Ünite 1: Genel Havacılığa Giriş

Giriş

İnsanoğlunun, kuşları gözlemlemeye başlamasından sonra uçma özentisi ve isteği oluşmuştur. Uçmak ile ilgili farklı efsaneler ve öyküler vardır. Bunlardan bir tanesi de yunan mitolojisinde Daedalus ve oğlu İkarus’un efsanesidir. Bu efsaneye göre Kral Minos, Baba Daedalus ve oğlunu Girit Adası’na hapseder. Hapis hayatından sıkılan Daedalus’un aklına kaz tüylerinden kanatlar yapıp bunları kullanarak adadan kaçmak gelir. İşte böylece bilinen en eski efsanevi insanlı uçuşu gerçekleştirmiş olurlar. İlkel havacılık olarak bahsedebileceğimiz bu dönemde insanlar, kuşları taklit etmekten öteye gidememiştir

Türk havacılık tarihinde ise İmam İsmail Cevheri 1010 yılında kendi yaptığı kapı benzeri kanatları kollarına bağlayarak kendini boşluğa bırakmıştır. İlk Türk hava şehidi olmuştur. 1159 yılında ise Siracettin-i Türki’nin uçuş denemeleri olmuştur. 1632 yılında Hezarfen Ahmet Çelebi kendi yapmış olduğu kanat ile, Galata Kulesi’nden Doğancılara kadar uçarak 1200 metrelik mesafeyi geçmiştir. Dünyada uçmayı başaran ilk insan olarak tarihe geçmiştir. Hezarfen ile ilgili bu bilgiler Evliya Çelebi’nin Seyahatnamesi’nden aktarılmıştır. 1910 yılında iki Türk subayının havacılık eğitimi için yurt dışına gönderilmesi ile Türk havacılığı askeri alanda ilerlemeye başlamıştır. 1912 yılında İstanbul Sefaköy’de havaalanı ve hangarları kurulmuş ve Yeşilköy Hava Mektebi, ilk sivil havacılık teşkilatı olarak hizmete girmiştir.

Sivil Havacılık Faaliyetleri

Sivil havacılık faaliyetleri, askeri havacılık dışında kalan tüm hava taşımacılık faaliyetlerini ifade etmektedir. Farklı faaliyetler için emniyetli bir şekilde uçuş yapılabilmesi amaçlanmaktadır. Sivil havacılık faaliyetlerinin tanımlanması ülkelerin hukuki düzenlemelerine göre farklılıklar göstermektedir. 1944 yılında kurulan Uluslararası Sivil Havacılık Teşkilatı (ICAO-International Civil Aviation Organization) uluslararası sivil havacılık sisteminin emniyetli, verimli, düzenli, ekonomik ve güvenli şekilde yapılanması, gelişmesi ve devamının sağlanması amacıyla gerekli kural, standart ve düzenlemeleri yapan sivil havacılık örgütüdür. ICAO’ya göre, sivil havacılık faaliyetleri Şekil 1.2’de gösterildiği gibi farklı sınıflara ayrılmaktadır. ICAO tüm üye ülkelerde asgari ortak standartları belirlemek, eşgüdümü sağlamak ve tavsiyelerde bulunmak için hazırladığı kural ve düzenlemeleri “Annex” adını verdiği “Ek” dokümanlarda toplamaktadır. ICAO tarafından düzenlenmekte olan toplam 19 ayrı konuda Annex mevcuttur.

Türkiye’de sivil havacılık faaliyetleri Ulaştırma ve Altyapı Bakanlığı adına Sivil Havacılık Genel Müdürlüğü (SHGM) tarafından 14 Ekim 1983 yılı 2920 sayılı Türk Sivil Havacılık Kanunu gereğince yürütülmektedir. Bu Kanun, kamu kurum ve kuruluşları ile gerçek ve özel hukuk tüzel kişilerinin havacılık sahasındaki faaliyetlerini kapsamaktadır. Bu Kanunun amacı; devamlı ve hızlı bir gelişme gösteren, ileri teknolojinin uygulandığı, hız ve emniyet faktörlerinin büyük önem taşıdığı sivil havacılık sahasındaki faaliyetlerin ulusal çıkarlarımız ve uluslararası ilişkilerimize uygun bir şekilde düzenlenmesini sağlamaktır.

