılığı "kef"dir.

“muallimât” kelimesi dişil cem-i salim bir kelimedir.

Arapça Kelimelerde yazımında yapılan değişikliklerde yazıda benimsenmiş olanlara ‘’(put)  پوت yerine بت’’ kelimelerini örnek olarak veremeyiz.

A seçeneğinde bulunanبوشدر “boştur” kelimesinde ek fiil 3. teklik kişi bulunmaktadır. Bunun dışında B seçeneğinde sıfat-fiil, C’de emir-istek 2. tekil kişi çekimi, D ve E’de fiilden türemiş isim bulunmaktadır.

“İnsan” kelimesinde uzun ünlü olmamasına rağmen “i” harfi gösterilmiştir. Bu nedenle doğru cevap E şıkkıdır.

Kelimedeki ünlü harf, hecenin kurucu üyesi ve direğidir. Öteki üyeler (ünsüzler) bunun ardında ve önünde açıklık derecelerine göre yer alırlar. Seslerin bu düzenli sıralanışı Türkçe’nin bütün hecelerinde kapalıdan en açığa doğru yükselen, sonra da bu en açıktan en kapalıya doğru inen bir düzenlilik özelliği kazandırmıştır. Türk hecesindeki bu özelliğe ‘’Tek dorukluk’’ adı verilir. Bu nedenle doğru cevap A şıkkıdır.