Belirtme edatının lâm’ının okunmadığı harflere حروف الشمسيه(hurûfü'ş-şemsiyye) denir. Doğru cevap D'dir.

"ﺏ ج ح خ ﻉ ﻍ ف ق ك م و " harfleri hurûfü'l-kameriyyedendir. Doğru cevap A'dır.

قرم baḳaram,

Niyetli Gereklik
Niyete bağlı bir gereklik; başka bir deyişle, bir kılış ve oluşun gerçekleştirilmesine karar verme gerekliğini anlatır. Bu kipin çekimi şöyledir: atmak gereğim / atmak gereksin/ atmak gerektir ~ atmak gerek / atmak gereğiz / atmak gereksiñiz / atmak gerektirler.

Görüldüğü gibi D doğru seçenektir.

 züğürdün çenesini (adtakımlarının çekimi) 

 ecnebilerin içişlerimize müdahele etmesi (Adtakımının İki Üyesinin Birbirinden Uzak Düşmesi)

 Ettiğin zulme senin hadd ü hesab olmayıca? (Adtakımının Üyeleri Arasında Sıra Değişikliği) 

 Kurban bayramı (Belirsiz adtakımı- Birinci üye (katılan) ikinci üyeyi tanıtır)

 Aşk şarabının ateşi (Zincirleme adtakımı)

Doğru yanıt E'dir. 

üzre/üzere اوزره : Zengin kavramları olan yer gösteren bir takıdır. Kurduğu öbekler daha çok yer ve nicelik zarfları olarak çok kullanılmıştır. Doğru yanıt “C” şıkkıdır.

اتماق" fiilinin bildirme kipinin geniş zaman 3. tekil kişi çekimi ﺁتر-atar şeklindedir.

اب bâ- ( = ile, -e, -li):
صخصو با bâ-husûs “özellikle, bilhassa”, ر وقا با bâ-vaḳâr “vakarlı, oturaklı, ağır başlı”,
تتحريرا با bâ-tahrîrât “yazıyla”.
ب be- ( = ile, -e ): Bitişik yazılır:
بنام be-nâm “namlı, ünlü”, بجد be-cidd “gayretli”.
رب ber- ( = üzre, üzere, üzerine, üzerinde, üstünde):
حمشرو ال منو بر ber-minvâl-i meşrûh “açıklandığı üzere”.
بی bî- (= -sız): Bitişik yazılır:
هبيچار bî-çâre “çaresiz, zavallı”, بيكناه bî-günâh “günahsız”.
رد der- ( = içinde, içine, -de):
درآن der-ân “o anda, hemen”, كنار در der-kenâr “kenar yazısı; kucaklama”, نيام در der-niyâm
“kınında, kın içinde”.
زا ez- ( = -den):
از ez-cân ü dil “canıgönülden”, از هر جهت ez-her cihet “her yönden”, از بر ez-ber “göğüsten,
içten; bellemiş olarak, okuyarak değil de zihinden”.
ن / نا ne-nâ- ( = -siz):
نادان nâ-dân “bilgisiz, kaba”, نامتناهی nâ-mütenâhî “sınırsız, uçsuz bucaksız”, ميد نو nevmîd
( < ne+ümîd) “umutsuz” gibi.

"Alarga", savulun, çekilin anlamlarındadır. Doğru cevap B'dir.

Fiil tabanlarının zaman ve kişi ekleri almış şekillerine çekimli fiiller diyoruz. Söz içinde bir yargıyı tamamladığı için bu durumdaki fiil bitmiş fiil adını alır. Çekimli bir fiil zaman ve kişi eki aldığında taşıdığı kavramlara yeni iki kavram yüklenmiş olur. Bu iki kavram çekimli bir fiilin ayrılmazı, şartıdır. Bunlara ek olarak, çekimli fiillerde kişiye bağlı sayı kavramı bulunur. Tekil için ek yoktur. Çoğul ise bir ekle belirtilir. Doğru cevap E'dir.

en bu takılardan biri değildir.

Türkçe'nin tam tersidir.

Farsça’da meslek adları kılıcı (fail) adlarından ی -î ile türetilmiştir. Bu ek Arapça kılıcı adlarına da getirilmiş, onlardan da meslek adları yapılmıştır. Osmanlı Türkçesi’nde bunlar da kullanılmıştır.

Geçişli fiillerde eylem dışa dönüktür; eyleyen (özne), eylemini bir nesne üzerinde gerçekleştirmekte, böylece bir nesne etkilenmektedir: ,sevmek سومك ,içmek ايچمك ,getirmek كتورمك ,kapamaḳ قاپامق ,açmaḳ آمچق ,ḳırmaḳ قريمق
ييمك yemek gibi. Bu bilgiden yola çıkarak bakıldığı zaman doğru cevap B şıkkıdır.

Doğru cevap A'dır.

C seçeneğinde yer alan Farsça "Heftâd" sayı sıfatının Türkçe karşılığı Yetmiş'tir. Doğru cevap C'dir.

Türkçe’nin bütün kelime kökleri iki öbek içinde toplanır: isim kökleri, fiil kökleri. Bu iki öbekte yer alan kelimelerin yapım ve çekim ekleri ayrı olduğu gibi, söz içindeki işleyişleri, kurdukları ilişkiler ve karşıladıkları kavramlar da farklıdır. Kendi yapım ekleriyle uzamış, gövde ya da köken diye adlandırdığımız kelimelerle birleşik kelimeler de, kök kelimeler gibi, iki öbek oluşturur.

b. İyelik Eklerinden Gelen Kişi Ekleri
Bunlar,
1) isim fiilinin geçmiş ve şart çekiminde:
كوزل ايدمgüzel idi-m, كوزلدمgüzel-di-m, كوزل ايسمgüzel ise-m, كوزلسمgüzel-se-m,
2) diğer fiillerin geçmiş zaman ve şart çekimlerinde:
آلدمał-dı-m, سودمsev-di-m; آلسمał-sa-m, سوسمsev-se-m gibi;
kullanılan kişi ekleridir. Dolayısıyla B doğru seçenektir.

 güneş harfleri ve  ay harfleridir. 

Doğru yanıt A'dır.