Hava Taşımacılığı: Hava taşımacılığı, kâr amacı güdülerek veya güdülmeyerek insanların ya da yükün bir hava aracı ile yer değiştirmesi olarak tanımlanabilir. Diğer bir deyişle, hava taşımacılığı, yetki belgesi verilmiş hava taşıyıcılar tarafından yapılan tüm sivil uçuşları (havayolu taşımacılığı) ve genel havacılığı kapsayan faaliyetler bütünü olarak da ifade edilmektedir.

Havayolu Taşımacılığı: Havayolu taşımacılığı ya da ICAO’nun ifadesiyle ticari hava taşımacılığı, kiralama veya ücret karşılığında yolcu, kargo veya posta taşımacılığını içeren uçak operasyonları olarak tanımlanmaktadır. Ticari hava taşımacılığı gerçekleştirilen operasyonların düzenli olup olmamasına göre tarifeli ve tarifesiz olmak üzere ikiye ayrılmaktadır.

Tarifeli Uçuş: Tarifeli uçuş; belirli, yayınlanan bir zaman tablosuna göre veya düzenli sıklıkta düzenlenen sistematik uçuşlar olarak tanımlanmaktadır. Tarifeli uçuş, aşağıda verilen özelliklere sahiptir: a) Birden fazla devletin toprakları üzerindeki hava sahasında yapılır. b) Uçak ile ücret karşılığında yolcu, posta veya kargo taşımacılığı sağlanır. c) Aynı iki nokta veya daha fazla nokta arasında, yayınlanan zamana göre veya düzenli, bilinen sıklıkta trafik hizmeti sağlanır.

Tarifesiz Uçuş: Tarifesiz uçuş ise, tarifeli uçuşun tam aksi şekilde sağlanan ticari hava taşımacılık hizmetidir. Tarifesiz uçuş ve charter uçuş birbiri yerine kullanılmaktadır, fakat, tarifesiz ticari uçuş operasyonlarının tamamının charter uçuş olmadığına dikkat çekmek gerekir. Charter uçuş, tamamen kiralanmış uçak ile yapılan tarifesiz uçuş olarak ifade edilmektedir. Charter demek aslında özel sefer demektir.

Genel Havacılık

Genel havacılık ilk olarak Wichita, Kansas’ta doğmuştur. 20. yüzyılın başlarında Stearman, Cessna, Mooney ve Beech uçak yapım şirketleri Wichita’da kurulmuş ve burası Amerika Birleşik Devletleri (ABD) için genel havacılık endüstrisinin kalbi olarak günümüze kadar gelmiştir. Amerika’da havacılık kurallarını düzenleyen kurum Federal Havacılık Dairesidir (FAA-Federal Aviation Administration).

Genel havacılık içerisinde çok çeşitli uçuş faaliyetlerini barındırmaktadır. Bu nedenle dünyada genel havacılık ve genel havacılık faaliyetleri tanımlanırken farklılıklar görülmektedir. Dünyadaki sınıflandırma çeşitlerine bakıldığında, faaliyet sınıflandırması yapılırken uçuşun ticari mi yoksa özel mi ve ne çeşit bir hava aracı kullanılarak yapıldığına dikkat edildiği söylenebilir. Burada uçak kelimesi yerine hava aracı kelimesinin kullanıldığına dikkat çekmek gerekir, çünkü genel havacılık faaliyetleri sadece uçak ya da helikopter ile yapılmamaktadır. Bu faaliyetler için; motorlu uçaklar (tek motorlu, çok motorlu), motorsuz uçaklar (planör vb.), çok hafif hava araçları (yamaç paraşütü, yelkenkanat (deltakanat), ultralight, microlight vb.) balon, zeplin gibi hava araçları kullanılmaktadır. Genel havacılık tanımı ve faaliyetlerinin sınıflandırmaları incelenirken, genel havacılığın en çok gelişme gösterdiği ülke ABD, uluslararası kuralları ve düzenlemeleri yapan otorite ICAO ve en son olarak da ülkemizdeki durum göz önüne alınmıştır. Uçuş hizmet tiplerine göre genel havacılık

