İki yabancı para biriminin birbirleri cinsinden değerini ifade etmek için kullanılan gösterim biçimine parite adı verilir. Doğru seçenek "B" şıkkıdır. 

Ellerinde Türk lirası bulunanların Amerika’dan mal ve hizmet satın almak istemelerini
arttıran her türlü faktör dolar talebini de arttıracaktır.

Döviz kurundaki değer değişmelerini ifade etmek için değer kazanımı ve değer kaybı ifadelerini kullanırız. Yerli paranın değer kazanması fiyatının artmasıdır. Bir birim yerli para ile daha fazla miktarda yabancı para satın alınmasıdır. Aynı anlama gelmek üzere bir yerli para alabilmek için daha fazla miktarda yabancı para birimi kullanmamız gerekmektedir.Türk lirasının değer kazanmasına bağlı olarak ekonomide kimi sektörler kazanç sağlayacak, diğerleri ise kayıplar yaşayacaklardır. Yerli paranın değer kazanmasıyla birlikte, ithal edilen yabancı mal ve hizmetlerin fiyatları Türk tüketicileri için ucuzlayacaktır. Yerli para biriminin güçlenmesi, yerli firmaların rekabet edebilirliğini azaltmaktadır.

TÜİK tarafından hesaplanan Üretici Fiyatları Endeksi (ÜFE), belirli bir referans döneminde ülke ekonomisinde üretimi yapılan ve yurtiçinde satışa konu olan ürünlerin, üretici fiyatlarında meydana gelen fiyat değişikliklerini karşılaştırarak hesaplanan fiyat endeksidir.

Net ihracat kalemi ile faiz oranları arasındaki ilişki biraz daha karışıktır. Yurt içi reel faiz oranlarının yukarıya doğru hareket ettiği bir ekonomik ortamda, yerli para cinsinden aktiflerin getirileri artacaktır. Beklenen getirideki bu yükselmeye bağlı olarak yatırımcıların yerli para cinsinden aktiflere yönelttiği talep de artacaktır. Talepteki bu artış ise yerli paranın değer kazanması ile sonuçlanacaktır. Yerli paranın değer kazanması, ithal edilen mal ve hizmetlerin yurt içindeki fiyatlarını aşağıya çekerek ithalatın artması ile sonuçlanacaktır. Diğer yanda, yerli paranın değer kazanması, ihraç edilen malların uluslararası piyasalarda daha pahalıya satılmasına neden olarak ihracatı azaltacaktır. Kısaca, faiz oranlarındaki bir artış, yerli paranın değerini ve ithalatı arttıracak, ihracatı ise azaltacaktır. Buna bağlı olarak ihracattan ithalatın çıkartılması olarak tanımladığımız net ihracat kalemi azalacaktır. Görüldüğü gibi faiz oranlarındaki yükseliş, toplam harcamalar kaleminin bir bileşenini daha azaltmaktadır.

Bu durumda eğer bir ekonomide enflasyon yaşanıyor ise bunun ana nedeni toplam talebin sürekli olarak toplam arzdan fazla oluşudur. Buna sebep olan etmenlerden biri ise Kamu harcamalarının kamu gelirlerinden fazla olmasıdır. Doğru seçenek "C" şıkkıdır. 

1900’lü yılların başlarında Yale Üniversitesinde görev yapan Amerikalı iktisatçı
Irving Fisher paranın dolaşım hızı adını verdiği değişkeni içeren bir para talebi teorisi geliştirmiştir. Bu yaklaşım, para talebi ile ilgili teorik çalışmalarının
başlangıç noktası olarak kabul edilmektedir. Paranın sadece bir değişim aracı
olarak kabul edildiği Fisher yaklaşımına ikinci ünitenin sonunda giriş yapmıştık.
Hatırlayacağımız gibi, paranın sadece değişim aracı olma işlevine sahip olduğunu
kabul eden Fisher yaklaşımı, toplam harcamalar ile para arzı arasında bağlantı
kuran bir özdeşlik niteliğindedir. Bu yaklaşımda, bir birim paranın yılda ortalama kaç kez el değiştirdiği paranın dolaşım hızı (V) olarak kabul edilmektedir.
Paranın dolaşım hızı gözlenebilen bir değişken değildir ve ölçülemez. Bu yaklaşımda, ölçülebildiği kabul edilen üç değişken yardımıyla paranın dolaşım hızı
türetilmiştir. Bu üç değişken sırayla ekonomideki para miktarı (M), fiyatlar genel
düzeyi (P) ve ekonomide yapılan toplam işlem miktarını (T) belirleyen gelir düzeyi (Y) olarak belirtilebilir. Bu üç değişken arasından fiyatlar genel düzeyi (P) ve
ekonomide yapılan toplam işlem miktarının (T) çarpımı bize o ekonomide toplam harcama miktarını (P.T) vermektedir. Doğru cevap E seçeneğidir.

İşçiler ve firmalar ücret ve fiyatlarla ilgili kararlarını izlenecek politika konusundaki bekleyişlerine dayandırdıkları için, karar alıcıların genişlemeci para politikası izleme eğiliminde olduklarının farkına varırlar ve enflasyonla ilgili beklentilerini arttırırlar. Sonuçta ise ücretler ve fiyatlar yükselir.

spekülatif para talebini faiz oranı belirler

Keynesyen iktisada göre toplam talep eğrisinin yerini değiştirebilecek unsurlardan ikisi, ekonomideki para miktarındaki değişmelere karşı duyarlı olabilir. Bunlar yatırım harcamaları ve net dış ticarettir.

Hiperenflasyon: Bir ekonomide aylık fiyat artış hızının %50 ve üzerinde
olduğu enflasyon türüdür.

Kâr elde etmek amacıyla malın ucuz olduğu piyasadan alınarak daha pahalı olduğu piyasada satılması işlemine arbitraj adı verilir. Doğru seçenek "B" şıkkıdır. 

[(130-150)/150] x100 =-%20

Yerli ve yabancı para birimi cinsinden yapılan yatırımların beklenen getirisinin aynı para birimi cinsinden ölçüldüğünde birbirine eşit olması gerekliliğine faiz paritesi koşulu denilmektedir. Doğru seçenek "D" şıkkıdır. 

1900’lü yılların başlarında Yale Üniversitesinde görev yapan Amerikalı iktisatçı Irving Fisher paranın dolaşım hızı adını verdiği değişkeni içeren bir para talebi teorisi geliştirmiştir.

Bir ekonomide fiyat endeksleri; ekonomik yapının belirlenmesi, ekonomik kararlar alınması, kişilerin satın alma gücünün tespiti, ücret ve maaşların belirlenmesi, konjonktüre ilişkin tespitler ve geleceğe dönük kararlar alınması için de önemlidir. Her ülkede, enflasyonun hesaplanabilmesi için fiyat endeksleri kullanılmaktadır. Fiyat endeksleri, verilen amaçların tümü için kullanılır.