Güvenlik görevlilerinin kendilerine veya başkalarına yönelik ani ve hayati tehlike düzeyindeki bir tehdidi gidermek için kullanmak zorunda kaldıkları güç uygulamaları ‘yüksek yoğunluklu kuvvet’ olarak tanımlanır.

Kuvvet kullanımı da kendi içinde en genel anlamda ‘savunma’ (defensive) ve ‘saldırı’ (offensive) olmak üzere iki kategoriye ayrılır. 

Zor kullanma; kişilerin kendilerine terettüp eden belirli bir yükümlülüğün gereklerine uygun davranmamaları hâlinde, bu yükümlüğün gereklerine uygun davranmalarını sağlamak amacıyla ve ancak kanunla verilen yetkiye dayalı olarak başvurulabilecek bir yetkidir.

Postmodern çağın demokratik toplumlarındaki güvenlik hizmeti anlayışı Orta Çağ ve Modern Çağın aksine ‘sivil’, ‘çoğulcu’, ‘demokratik katılım ve denetime açık’, ‘mikro’ ve ‘birey merkezli’ yaklaşımlara ağırlık vermektedir. Toplum merkezlilik bunlardan birisi değildir.

‘Özel güvenlik mensuplarını ilgilendiren etik sorunlar aşağıda sıralanan genel başlıklar altında kategorize edilebilir.

• Mesleğini ‘kamu hizmeti’ bilinci ile yerine getirmek
• Öncelikli olarak kamusal/kurumsal yarar ve çıkarları gözetmek
• Bireysel beklenti ve çıkar peşinde olmamak

• Görevlerinde tarafsız olmak ve negatif ayrımcılık yapmamak.

Bireylerin doğum sonrası erken sosyalleşmede edindikleri farklılıklar dil, din, inanç-mezhep ve bölge-hemşirecilik olarak sıralanabilir

Bir kişinin güvenlik görevlisi olduğunun kolayca bilinebilmesi için gerekli olan ilk unsur üniformadır. U¨zerinde üniforma olan bir güvenlik görevlisi başkalarınca hemen fark edilerek tanınır ve görevlinin sürekli olarak kendisini ve yapacağı görevi açıklamasına gerek bırakmaz. O¨zel Güvenlik Hizmetlerine Dair Kanun’un 13. maddesine göre özel güvenlik personelinin görev alanları içinde üniforma giymeleri yasal bir zorunluluktur.  

Toplumsal olaylarda kalabalıklara karşı kullanılacak kuvvetin meşru ölçüsü kalabalıkları ‘kontrol’, taşkınlıkları ‘önlemek’ (prevent), ‘caydırmak’ (intimidate) ve gerektiği durumlarda da ‘dağıtmak’ (disperse) olarak tanımlanır. Bu sınırlar aşılarak kalabalığın tamamı veya bazı bireylere karşı ‘cezalandırma’ (punitive) amacıyla şiddet/zor kullanılamaz. Gelişmiş toplumlarda güvenlik görevlilerinin asli rolü suçu önlemek ve suçluları adalete teslim etmektir. Güvenlik görevlilerinin değil şüphelileri, sanıkları ve hükümlüleri bile cezalandırmak gibi bir yetkileri yoktur. 

Görevini iyi bilen ve kendinden emin olan bir personelin kuvvet kullanma öncesi uygulayabileceği ve onun kuvvet kullanma ihtimalini azaltacak görevlinin üzerindeki teçhizat, üniforma, beden dili ve fiziki mesafenin ayarlanması gibi bazı unsurlar vardır. 

Kişilerin bir yükümlülüğün gereklerine uygun şekilde davranmalarını sağlamak amacıyla güvenlik personeline kanunla verilen yetkiye zor kullanma adı verilir.