1. Ulaşım
   • charter
   • hava taksi
   • uçak kiralama
   • hava kargo
   • hava ambulans
2. Ulaşım dışı (yani havadan yapılan faaliyetler için)
   • uçuş eğitimi
   • güç hattı, boru hattı, orman, yangın, vb.
   • reklamcılık
   • gezi turları
   • helikopter operasyonları
   • balon
   • paraşüt
   • ultralight
   • uçak gösterileri
   • tıbbi tahliye
   • arama kurtarma
   • hava fotoğrafçılığı

ICAO’nun tanımına göre ise; genel havacılık, kiralama veya ücret karşılığı için yapılan tarifeli ve tarifesiz hava taşımacılık operasyonları dışındaki tüm sivil havacılık operasyonları olarak tanımlanmaktadır. Genel havacılık, ticari hava taşımacılığı veya hava işleri dışındaki uçak operasyonları olarak ifade edilmektedir. ICAO, genel havacılık faaliyetlerini ticari olmayan iş amaçlı uçuşlar, kişisel ve sportif uçuşlar, eğitim uçuşları, hava işleri için uçuşlar ve diğer uçuşlar olmak üzere beş sınıfa ayırmaktadır.

Türkiye’de havacılık faaliyetleri, SHGM tarafından yayınlanan yönetmelikler ve mevzuatlarda belirtilen kural ve düzenlemelere göre yürütülmektedir. Genel havacılık faaliyetleri için de SHGM’nin hazırladığı Genel Havacılık Yönetmeliği mevcuttur. 14 Mayıs 2013 tarihli Resmi Gazete’de yayınlanan 28647 sayılı Genel Havacılık Yönetmeliği’ne göre (SHY-6B) genel havacılık, ticari hava taşımacılığı kapsamında olmayan yolcu ve yük taşımacılığı ile ücret karşılığı olup olmadığına bakılmaksızın yapılacak hava işi ve eğitim faaliyetleri olarak tanımlanmaktadır.

SHGM yayınladığı yönetmelikte, hava işleri ile birlikte amatör havacılık faaliyetlerini de tanımlamaktadır. Amatör havacılık faaliyetleri, bir gerçek veya tüzel kişinin hiçbir mali kazancı olmaksızın yürüttüğü havacılık faaliyeti türünü kapsamaktadır.

Genel Havacılık Faaliyetleri

Genel havacılık kapsamında gerçekleştirilen faaliyetler açıklanırken, genel havacılığın en çok gelişme gösterdiği ülke olan ABD’deki sınıflandırma gözönüne alınacaktır. Bu amaç doğrultusunda, daha önce bahsedilen ABD’nin hava aracına göre yaptığı genel havacılık sınıflandırması; iş amaçlı, kişisel/sportif amaçlı, eğitim amaçlı, ticari ve endüstriyel amaçlı ve diğer uçuşlar olarak ayrılmaktadır.

İş Amaçlı Uçuşlar: İş amaçlı olarak kullanılan uçaklar (iş uçakları), havayolu işletmelerinin tamamlayıcı unsuru olup, iş dünyasının taşımacılık gereksinimlerini karşılamaktadır. Havayolu şirketleri büyük şehirlere ve iş merkezlerine taşımacılık hizmeti sağlamasına rağmen, havayolu şirketlerinin talebi karşılayamadığı birçok bölgeye iş uçakları ile hizmet verilmektedir.

İş dünyasındaki kişilerin ortak gereksinimleri olan, daha hızlı, emniyetli, güvenli, esnek uçuşlar iş amaçlı uçuşlar ile karşılanmaktadır. İş uçakları kullanılarak yapılan bu uçuşlar, en uygun taşımacılık çözümünü oluşturmaktadır. Aynı zamanda iş amaçlı uçuşlar, küçük işletmeleri ve kırsal nüfusu doğrudan nüfusun yoğun olduğu merkezlere ve üretim tesislerine bağlayarak küresel ticaret kapılarının açılmasında da en iyi olan ulaşım seçeneğidir.

İş amaçlı uçuşlar, iş dünyasında yoğun çalışan kişilerin aynı gün içerisinde farklı yerlerde bulunarak seyahat yapmalarına olanak tanımaktadır. Tarifeli uçuşlarla, tren veya araç ile birkaç gün içerisinde gerçekleştirilecek seyahat yolculukları, iş uçakları ile daha kısa zamanda gerçekleşebilmektedir. Aynı zamanda otel, yemek, araç kiralama ve diğer harcamalar gözönüne alındığında, iş uçakları ile yapılan uçuşların daha ekonomik olduğu söylenebilir. İş amaçlı uçuşlar, şirket ve kişisel uçuşlar olmak üzere ikiye ayrılmaktadır: a) Şirket iş uçuşları: Bir şirket tarafından, ticari amaç olmaksızın, profesyonel pilot veya pilotlar çalıştırılarak, şirket işlerinin yürütülmesinde yardımcı olması amacıyla uçakların yolcu ve yük taşımasında kullanılmasıdır. b) Kişisel iş amaçlı uçuşlar: Kişi veya kişiler tarafından kendi özel işlerini yürütmesine yardımcı olmak amacıyla uçakların yolcu ve yük taşınmasında ticari amaç olmaksızın kullanılmasıdır.

Kişisel ve Sportif Amaçlı Uçuşlar: İş amaçlı uçuş, ticari uçuş veya kiralanan havayolu işletmesinin uçuşları haricindeki tüm uçuşlar, kişisel uçuşları ifade etmektedir. Sahibi ya da kiralayıcısı uçağı iş amaçlı seyahat için kullanırsa iş uçağı, özel amaçlı kullanırsa kişisel uçak olur. Kişisel amaçlı uçuşlar, etkili ve verimli iş aracı olmanın yanısıra eğlenceli faaliyetlerdir. Binlerce özel pilot, arkadaş, akraba ziyaretleri, özel davetlere katılma ve uzak tatil bölgeleri için kişisel uçaklarını kullanmaktadır. Aynı zamanda doktorlar, avukatlar, muhasebeciler, mühendisler, çiftçiler ve küçük işletme sahipleri gibi değişik meslek grupları da iş amaçlı olarak kişisel uçaklarını kullanmaktadır.

Eğitim Amaçlı Uçuş: Emniyetli bir uçuşun gerçekleştirilebilmesi için eğitim en önemli unsurlardan biridir. Hem ticari hava taşımacılığı hem de genel havacılık faaliyetlerinde pilot olabilmek için, kişilerin hem öğretmen pilot eşliğinde hem de bireysel (solo) olarak belirlenen uçuş saatini dolduracak kadar uçuş eğitimi almaları gerekmektedir. Bu amaçla yapılan uçuşlar eğitim uçuşları olarak tanımlanmaktadır. ABD’nin 2013 yılı istatistikleri incelendiğinde, genel havacılık uçuşlarının toplam uçuş saatinin %17.4’lük, uçak sayısı olarak ise %7’lik kısmını eğitim amaçlı uçuşlar oluşturmaktadır. Eğitim amaçlı olarak kullanılan uçakların yaklaşık olarak %90’ı tek motorlu uçaklardır.