Zor kullanmadan önce, ilgililere direnmeye devam etmeleri hâlinde doğrudan doğruya zor kullanılacağı ihtarı yapılması uyarmadır. Bedenî kuvvet; polisin direnen kişilere karşı veya eşya üzerinde doğrudan doğruya kullandığı bedenî gücü ifade etmektedir. Maddi güç kavramı; polisin direnen kişilere karşı veya eşya üzerinde bedenî kuvvetin dışında; kullandığı kelepçe, cop, basınçlı su, göz yaşartıcı gazlar veya tozlar, fiziki engeller, polis köpekleri ve atları ile sair zor kullanma araçlarını ifade etmektedir. 

Varlığını devam ettirme arzusu insana doğuştan verilmiş temel güdülerden biridir. Bazı bilim adamlarına göre, en temel güdü sayılan varlığını devam ettirme arzusu, diğer bazı güdülerle desteklenmektedir. Bunlar insanın canlılığını devam ettirebilmesi için ‘yiyip içmesi’, neslini devam ettirebilmesi için ‘cinsel ilişkide’ bulunması ve varlığına yönelmiş tehlikeleri gidermek için ‘kendini savunması’ olarak özetlenebilir.

İçgüvenlik sektörünün kamu ayağını oluşturan polis ve jandarma gibi genel güvenlik (kolluk) kuramlarının yasal görev ve yetkileri ‘idari’ ve ‘adli’ olmak üzere iki genel kategoriye ayrılmaktadır.

Güvenlik personelinin görev ilişkilerinde sahip olması gereken temel ilkelerin başında insanlara ve olaylara karşı ‘sağduyu’ (common sense) ile yaklaşması gelir. Güvenlik görevlisinin güvenlikle ilgili sahip olması gereken sürekli uyanıklık ve duyarlılık ha^li onun genel anlamda insanlara ve olaylara karşı sağduyulu bakış ve yaklaşımını engellememelidir

Bir güvenlik görevlisinin hemşerisi olduğunu anladığı bir kişiye karşı başkalarına gösterdiğinden daha fazla kolaylık göstermesi bir tür kayırmacılıktır.

Kamu personelinin kullandığı kaynakların halka ait olduğu vurgusu Batı kültüründe ‘vergi mükellefinin parası’ (tax payers money) kavramı ile dile getirilirken, aynı duyarlılık Türk toplumunda ‘tüyü bitmedik yetim hakkı’ şeklinde ifade edilir. ‘Tüyü bitmedik yetim hakkı’ ifadesi ile ebette ki sadece yetim ve çocukların hakları değil o bir ülkede yaşayan insanların tamamının üzerinde hakkı olduğu ‘kamu kaynakları’ kast- edilmektedir.

Arapçada ‘yaratılış’ anlamına gelen ‘ahlak’ kavramıdır.

Kolluğun müdahalesi her zaman makul olmalıdır. Makul olan bir müdahale istisnasız olarak, yasallık, gereklilik ve orantılılık ilkelerinin her üçünü birden içinde barındırmalıdır.

Bir güvenlik görevlisinin kuvvet kullanıp kullanmayacağı sadece iç faktörler ile belirlenmez. Mesleki bir uygulama olarak kuvvet kullanan güvenlik görevlilerinin bu uygulamaları öncelikli olarak yasal bir gereklilik ve zorunluluk olmalıdır. Güvenlik görevlilerinin kuvvet kullanmalarını etkileyen dış faktörlerden bir diğeri toplumsal beklentilerdir. Güvenlik görevlilerinin içinden çıktıkları sosyokültürel yapı ve alt-kültür de güvenlik personelinin kuvvet kullanma uygulamaları üzerinde etkisi olan faktörler arasındadır. Korku ve endişe ise iç faktörlerdendir.

Kuvvet kullanımı güvenlik görevlilerinin her türlü güç uygulamalarını içeren en genel kavramdır. Bu kavram güvenlik görevlilerinin resmî varlıklarından başlayarak kuvvet kullanımının en üst düzey olan ölümcül güç kullanmasına kadar her tür uygulamayı kapsar. Ancak kullanılan güç, onun derece ve niteliğine göre farklı şekillerde tanımlanabilir. Güvenlik görevlilerinin kullandığı güç yasal sınırlar içinde olduğunda kuvvet yasal sınırları aştığında ise şiddet olarak tanımlanır.