Ticari ve Endüstriyel Amaçlı Uçuşlar: Ticari ve endüstriyel amaçlı uçuşlar; havadan yapılan gözlem ve uygulamalar, hava taksi ve gezi turları olmak üzere farklı kategoriler için yapılmaktadır. Havadan yapılan gözlem ve uygulama faaliyetleri; zirai uygulamalar (ilaçlama, gübreleme, tohumlama vb.) yangınla mücadele, havadan reklamcılık, havadan fotoğraflama, havadan haritalama, balık sürülerinin izlenmesi, arama kurtarma, otoyol denetleme, petrol boru hattı, enerji hattı ve hava olaylarını gözlemleme, yaban hayatını koruma, hava taksi, gezi turları gibi birçok faaliyeti kapsamaktadır.

Zirai Uygulamalar: Havadan yapılan zirai uygulamalar, gıda üretimi ve sağlık kontrol önlemlerinin alınması ile ilgili işler için uçak kullanılarak yapılan faaliyetlerdir. Dünya genelinde gıda üretimin sağlanmasında ziraatçılık en temel faktördür. Zirai uygulamalar pahalı işlerdir. Japonya, Rusya ve Çin, gübreleme, erişimi güç olan bölgelere tohum atma, ürünlere zarar veren haşereleri kontrol etme, ürünleri toplama gibi faaliyetler için yüksek miktarda para harcamaktadır.

Yangınla Mücadele Faaliyetleri: Yangınla mücadele için uçaklar, helikopterler, paraşüt ve paraşütçülerden yararlanılmaktadır. Çok büyük facialara sebebiyet vermesini önlemek amacıyla yangına en kısa sürede müdahele etmek gerekir. Deniz, göl, gölet vb. gibi yerlere iniş yaparak su alma ve su üzerinde kısa sürede olsa kalabilme kabiliyetine sahip özel olarak imal edilmiş uçaklar ile bu faaliyetler gerçekleştirilir.

Havadan Reklamcılık: Havadan reklamcılık, hazırlanan reklam malzemelerinin hava aracı kullanılarak uçurulması ya da hava aracından atılması amacıyla yapılan uçuşlardır. Havadan reklamcılık uçuşları, birçok kişinin aynı anda görmesi ve haberdar olması açısından özellikle tatil yöreleri ya da spor müsabakasının yapıldığı stadyumlar gibi kalabalık yerlerde yapılmaktadır.

Havadan Fotoğraflama: Havadan fotoğraflama, hava aracı kullanarak havadan fotoğraf çekimi yapılması faaliyetidir. Şehir bölge planlamacılar, gayrimenkul şirketleri, mühendisler, yeni endüstriyel alanlar arayan iş adamları, kamu kurumları ve otoyol tasarımcıları hava fotoğraflarını kullanırlar.

Havadan Gözlem Faaliyetleri: Havadan gözlem faaliyetleri; balık sürülerini izleme, av ve yaban hayatını koruma, otoyol denetleme, güvenlik sağlama, arama kurtarma ve bunun gibi olayların uçak kullanarak havadan izlenmesidir. Balık sürülerini gözleme faaliyetleri, kıyıdan uzak balık sürülerinin tespit edilmesi amacıyla yapılır. Bu amaç için hafif uçakların kullanılması kârlı ve verimli bir yöntem olup, balıkçılık endüstrisi için önemli rol oynamaktadır.

Harici Yük Taşıma: Havadan harici yük taşıma faaliyetleri, erişimi zor olan uzak bölgelere ağır yüklerin hava araçları ile taşınmasıdır. Havadan harici yük taşımada genellikle helikopter kullanılmaktadır.

Hava Taksi Faaliyetleri: Hava taksi faaliyetleri, belirli bir programa bağlı olmayan, yolcu ve kargo taşıma amacıyla gerçekleştirilen uçuşlardır. Uçak, helikopter, balon, zeplin gibi hava araçları ile yapılan, havayolu taşımacılığı kapsamı dışındaki tüm ticari uçuşlar hava taksi uçuşları olarak değerlendirilmektedir.

Diğer Uçuşlar: Diğer uçuşlar ise, araştırma geliştirme uçuşları, test uçuşları, gösteri uçuşları gibi yukarıda bahsedilen faaliyetler dışında hava aracı kullanımı ile yapılan uçuşlardır.

Genel Havacılık İşletmeleri

Ticari hava taşımacılığı kapsamında olmayan yolcu ve yük taşımacılığı yapan işletmeler ile ücret karşılığı olup olmadığına bakılmaksızın önceden belirlenmiş bir hava sahasında ve belirlenmiş bir amaca yönelik olarak gerçekleştirilen operasyonları ve eğitim faaliyetlerini yapan işletmeler Genel Havacılık İşletmeleri olarak adlandırılmaktadır.

Türkiye’de genel havacılık faaliyetleri yapacak gerçek ve tüzel kişilerin SHGM’den izin ve işletme ruhsatı alması gereklidir. Ticari havacılıktan farklı olarak gerçek kişiler de işletme ruhsatı alabilmektedir. 2014 yıl sonu itibarıyla 65 genel havacılık işletmesi toplam 322 hava aracı ile faaliyettedir. Bu sayıya kamu kurum ve kuruluşları bünyesindeki hava araçları da dahildir. Bu hava araçlarının çoğunluğunun Türk Hava Kurumu (THK), Top Havacılık, Eskişehir Teknik Üniversitesi (pilot eğitimi) ve Türk Hava Yolları (pilot eğitimi) kullanımında olduğu görülmektedir.

Hava araçlarıyla ticari amaçla, belirli hatlar üzerinde, ücret karşılığında yolcu veya yük veya yolcu ve yük taşıması yapan işletmeler ve genel havacılık faaliyetlerini yapan işletmeler “hava taşıma işletmeleri” olarak isimlendirilmektedir. Hava taşıma işletmeleri; havayolu, hava taksi, genel havacılık ve balon işletmeleri olmak üzere dört kategoriye ayrılmaktadır. Havayolu işletmeleri, koltuk kapasitesi yirmi ve üzeri olan Türk tescilli uçaklarla yolcu taşımacılığı ile sadece yük taşımacılığı yapan ticari hava taşıma işletmeleridir. Türkiye’de SHGM tarafından ruhsatlandırılan tarifeli ve tarifesiz olmak üzere 12 tane havayolu işletmesi mevcuttur. Bunlardan 3 tanesi sadece yük taşımacılığı yaparken, 1 tanesi ise bölgesel taşımacılık yapmaktadır.

Genel Havacılık Havaalanları

Genel havacılık faaliyetlerinin sürdürülebilmesi için özellikle bir havaalanı yapılmasına gerek yoktur. Ticari hava taşımacılığı için kullanılan havaalanlarının hepsi bu ihtiyacı karşılayabilir. Bazı havaalanlarında genel havacılık uçaklarının kullanımı için ayrı bir pist ve apron tahsis edilmektedir. Daha öncede bahsedildiği gibi genel havacılıkta havayolu şirketlerine nazaran daha küçük uçaklar kullanılmaktadır. Bu küçük uçaklar, kısa pistlere, kaplamasız pistlere rahatlıkla iniş kalkış yapabilmektedir.

ABD’de ve eyaletlerinde 19.000’den fazla havaalanı, heliport, deniz uçağı üsleri ve diğer iniş tesisleri mevcuttur. Diğer iniş tesisleri, acil tıbbi müdahale gerektiren hasta/yaralı taşınması, yangınla mücadele, arama kurtama, doğal afet yardımı ve uzak bölgelere erişim kolaylığı gibi genel havacılık faaliyetleri gerçekleştiren genel havacılık uçakları tarafından kullanılmaktadır. ABD’de 2.952 tane genel havacılık havaalanı mevcuttur.

Avrupa’da ise genel havacılık faaliyetleri için kullanılan 4.200’ün üzerinde havaalanı bulunmaktadır. İngiltere’de 21.000’den fazla hava aracı faaliyette olup, bunların %96’sını genel havacılık hava araçları oluşturmaktadır. Genel havacılık faaliyetlerini yürütmek için 1.800’den fazla havaalanı mevcuttur. Fransa, yaklaşık 33.000 hava aracı ile en fazla genel havacılık hava aracı filosuna sahiptir. Genel havacılık amaçlı 400’ün üzerinde havaalanı vardır.

Türkiye’de ise, 2014 yılında SHGM tarafından hazırlanan faaliyet raporuna göre, toplam 1231 adet hava aracı bulunmaktadır. Genel havacılık hava araçları toplam hava araçlarının %26’sını oluşturmaktadır. Türkiye’de havayolu şirketleri tarafından kullanılan havaalanları genel havacılık hava araçları tarafından da kullanılmaktadır. Bunlardan bazıları, İstanbul Atatürk Uluslararası Havaalanı, Ankara Esenboğa Uluslararası Havaalanı, İzmir Adnan Menderes Uluslararası Havaalanı, İstanbul Sabiha Gökçen Uluslararası Havaalanı’dır. İstanbul Atatürk Uluslararası Havaalanı, Ankara Esenboğa Uluslararası Havaalanı, İzmir Adnan Menderes Uluslararası Havaalanı bünyesinde TAV tarafından işletilen genel havacılık terminalleri de mevcuttur.

Bazı havaalanları ise, sadece genel havacılık hava araçlarına hizmet vermektedir. İstanbul Hezarfen Havaalanı, Türk Hava Kurumu bünyesi’ndeki uçuş eğitim merkezleri; İnönü (Eskişehir), Efes (İzmir), Erzincan, Karain (Antalya) bunlardan bazılarıdır. Bu merkezler sportif havacılığın gelişmesi ve gençlere tanıtılmasında önemli rol oynamaktadır.

Genel Havacılık Hizmet Sağlayıcıları: Genel havacılık hava araçları için gerekli yer hizmetleri ve destek hizmetlerini sağlayan işletmeler genel havacılık hizmet sağlayıcılar olarak tanımlanabilir. Havaalanının ticari veya askeri operasyonlar ile ortak kullanılması durumunda havaalanının içinde ya da yakınında genellikle bir veya iki noktada bulunurlar.

Hava taşımacılık faaliyetlerinin emniyetli bir şekilde sürdürülebilmesi için birçok faaliyetin koordineli şekilde aynı anda yürütülmesi gerekebilir. Örneğin bir noktadan diğer bir noktaya uçuş gerçekleştirilirken, herhangi bir arıza nedeni ile acil iniş yapmak zorunda kalan bir hava aracına en kısa sürede bakım hizmeti verilmesi gerekebilir, ya da yakıt kritiği ile karşılaşan hava aracı acil iniş yaptığı havaalanında yakıt temin edebilmelidir. Genel havacılık hizmet sağlayıcılar bu tür ihtiyaçları karşılamaktadır.

Verilen hizmetler kapsamında; yer hizmetleri, bakım onarım, yedek parça satışı, parça değişimi, yağ/yakıt satışı ve ikmali gibi hava aracı servis ikmal hizmetleri, hava aracı satışı, hava aracı kiralama hizmetleri bulunmaktadır. Eskişehir Teknik Üniversitesi (Eskişehir), Baymap Havacılık, Tarkim Havacılık, Top Servis Havacılık, Türkiye’deki genel havacılık hizmet sağlayıcılarından birkaçıdır.